ผม
ภาษาไทย
แก้ไข
การออกเสียง
แก้ไข| การแบ่งพยางค์ | ผม | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | pǒm |
| ราชบัณฑิตยสภา | phom | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰom˩˩˦/(สัมผัส) | |
รากศัพท์ 1
แก้ไขสืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *prɤmᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨹᩫ᩠ᨾ (ผ็ม), ภาษาลาว ຜົມ (ผ็ม), ภาษาไทลื้อ ᦕᦳᧄ (ผุม), ภาษาไทใหญ่ ၽူမ် (ผูม), ภาษาอาหม 𑜇𑜤𑜪 (ผุํ), ภาษาปักษ์ใต้ พ่ม, ภาษาจ้วง byoem, Shangsi Zhuang pʰomᴬ¹, ภาษาแสก ผรั่ม
คำนาม
แก้ไขผม (คำลักษณนาม เส้น)
คำพ้องความ
แก้ไข- ดูที่ อรรถาภิธาน:ผม
การใช้
แก้ไขบางทีก็ใช้เข้าคู่กับคำ เผ้า เป็น ผมเผ้า หรือ เผ้าผม
ลูกคำ
แก้ไขคำแปลภาษาอื่น
แก้ไขขนที่ขึ้นอยู่บนศีรษะ
รากศัพท์ 2
แก้ไขตัดมาจาก กระผม
คำสรรพนาม
แก้ไขผม
คำพ้องความ
แก้ไข- ดูที่ อรรถาภิธาน:ฉัน
ลูกคำ
แก้ไขคำแปลภาษาอื่น
แก้ไขภาษาคำเมือง
แก้ไขการออกเสียง
แก้ไข- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /pʰom˨˦/
คำนาม
แก้ไขผม
- อีกรูปหนึ่งของ ᨹᩫ᩠ᨾ (ผ็ม)