ชมพู

ดูเพิ่ม: ชมพู่ และ ชมฺพุ

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ชม-พู
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	chom-puu
	ราชบัณฑิตยสภา	chom-phu
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/t͡ɕʰom˧.pʰuː˧/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

จากสันสกฤต जम्बु (ชมฺพุ) หรือ जम्बू (ชมฺพู); เทียบเขมรเก่า ជម្វូ (ชมฺวู), เขมร ជម្ពូ (ชมฺพู); ร่วมรากกับ ชมพู่

คำนาม

ชมพู

1. ไม้หว้า

รากศัพท์ 2

จากเขมรเก่า ជុំពូវ (ชุํพูว), จากสันสกฤต जम्बु (ชมฺพุ) หรือ जम्बू (ชมฺพู); เทียบเขมร ជម្ពូ (ชมฺพู); ร่วมรากกับ ชมพู่

คำคุณศัพท์

ชมพู (คำอาการนาม ความชมพู)

1. (สี~) สีแดงอ่อน, สีแดงเจือขาว

รากศัพท์ 3

อาจเป็นส่วนหนึ่งของรากศัพท์ 1 หรือ 2

คำวิสามานยนาม

ชมพู

1. ชื่อตำบลหนึ่งในอำเภอเนินมะปราง จังหวัดพิษณุโลก