กระด้าง

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		กฺระ-ด้าง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	grà-dâang
	ราชบัณฑิตยสภา	kra-dang
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kra˨˩.daːŋ˥˩/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

คำนาม

กระด้าง

1. ชื่อถั่วชนิด Vigna unguiculata (L.) Walp. subsp. cylindrica (L.) Verdc. ในวงศ์ Leguminosae เมล็ดคล้ายถั่วดำ แต่สีค่อนข้างแดง ใช้เป็นอาหารได้อย่างถั่วดำ, บางทีเรียก ถั่วนา
2. ชื่อไม้พุ่มชนิด Lasianthus hookeri C. B. Clarke ex Hook. f. ในวงศ์ Rubiaceae ต้นตรงเรียวและมีขนสาก ๆ ใบรูปหอก ปลายแหลม ดอกสีขาวเล็ก ๆ เป็นกระจุกติดกับลำต้นที่ง่ามใบ ตำราแพทย์แผนโบราณว่ารากใช้ทำยาได้
3. ชื่อเห็ดหลายชนิดในวงศ์ Polyporaceae ขึ้นบนขอนไม้ เนื้อเหนียว กินไม่ได้ เช่น ชนิด Daedaleaopsis confragosa (Bolt. ex Fr.) Schroet. ดอกเห็ดรูปพัด สีน้ำตาลแดงสลับน้ำตาลอ่อน ผิวไม่เรียบ ด้านล่างมีรู เนื้อในเห็ดแข็ง

รากศัพท์ 2

คำนาม

กระด้าง (คำลักษณนาม ตัว)

1. (งู~) ชื่องูน้ำขนาดเล็กชนิด Erpeton tentaculatum Lacepède ในวงศ์ Colubridae ลำตัวสีน้ำตาลหรือดำ มีเส้นหุ้มด้วยเกล็ดเล็ก ๆ 2 เส้นคล้ายหนวด อาศัยตามแหล่งน้ำจืดทั่วไป มีพิษอ่อนมาก ปรกติมีนิสัยทำตัวแข็งทื่อ

รากศัพท์ 3

คำคุณศัพท์

กระด้าง (คำอาการนาม ความกระด้าง)

1. ค่อนข้างแข็ง หมายถึงสิ่งที่มีลักษณะไม่อ่อน, ไม่นิ่มนวล

   ลิ้นกระด้าง

   ข้าวกระด้าง

2. เรียกน้ำที่ฟอกสบู่แล้วไม่มีฟองสบู่เกิดขึ้นหรือเกิดขึ้นน้อย

คำกริยาวิเศษณ์

กระด้าง (คำอาการนาม ความกระด้าง)

1. ขัดแข็ง หมายถึง กิริยาวาจาไม่อ่อนตาม

   มีกิริยากระด้างขึ้น