หม้อ
ดูเพิ่ม: หมอ
ภาษาไทย
แก้ไข
การออกเสียง
แก้ไข| การแบ่งพยางค์ | ม่อ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | mɔ̂ɔ |
| ราชบัณฑิตยสภา | mo | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /mɔː˥˩/(สัมผัส) | |
| ไฟล์เสียง | ||
รากศัพท์ 1
แก้ไขสืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ʰmoːꟲ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᩉ᩠ᨾᩬᩴ᩶ (หมอํ้), ภาษาลาว ໝໍ້ (หมํ้), ภาษาไทลื้อ ᦖᦸᧉ (หฺม้อ̂), ภาษาไทดำ ꪢꪷ꫁ (หฺมํ้), ภาษาไทใหญ่ မေႃႈ (ม้อ̂), ภาษาไทใต้คง ᥛᥨᥝᥲ (โม้ว), ภาษาพ่าเก မေႃ (มอ̂), ภาษาอาหม 𑜉𑜦𑜡 (มอ̂), ภาษาจ้วง moj, ภาษาแสก ม̂อ
คำนาม
แก้ไขหม้อ
- ภาชนะประเภทหนึ่ง มีรูปทรงต่าง ๆ สำหรับใส่ของหรือใช้งานบางอย่าง, เรียกตามสิ่งที่ใช้ทำ สิ่งที่บรรจุ หรือตามวัตถุประสงค์ที่ใช้สอย
- หม้อดิน
- หม้อทองเหลือง
- หม้ออะลูมิเนียม
- หม้อข้าว
- หม้อน้ำ
- หม้อตุ๋น
- หม้อนึ่ง
- (ภาษาปาก, สแลง) อวัยวะเพศหญิง
คำแปลภาษาอื่น
แก้ไขภาชนะประเภทหนึ่ง
คำลักษณนาม
แก้ไขหม้อ
- ใช้เรียกหม้อแปลงไฟฟ้าและหม้อไฟ
รากศัพท์ 2
แก้ไขเป็นไปได้ว่าตัดมาจาก ตีหม้อ (“มีเพศสัมพันธ์”)
คำกริยา
แก้ไขหม้อ
ภาษาคำเมือง
แก้ไขการออกเสียง
แก้ไข- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /mɔː˦˦ʔ/
คำนาม
แก้ไขหม้อ
- อีกรูปหนึ่งของ ᩉ᩠ᨾᩬᩴ᩶ (หมอํ้)