มี
ภาษาไทย
แก้ไขการออกเสียง
แก้ไข| การแบ่งพยางค์ | มี | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | mii |
| ราชบัณฑิตยสภา | mi | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /miː˧/(สัมผัส) | |
รากศัพท์ 1
แก้ไขสืบทอดจากไทดั้งเดิม *miːᴬ; ร่วมเชื้อสายกับอีสาน มี, ลาว ມີ (มี), คำเมือง ᨾᩦ (มี), เขิน ᨾᩦ (มี), ไทลื้อ ᦙᦲ (มี), ไทดำ ꪣꪲ (มิ), ไทใหญ่ မီး (มี๊), ไทใต้คง ᥛᥤᥰ (มี๊), จ้วง miz
คำคุณศัพท์
แก้ไขมี (คำอาการนาม ความมี)
คำกริยา
แก้ไขมี (คำอาการนาม การมี)
- ถือเป็นเจ้าของ, อยู่ในครอบครอง
- มีเงิน
- มีลูก
- ประกอบด้วย
- อริยสัจ 4 มี ทุกข์ สมุทัย นิโรธ มรรค
- ปรากฏ
- มีดาวหางขึ้นในท้องฟ้า
- เกิด
- มีโรคระบาด
- คงอยู่
- มีคนอยู่ไหม
คำแปลภาษาอื่น
แก้ไขถือเป็นเจ้าของ, อยู่ในครอบครอง
|
รากศัพท์ 2
แก้ไขยืมมาจากอังกฤษ mi (มี, “โน้ตดนตรี มี”)
คำนาม
แก้ไข
มี
ดูเพิ่ม
แก้ไข- (โน้ตดนตรีพื้นฐาน): โด, เร, ฟา, ซอล, ลา, ที/ซี, ดับเบิลแฟลต, แฟลต, เนเชอรัล, ชาร์ป, ดับเบิลชาร์ป, ตัวกลม, ตัวขาว, ตัวดำ, ตัวเขบ็ต, ตัวหยุด, กุญแจซอล, กุญแจฟา, กุญแจโด, บันไดเสียง, เมเจอร์, ไมเนอร์, คอร์ด