ฮอตดอก
ฮอตดอก (อังกฤษ: hot dog, hotdog) เป็นไส้กรอกนึ่งหรือย่างซึ่งวางในขนมปังที่ผ่ากลางแนวยาว โดยรับประทานในรูปแบบคล้ายแซนด์วิช[2][3][4][5] ชื่อของฮอตดอกอาจทำให้บางบุคคลคิดว่ามีเนื้อสุนัขเป็นส่วนประกอบหลัก แต่เนื้อสัตว์ที่นิยมใช้ทำฮอตดอกคือเนื้อวัว, หมู หรือ ไก่ หรืออาจเป็นเนื้อสัตว์สามหรือสองชนิดนี้ผสมรวมกันก็ได้ เครื่องปรุงที่นิยมรับประทานข้างเคียงได้แก่ มัสตาร์ด, ซอสมะเขือเทศ, หอมใหญ่, มายองเนส, แตงกวาดอง, เนยแข็ง, ชิลิกอนการ์เน และเซาเออร์เคราท์
 | |
| แหล่งกำเนิด | เยอรมนี (ต้นแบบ) สหรัฐ (แบบทันสมัย) |
|---|---|
| อุณหภูมิเสิร์ฟ | ร้อน |
| ส่วนผสมหลัก | เนื้อหมู, วัว, ไก่, หรือผสมทั้งสองหรือสาม และขนมปัง |
| รูปแบบอื่น | หลากหลาย |
| 210[1] กิโลแคลอรี | |
| ข้อมูลอื่น | โดยมากเป็นสีแดง แต่บางครั้งอาจเป็นสีน้ำตาลก็ได้ |
โดยทั่วไปมักเชื่อว่าฮอตดอกมีแหล่งกำเนิดจากชาวเยอรมันที่อพยพไปอาศัยอยู่ในสหรัฐอเมริกา จนทำให้เป็นอาหารข้างถนนที่มีความนิยมสูงในสหรัฐอเมริกา โดยถือว่าเป็นอาหารอเมริกันได้เลยทีเดียว ในสหรัฐอเมริกา ฮอตดอกส่วนใหญ่มักมีจำหน่ายตามรถขายอาหารเคลื่อนที่ซึ่งมักอยู่ใกล้บริเวณสนามเบสบอล จนทำให้เป็นอาหารที่ชาวอเมริกันทุกคนนึกถึงเมื่อไปชมเบสบอล
แต่ความจริงแล้ว ฮอตดอกถือกำเนิดมานานกว่า 3,500 ปีแล้วในยุคบาบิโลเนีย มีลักษณะเป็นเนื้อหมักเครื่องเทศ ยัดไว้ในไส้สัตว์ ชาวโรมันเรียกอาหารประเภทนี้ว่า "Salsus" และเป็นที่ของคำว่า "Sausage" หรือไส้กรอกในภาษาอังกฤษ ในยุคกลาง เมืองต่าง ๆ ของทวีปยุโรปได้พัฒนาสูตร รสชาติ และรูปร่างของไส้กรอกของตนเอง และตั้งชื่อไส้กรอกตามชื่อเมืองที่เป็นถิ่นกำเนิด เช่น ไส้กรอกเวียนนา เป็นต้น
ที่มาของคำว่า "ฮอตดอก" ที่แปลว่า "หมาร้อน" มาจาก ในปี ค.ศ. 1906 นักวาดการ์ตูนชื่อ โทมัส ดอร์แกน ได้แรงบันดาลใจจากรูปร่างที่โค้งงอคล้ายสุนัขดัชชุนของไส้กรอก และจากเสียงพ่อค้า "เห่า" ตะโกนเรียกคนซื้อ กอร์ดอนจึงได้วาดรูปสุนัขดัชชุนราดด้วยมัสตาร์ดประกบด้วยขนมปัง และเขียนบรรยายใต้รูปว่า "ซื้อหมาร้อน ๆ" (Get your hot dogs!) เล่ากันว่าดอร์แกนไม่สามารถสะกดคำว่า ดัชชุนได้ถูกต้อง จึงใช้คำว่า "หมา" แทน ปรากฏว่าคำว่าฮอตดอกกลายเป็นคำที่ติดปากชาวอเมริกันทั่วไป จนเลิกเรียกไส้กรอกด้วยคำอื่น ๆ และยังทำให้ชาวโลกคิดว่าฮอตดอกเป็นอาหารที่ชาวอเมริกันคิดขึ้นมาอีกด้วย[6]
อ้างอิง
แก้- ↑ Brady, William (11 June 1929). "Personal Health Service" (PDF). Amsterdam Evening Recorder. p. 5.
- ↑ "Hot Dogs Chain Store Basis". Los Angeles Times. 11 October 1925. p. 18.
- ↑ "Anniversary of Hot Dog, Bun" (PDF). Binghamton (NY) Sunday Press. 29 November 1964. p. 10D.
- ↑ Zwilling, Leonard (27 September 1988). "Trail of Hot Dog Leads Back to 1880's". New York Times. p. A34. สืบค้นเมื่อ 17 June 2013.
- ↑ Lavin, Cheryl (24 September 1980). "Hot dog! 2 mustard moguls who relish their work". Chicago Tribune. p. E1.
- ↑ "ทำไมต้องเรียกฮอตดอก[หมาร้อน]". gettolearnnew. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-10-06. สืบค้นเมื่อ 19 October 2015.