อายุ

ดูเพิ่ม: อาย, อ่าย, และ อ้าย

ภาษาไทย

ยืมมาจากสันสกฤต आयु (อายุ) หรือบาลี อายุ (“ชีวิต, สภาพมีชีวิต, ช่วงเวลาชีวิต, ช่วงชีวิต”), จากอินโด-อารยันดั้งเดิม *Hā́yu, จากอินโด-อิเรเนียนดั้งเดิม *Hā́yu, จากอินโด-ยูโรเปียนดั้งเดิม *h₂óyu (“ระยะเวลาที่มาก, ชั่วชีวิต”)

การแบ่งพยางค์		อา-ยุ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	aa-yú
	ราชบัณฑิตยสภา	a-yu
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/ʔaː˧.juʔ˦˥/^{(สัมผัส)}