ปลอฟดิฟ
ปลอฟดิฟ (บัลแกเรีย: Пловдив; อังกฤษ: Plovdiv) เป็นเมืองใหญ่เป็นอันดับ 2 ของประเทศบัลแกเรีย รองจากเมืองโซเฟีย โดยมีประชากร 338,153 คน (ค.ศ. 2011)[1] ประวัติศาสตร์ของเมืองนี้ย้อนไปได้ราว 6,000 ปี ในการตั้งถิ่นฐานในยุคหินใหม่ ราว 4000 ก่อนคริสต์ศักราช เป็นเมืองที่เก่าแก่ที่สุดเมืองหนึ่งในยุโรป[2] เป็นเมืองศูนย์กลางการปกครองของจังหวัดปลอฟดิฟ เป็นเมืองสำคัญด้านเศรษฐกิจ การขนส่ง วัฒนธรรม และการศึกษา[3] สถาบันการศึกษาอเมริกันนอกสหรัฐอเมริกาที่เก่าแก่ที่สุดตั้งอยู่ที่เมืองนี้ โดยก่อตั้งในปี ค.ศ. 1860 แต่หลังจากนั้นย้ายไปอยู่ที่กรุงโซเฟีย ใช้ชื่ออเมริกันคอลเลจออฟโซเฟีย
ปลอฟดิฟ Пловдив | |
|---|---|
 ตราอาร์ม | |
| สมญา: The city of the seven hills (Градът на седемте хълма) | |
| คำขวัญ: Ancient and eternal (Древен и вечен) | |
  ปลอฟดิฟ สถานที่ตั้งของปลอฟดิฟในบัลแกเรีย | |
| พิกัด: 42°9′N 24°45′E / 42.150°N 24.750°E | |
| ประเทศ |  บัลแกเรีย |
| จังหวัด | ปลอฟดิฟ |
| Established | 4000 BC |
| การปกครอง | |
| • Mayor | Ivan Totev (GERB) |
| พื้นที่ | |
| • ตัวเมือง | 101.98 ตร.กม. (39.37 ตร.ไมล์) |
| ความสูง | 164 เมตร (538 ฟุต) |
| ประชากร (Census February 2011[1]) | |
| • ตัวเมือง | 338,153 คน |
| • ความหนาแน่น | 3,316 คน/ตร.กม. (8,590 คน/ตร.ไมล์) |
| • เขตเมือง | 403,153 คน |
| • รวมปริมณฑล | 546,472 คน |
| • Demonym | Plovdivchanin |
| เขตเวลา | UTC+2 (EET) |
| • ฤดูร้อน (เวลาออมแสง) | UTC+3 (EEST) |
| Postal code | 4000 |
| รหัสพื้นที่ | (+359) 032 |
| เว็บไซต์ | www.plovdiv.bg |
เมืองตั้งอยู่ทางตอนกลางของประเทศ บนฝั่งแม่น้ำมารีตซา ทางเหนือของทิวเขารอโดพี เมืองนี้เคยตกเป็นของมาซิโดเนียสมัยกษัตริย์ฟิลิปที่ 2 เมื่อ 341 ปีก่อนคริสต์ศักราช ผนวกเข้ากับโรมใน ค.ศ. 46 ในสมัยกลางเปลี่ยนผู้ปกครองหลายครั้ง พวกเติร์กเข้ายึดครองในปี ค.ศ. 1364 จนตกเป็นของบัลแกเรียในปี ค.ศ. 1885
อ้างอิง
แก้- ↑ 1.0 1.1 "1. Население към 01.02.2011 година (338,153 д. в Пловдив, 403,153 д. общо с община Родопи и Марица)" (PDF). Nsi.bg. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2013-07-27. สืบค้นเมื่อ 2011-07-03.
- ↑ Rodwell, Dennis (2007). Conservation and Sustainability in Historic cities. Blackwell Publishing. p. 19. ISBN 1405126566.
- ↑ avtori Evgeni Dinchev (2002). Пътеводител България (ภาษาบัลแกเรีย). София: ТАНГРА ТанНакРа ИК. p. 138. ISBN 954-9942-32-5.