ทุ่ง
ภาษาไทย
แก้ไขรากศัพท์ 1
แก้ไขแผลงมาจาก ท่ง, จากไทดั้งเดิม *doŋᴮ; ร่วมเชื้อสายกับลาว ທົ່ງ (ท็่ง), อีสาน ท่ง, คำเมือง ᨴᩫ᩠᩵ᨦ (ท็่ง), เขิน ᨴᩫ᩠᩵ᨦ (ท็่ง), ไทลื้อ ᦑᦳᧂᧈ (ทุ่ง), ไทดำ ꪶꪕ꪿ꪉ (โต่̱ง), ไทใหญ่ တူင်ႈ (ตู้ง), ไทใต้คง ᥖᥨᥒ (โตง), อาหม 𑜄𑜤𑜂𑜫 (ตุง์), จ้วงแบบจั่วเจียง toŋᴮ
การออกเสียง
แก้ไข| การแบ่งพยางค์ | ทุ่ง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | tûng |
| ราชบัณฑิตยสภา | thung | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /tʰuŋ˥˩/(สัมผัส) | |
คำนาม
แก้ไขทุ่ง
คำแปลภาษาอื่น
แก้ไขรากศัพท์ 2
แก้ไขการออกเสียง
แก้ไข| การแบ่งพยางค์ | ทุ่ง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | tûng |
| ราชบัณฑิตยสภา | thung | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /tʰuŋ˥˩/(สัมผัส) | |
คำนาม
แก้ไขทุ่ง
คำกริยา
แก้ไขทุ่ง (คำอาการนาม การทุ่ง)