kafkë

Shqip

Emër

kafkë f.

• 1. Tërësia e kockave të kokës që rrethojnë trutë, kupa e kokës, kapaku i kokës, rrashti i kresë; koka e një të vdekuri, e zhveshur nga mishrat. Kafka e të vdekurit. Eshtrat e kafkës. Hapësira e kafkës. I hapën kafkën. Çau kafkën.
• 2. Kafkull. Kafka e breshkës.
• I doli kafka
• a) u dobësua shumë;
• b) i ranë flokët fare. Më luajti (më iku) kafka (tepja) e kokës (kapaku, tepeleku, tabani i kokës) shih te KAPAK,~U.