คาสต์[1] (อังกฤษ: Karst) เป็นลักษณะของหินปูนที่ถูกน้ำ ละลายหินออกไปจนเหลือหินเป็นลักษณะตะปุ่มตะป่ำ เต็มไปด้วยหลุมบ่อ ถ้ำและทางน้ำใต้ดินที่ละลายเอาเนื้อหินปูนแทรกซึมหายลงไป พื้นที่แบบนี้มักเป็นที่แห้งแล้งและมีธารน้ำที่น้ำไหลลงที่ต่ำในหน้าฝน แต่ตอนปลายธารน้ำมุดดินหายไปหมด คำนี้แต่เดิมใช้แค่ที่ราบสูงคาสต์อันเป็นที่ราบสูงหินปูนชายฝั่งทะเลเอเดรียติก ในเขตประเทศยูโกสลาเวียในปัจจุบัน

คาสต์

ในประเทศไทยมีลักษณะของคาสต์คล้ายกันนี้แต่มีบริเวณที่เล็กกว่า อยู่ที่อำเภอเมืองพังงา จังหวัดพังงา, อำเภอร่อนพิบูลย์ จังหวัดนครศรีธรรมราช และปรากฏเป็นหย่อม ๆ ทางตะวันตกของอำเภอฝาง จังหวัดเชียงใหม่

อ้างอิง

แก้
  1. "ศัพท์บัญญัติราชบัณฑิตฯ". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-07-15. สืบค้นเมื่อ 2010-01-29.
  • พจนานุกรม ศัพท์ธรณีวิทยา พ.ศ. 2530

แหล่งข้อมูลอื่น

แก้
  NODES