เก่ง
ภาษาไทย
แก้ไขรากศัพท์
แก้ไขยืมมาจากจีนยุคกลาง 勁 (MC kjiengH) หรือจีนเก่า 勁 (OC *kɯns, *keŋs); ร่วมเชื้อสายกับลาว ເກັ່ງ (เกั่ง), ไทลื้อ ᦶᦂᧂ (แกง), ปักษ์ใต้ เก๋ง, จ้วงแบบจั่วเจียง gengz (เก่ง-เก่ง)
การออกเสียง
แก้ไข| การแบ่งพยางค์ {ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น} | เก็่ง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gèng |
| ราชบัณฑิตยสภา | keng | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /keŋ˨˩/(สัมผัส) | |
คำคุณศัพท์
แก้ไขเก่ง (คำอาการนาม ความเก่ง)
- สามารถในทางใดทางหนึ่ง
- คนเก่งกับคนดี ท่านจะเลือกใคร
- เก่งคำนวณ
คำแปลภาษาอื่น
แก้ไขคำกริยาวิเศษณ์
แก้ไขเก่ง (คำอาการนาม ความเก่ง)