plor

Shqip

Emër

PLOR m.

1. Pjesë e hekurt në trajtë trekëndëshe me një anë të mprehtë, që vihet në majë të përdhecit të parmendës a të plugut dhe shërben për të çarë dheun. I vuri (i hoqi) plorin.
2. Hunda e varkës a e një lundre. Zuri vend në plorin e varkës.

• Plori e shelqërori bujqësia e blegtoria. I ngeci plori në rrënjë nuk ia arriti qëllimit, i ngeci sharra në gozhdë.