บูเอลิง
บูเอลิง (สเปน: Vueling) เป็นสายการบินราคาประหยัดสัญชาติสเปน ที่มีสำนักงานใหญ่ที่บิลาดากันส์ในบาร์เซโลนา และมีฐานการบินที่ท่าอากาศยานนานาชาติบาร์เซโลนาอัลปรัต ท่าอากาศยานออร์ลีในปารีส ประเทศฝรั่งเศส ท่าอากาศยานสคิปโฮลในอัมสเตอร์ดัม ประเทศเนเธอร์แลนด์ และท่าอากาศยานเลโอนาร์โด ดา วินชี-ฟีอูมีชีโนในโรม ประเทศอิตาลี บูเอลิงเป็นสายการบินที่ใหญ่ที่สุดของสเปนในแง่ของขนาดฝูงบินและจำนวนจุดหมายปลายทางที่ให้บริการ ณ ปีค.ศ. 2024 สายการบินให้บริการเที่ยวบินสู่จุดหมายปลายทาง 99 แห่งในแอฟริกา เอเชีย ยุโรป และตะวันออกกลาง[3] และขนส่งผู้โดยสารมากถึง 34 ล้านคนเมื่อปี 2019[4] สายการบินเป็นส่วนหนึ่งของอินเตอร์แนชนัลแอร์ไลน์กรุ๊ปตั้งแต่ปี 2013 ร่วมกับ บริติชแอร์เวย์ ไอบีเรีย และแอร์ลิงกัส
 | |||||||
| |||||||
| ก่อตั้ง | 10 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2004 (20 ปี) | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| เริ่มดำเนินงาน | 1 กรกฎาคม ค.ศ. 2004 (20 ปี) | ||||||
| ฐานการบิน | รายชื่อฐานการบิน | ||||||
| สะสมไมล์ | บูเอลิงกลุบ (ส่วนหนึ่งของอาวิออส) | ||||||
| ขนาดฝูงบิน | 131 | ||||||
| จุดหมาย | 99[1] | ||||||
| บริษัทแม่ | อินเตอร์แนชนัลแอร์ไลน์กรุ๊ป (97.52%)[2] | ||||||
| สำนักงานใหญ่ |  บิลาดากันส์ บาร์เซโลนา ประเทศสเปน | ||||||
| บุคลากรหลัก | มาร์โก ซันซาบินิ (ประธานและซีอีโอ) | ||||||
| เว็บไซต์ | www | ||||||
กิจการองค์กร
แก้ผลประกอบการ
แก้ผลประกอบการของบูเอลิงระหว่างปี 2008-2023 มีดังนี้:[5]
| 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| รายได้ (ล้านยูโร) | 437 | 598 | 790 | 856 | 1,103 | 1,404 | 1,697 | 1,933 | 2,027 | 2,085 | 2,338 | 2,446 | 594 | 1,014 | 2,600 | 3,189 |
| กำไร (ล้านยูโร) | 8.5 | 27.8 | 46.0 | 10.4 | 28.3 | 93.4 | 98.3 | 95.3 | 48.9 | 117 | 149 | 132 | −785 | −350 | 130 | 315 |
| จำนวนพนักงาน (คน; ณ สิ้นปี) | 1,013 | 1,195 | 1,266 | 1,389 | 1,774 | 1,937 | 2,390 | 2,637 | 3,030 | 3,089 | 3,553 | 4,439 | 3,995 | 3,969 | 4,570 | 4,605 |
| จำนวนผู้โดยสาร (ล้านคน) | 5.9 | 8.2 | 11.0 | 12.3 | 14.8 | 17.2 | 21.5 | 24.8 | 27.8 | 29.6 | 32.7 | 34.5 | 9.6 | 15.8 | 31.9 | 37.0 |
| อัตราบรรทุกผู้โดยสาร (%) | 70.3 | 73.7 | 73.2 | 75.6 | 77.7 | 79.6 | 79.6 | 81.3 | 82.4 | 83.7 | 84.3 | 85.7 | 69.8 | 76.6 | 87.0 | 91.0 |
| ฝูงบิน | 21 | 26 | 36 | 44 | 53 | 64 | 80 | 96 | 106 | 108 | 113 | 122 | 127 | 127 | 124 | 124 |
| หมายเหตุ/อ้างอิง | [6] | [7] | [8] | [9] | [10] | [11] | [12] | [13] | [14] | [15] | [16] | [17] | [18] | [19] | [20] | [21] |
การเข้ารับช่วงต่อโดยไอเอจี
แก้
ในเดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 2012 อินเตอร์แนชนัลแอร์ไลน์กรุ๊ป (ไอเอจี) ซึ่งบริษัทลูก ไอบีเรีย ถือหุ้นส่วนในบูเอลิง 45.85% ได้เสนอที่จะเข้าซื้อหุ้นส่วน 54.15% ของสายการบิน โดยไอบีเรียและไอเอจีจะถือหุ้นร่วมกัน และสายการบินจะไม่ตกเป็นบริษัทลูกของไอเอจีทั้งหมด ไอเอจี ซึ่งยังเป็นบริษัทแม่ของบริติชแอร์เวย์และแอร์ลิงกัส มีแผนจะใช้บูเอลิงมาทดแทนรายได้ที่น้อยลงของไอบีเรีย อย่างไรก็ตาม ด้วยแนวโน้มของตลาด ทำให้ข้อเสนอของไอเอจีมีมูลค่าต่ำกว่ามูลค่าของสายการบินอย่างมาก บูเอลิงเรียกร้องให้ผู้ถือหุ้นปฏิเสธข้อเสนอของไอเอจี โดยผู้ถือหุ้นมีเวลาจนถึงวันที่ 8 เมษายน ค.ศ. 2013 ในการตัดสินใจเกี่ยวกับคำแนะนำดังกล่าว[22]
เมื่อวันที่ 27 มีนาคม ค.ศ. 2013 ไอเอจีได้ปรับข้อเสนอใหม่ โดยจากเดิมจะซื้อที่ 7 ยูโรต่อหุ้นเป็น 9.25 ยูโร มูลค่าหุ้นของบูเอลิงพุ่งสูงขึ้นอย่างรวดเร็วหลังจากการประกาศ โดยเพิ่มขึ้น 8.8% เป็น 9.23 ยูโร หลังจากการระงับชั่วคราวเนื่องจาก BMAD รอความคิดเห็นอย่างเป็นทางการจากบูเอลิงเกี่ยวกับข้อเสนอใหม่นี้ ระยะเวลาการยอมรับข้อเสนอก็ได้เพิ่มขึ้นอีก 48 วัน[23]
เมื่อวันที่ 9 เมษายน ค.ศ. 2013 คณะกรรมการบริหารบูเอลิงมีมติเป็นเอกฉันท์แนะนำให้ผู้ถือหุ้นยอมรับข้อเสนอที่ดีขึ้นที่ 9.25 ยูโรต่อหุ้นจากไอเอจี โดยวิลลี วอลช์ ซีอีโอของไอเอจียืนยันว่าคณะกรรมการได้แนะนำข้อเสนอใหม่แล้ว อย่างไรก็ตามวอล์ชยังระบุด้วยว่าบูเอลิงจะไม่ถูกควบรวมเข้ากับไอบีเรีย โดยกล่าวว่า "บูเอลิงจะดำเนินงานในฐานะสายการบินอิสระในกลุ่มไอเอจี"[24]
เมื่อวันที่ 23 เมษายน ค.ศ. 2013 ไอเอจีเข้าซื้อกิจการบูเอลิงด้วยสัดส่วน 44.66% และควบรวมกับหุ้น 45.85% ของไอบีเรียที่มีอยู่เดิมแล้วนั้น ไอเอจีจะมีกรรมสิทธิ์ในบูเอลิงทั้งหมด 90.51% โดยในปัจจุบันบูเอลิงยังคงเป็นบริษัทอิสระภายใต้ไอเอจี และโครงสร้างการจัดการของบริษัทไม่มีการเปลี่ยนแปลง อย่างไรก็ตามซีอีโอของบูเอลิงจะรายงานต่อวิลลี วอลช์ ซีอีโอของไอเอจีโดยตรง[25]
จุดหมายปลายทาง
แก้
ข้อตกลงการบินร่วม
แก้บูเอลิงมีข้อตกลงการบินร่วมกับสายการบินดังต่อไปนี้:[28]
ฝูงบิน
แก้
ณ เดือนสิงหาคม ค.ศ. 2024 บูเอลิงมีเครื่องบินประจำการในฝูงบินดังนี้:[30][31]
| เครื่องบิน | ประจำการ | คำสั่งซื้อ | ผู้โดยสาร | หมายเหตุ |
|---|---|---|---|---|
| แอร์บัส เอ319-100 | 6 | — | 144 | |
| แอร์บัส เอ320-200 | 78 | — | 180 | |
| 186 | ||||
| แอร์บัส เอ320นีโอ | 25 | 8[32] | 186 | |
| แอร์บัส เอ321-200 | 18 | — | 220 | |
| แอร์บัส เอ321นีโอ | 4 | 5[32] | 236 | |
| รวม | 131 | 13 | ||
บูเอลิงมีอายุฝูงบินเฉลี่ย 10.3 ปี
บริการ
แก้โปรแกรมสะสมไมล์
แก้โปรแกรมสะสมไมล์ของบูเอลิง คือ บูเอลิงกลุบ ซึ่งสมาชิกสามารถสะสมและใช้ไมล์สะสมกับอาวิออสได้ โดยจะสามารถแลกเที่ยวบินหรือส่วนลดบนเที่ยวบินของบูเอลิงและสายการบินไอเอจีอื่น ๆ และสำหรับการเดินทางรับรางวัลกับพันธมิตรสายการบินวันเวิลด์ บูเอลิงกลุบทดแทนโปรแกรมเดิม ปุนโต เมื่อวันที่ 27 ตุลาคม ค.ศ. 2017 หลังจากการประกาศก่อนหน้าในเดือนสิงหาคม[33] สมาชิกของปุนโตสามารถสะสมและใช้ไมล์กับเที่ยวบินของบูเอลิง
อ้างอิง
แก้- ↑ "Vueling on ch-aviation". ch-aviation (ภาษาอังกฤษ). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2023-11-09. สืบค้นเมื่อ 2023-11-09.
