ชัก

ดูเพิ่ม: ชก, ชี๊ก, และ ชุก

ภาษาไทย

รากศัพท์

ร่วมเชื้อสายกับลาว ຊັກ (ซัก), คำเมือง ᨩᩢ᩠ᨠ (ชัก), เขิน ᨩᩢ᩠ᨠ (ชัก), ไทใหญ่ ၸၵ်ႉ (จั๎ก)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ชัก
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	chák
	ราชบัณฑิตยสภา	chak
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/t͡ɕʰak̚˦˥/^{(สัมผัส)}
คำพ้องเสียง แก้ไข		ชัค

คำกริยา

ชัก (คำอาการนาม การชัก)

(สกรรม) ดึง สาย เชือก เป็นต้น ที่ผูก อยู่กับ สิ่งใดสิ่งหนึ่ง เพื่อ ให้สิ่ง นั้น เคลื่อนไหว ไป ตาม ต้องการ
ชักว่าว

ชักรอก
(สกรรม) ดึง, ดึงออก มา, ดึงขึ้น
ชักดาบออกจากฝัก

ชักลิ้นชักโต๊ะ
(สกรรม) ดึงเอามา
ชักผ้าป่า

ชักผ้าบังสุกุล
(สกรรม) ดึงออกแล้ว ดัน เข้า
ชักสูบ

ชักเข้า

ชักออก
(สกรรม) นำ
ชักน้ำเข้าลึกชักศึกเข้าบ้าน
(สกรรม) นำเอามาอ้าง, ยกเอามาอ้าง
ชักตัวอย่าง
(สกรรม) เอาออก, หักออก
ชักค่าอาหาร

ชักค่านายหน้า
(สกรรม) ขยาย แนวให้ยืดออก
ชักปีกกา

ชักกำแพง
(สกรรม) สี
ชักซอ
(สกรรม) กระตุก
ชักจ้องหน่อง
(อกรรม) อาการที่กล้ามเนื้อกระตุกอย่าง กะทันหัน และ รุนแรง มัก มีอาการมือ เท้า เกร็ง

คำกริยาวิเศษณ์

ชัก

ค่อนข้าง, เกือบ, เริ่ม
ชักโกรธ

ชักหิว