ละ

ดูเพิ่ม: ล่ะ

ภาษาไทย

การแบ่งพยางค์		ละ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	lá
	ราชบัณฑิตยสภา	la
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/laʔ˦˥/^{(สัมผัส)}

ร่วมเชื้อสายกับอีสาน ละ, ลาว ລະ (ละ), คำเมือง ᩃᩡ (ละ) หรือ ᩃ (ล), เขิน ᩃᩡ (ละ), ไทลื้อ ᦟᦰ (ละ); เทียบเขมร លះ (ละ) หรือ ស្រឡះ (สฺรฬะ), มอญ ဗၠး (พฺลห์)

ละ (คำอาการนาม การละ)

(สกรรม) แยกตัวไปให้พ้นจากสิ่งที่เกี่ยวข้องอยู่
ละถิ่นฐาน

ละสังขาร
(สกรรม) ทิ้ง, ปล่อย, วาง, เลิก
ละพยศ
(สกรรม) เว้นว่างคำหรือข้อความโดยใช้ เครื่องหมาย ฯ หรือ ฯลฯ หรือเขียนว่างเป็น จุด ๆ ดังนี้ ... หรือเว้นว่างไว้โดยใช้เครื่องหมาย รูป -"แสดงว่าคำหรือข้อความดังกล่าวซ้ำกับ บรรทัดบน.

ร่วมเชื้อสายกับจ้วงแบบจั่วเจียง lah (ละ, เลอะ, “ละ”)

ละ

คำประกอบคำนามให้รู้ว่าเป็น หน่วยหนึ่ง ๆ หรือส่วนหนึ่ง ๆ ในจำนวนรวม ซึ่งกำหนดเป็นราย ๆ ไป
กลุ่มละ 3 คน

โบนัสปีละ 2 เดือน

กร่อนมาจาก แล้ว

ละ

คำประกอบกริยาเพื่อเน้น ความให้มีน้ำหนักหรือเพื่อบอกความแน่นอน
จบละ

เลิกละ
คำใช้ประกอบหน้าคำ ก็ ให้เป็น ละก็ เพื่อเน้นความให้กระชับขึ้น
ผู้หญิง ละก็ขี้งอนทุกคน

ละ (คำอาการนาม ก๋ารละ หรือ ก๋านละ)