ฆ

ฆ เป็นพยัญชนะตัวที่ 6 ในบรรดาพยัญชนะ 44 ตัวของอักษรไทย ในลำดับถัดจาก ฅ และก่อนหน้า ง จัดอยู่ในกลุ่มอักษรต่ำในระบบไตรยางศ์ ออกเสียงอย่าง ค (ควาย) มีชื่อเรียกกำกับว่า "ฆ ระฆัง"

อักษรไทย
ฆ
รูปพยัญชนะ
ก	ข	ฃ	ค	ฅ	ฆ	ง	จ
ฉ	ช	ซ	ฌ	ญ	ฎ	ฏ	ฐ
ฑ	ฒ	ณ	ด	ต	ถ	ท	ธ
น	บ	ป	ผ	ฝ	พ	ฟ	ภ
ม	ย	ร	ล	ว	ศ	ษ	ส
		ห	ฬ	อ	ฮ
รูปสระ
ะ	–ั	า	–ํ	–ิ	'	"
–ุ	–ู	เ	โ	ใ	ไ	–็
อ	ว	ย	ฤ	ฤๅ	ฦ	ฦๅ
รูปวรรณยุกต์
		–่	–้	–๊	–๋
เครื่องหมายอื่น ๆ
		–์	–๎	–ฺ
เครื่องหมายวรรคตอน
		ฯ	ฯลฯ		ๆ
		๏	๚	๛	┼

ฆ มักไม่ถูกใช้เป็นอักษรสำหรับหัวข้อลำดับ เช่นว่า ก. ข. ค. ง. จ. ฯลฯ ซึ่งข้าม ฆ. ไปเลย

เสียง

อักษร "ฆ" ตรงกับตัวอักษรเทวนาครีคือ "घ" และตรงกับเสียงเสียงกักเพดานอ่อนก้อง [gʰ] ในภาษาฮินดี

สำหรับภาษาไทยกลาง อักษร ฆ เป็นได้ทั้งพยัญชนะต้นพยางค์และพยัญชนะท้ายพยางค์ โดยแทนเสียงหยุด เพดานอ่อน ไม่ก้อง พ่นลม [kʰ] และเสียงหยุด เพดานอ่อน ไม่ก้อง ไม่ระเบิด [k̚] ตามลำดับ

ในการทับศัพท์คำภาษาอาหรับและมลายูใช้ ฆ แทนเสียง [[เสียงเสียดแทรก เพดานอ่อน ก้อง|[ɣ]]] และในการทับศัพท์คำภาษาสเปนใช้ ฆ แทนเสียง [[เสียงเสียดแทรก เพดานอ่อน ไม่ก้อง|[x]]] ทั้งในตำแหน่งต้นพยางค์และท้ายพยางค์