- ↑ "IAG - International Airlines Group - News Release". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 8 January 2016. สืบค้นเมื่อ 10 July 2015.
- ↑ "Vueling - Where we fly". www.vueling.com. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 5 April 2023. สืบค้นเมื่อ 26 December 2021.
- ↑ "Vueling Passenger Numbers". www.statistica.com. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 30 March 2023. สืบค้นเมื่อ 26 December 2021.
- ↑ "Annual reports". IAG. สืบค้นเมื่อ 12 July 2024.
- ↑ FY08[ลิงก์เสีย]
- ↑ FY09[ลิงก์เสีย]
- ↑ FY10 เก็บถาวร 2012-09-12 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- ↑ FY11 เก็บถาวร 2013-01-24 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- ↑ FY12 เก็บถาวร 2013-03-19 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- ↑ "Auditors' Report on Financial Statements". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-01-08. สืบค้นเมื่อ 2015-01-10.
- ↑ "Annual Audit Report 2014". 16 March 2015. สืบค้นเมื่อ 24 April 2017.[ลิงก์เสีย]
- ↑ "Independent Audit Report 2015". 1 March 2016. สืบค้นเมื่อ 24 April 2017.[ลิงก์เสีย]
- ↑ "Independent Audit Report 2016". 23 February 2017. สืบค้นเมื่อ 24 April 2017.[ลิงก์เสีย]
- ↑ "Independent Audit Report 2017". 7 March 2018. สืบค้นเมื่อ 6 June 2018.[ลิงก์เสีย]
- ↑ "Independent Audit Report 2018" (PDF). 27 February 2019. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 30 March 2023. สืบค้นเมื่อ 19 October 2019.
- ↑ "Vueling Annual Report 2019" (PDF). IAG. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ August 31, 2021. สืบค้นเมื่อ November 13, 2023.
- ↑ "Vueling Annual Report 2020" (PDF). IAG. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ August 31, 2021. สืบค้นเมื่อ November 13, 2023.
- ↑ "Vueling Annual Report 2021" (PDF). IAG. สืบค้นเมื่อ November 13, 2023.[ลิงก์เสีย]
- ↑ "Vueling Annual Report 2022" (PDF). IAG. สืบค้นเมื่อ November 13, 2023.[ลิงก์เสีย]
- ↑ "Vueling Annual Report 2023" (PDF). สืบค้นเมื่อ 12 July 2024.
- ↑ "IAG considering Vueling options after snub". RTE.ie. 8 March 2013. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 11 July 2015. สืบค้นเมื่อ 10 July 2015.
- ↑ "IAG ups bid for budget airline Vueling by one third". Reuters UK. 2013-03-27. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 11 July 2015. สืบค้นเมื่อ 10 July 2015.
- ↑ Menon, Praveen (2013-04-10). "IAG chief says won't merge Spanish airline Vueling with Iberia". Reuters. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 11 July 2015. สืบค้นเมื่อ 10 July 2015.
- ↑ Robert Wall (23 April 2013). "British Airways Parent IAG Wins Control of Spain's Vueling". Bloomberg.com. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 20 July 2014. สืบค้นเมื่อ 10 July 2015.
- ↑ "Vueling Online Booking". Vueling. 25 May 2023. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 7 March 2023. สืบค้นเมื่อ 26 December 2021.
- ↑ "Vueling Route Map". Flightconnections. 25 May 2023. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 7 March 2023. สืบค้นเมื่อ 23 November 2022.
- ↑ "Profile on Vueling". CAPA. Centre for Aviation. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-11-11. สืบค้นเมื่อ 2016-11-11.
- ↑ Liu, Jim (20 November 2018). "LATAM Brasil / Vueling begins codeshare service in 2H18". Routesonline. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 4 March 2023. สืบค้นเมื่อ 20 November 2018.
- ↑ Airbus Orders and Deliveries (XLS), monthly updated, accessed via "Orders & deliveries". Airbus. Airbus SAS. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-10-16.
- ↑ "Vueling Fleet Details and History". Planespotters.net (ภาษาอังกฤษ). 2024-08-01.
- ↑ 32.0 32.1 "IAG orders 37 incremental A320neo Family jets". ch-aviation. 31 July 2022. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 30 March 2023. สืบค้นเมื่อ 5 August 2022.
- ↑ "Vueling Club and Avios". Vueling.com. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-09-21.