เขียว
ดูเพิ่ม: เขี้ยว
ภาษาไทย
แก้ไขรูปแบบอื่น
แก้ไข- (เลิกใช้) ขยว
การออกเสียง
แก้ไขการแบ่งพยางค์ | เขียว | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kǐao |
ราชบัณฑิตยสภา | khiao | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰia̯w˩˩˦/(สัมผัส) |
รากศัพท์ 1
แก้ไขสืบทอดจากไทดั้งเดิม *xiəwᴬ; ร่วมเชื้อสายกับ คำเมือง ᨡ᩠ᨿᩅ (ขยว), ปักษ์ใต้ เขี้ยว, ลาว ຂຽວ (ขย̂ว), เขิน ᨡ᩠ᨿᩴ (ขยํ), ไทลื้อ ᦵᦃᧁ (เฃว), ไทดำ ꪵꪄꪫ (แฃว), ไทขาว ꪄꪸꪫ, ไทใหญ่ ၶဵဝ် (เขว), อาหม 𑜁𑜢𑜈𑜫 (ขิว์), จ้วง heu, จ้วงแบบจั่วเจียง keu; เทียบเขมรเก่า khiava (“น้ำเงิน; เขียว”), เขมร ខៀវ (เขียว), ไหลดั้งเดิม *kʰiːw (“น้ำเงิน”)
คำคุณศัพท์
แก้ไขเขียว (คำอาการนาม ความเขียว)
- มีสีอย่างสีใบไม้สด
- คำพ้องความ: ดูที่ อรรถาภิธาน:เขียว
- สุดหล้าฟ้าเขียว
- โกรธจนหน้าเขียว
- (โบราณ) น้ำเงิน, คราม
ดูเพิ่ม
แก้ไขสีในภาษาไทย | ||||
---|---|---|---|---|
แดง | เขียว | เหลือง | ครีม | ขาว |
เลือดหมู | บานเย็น | น้ำเงินอมเขียว | มะนาว | ชมพู |
คราม | น้ำเงิน | ส้ม | เทา | เม็ดมะปราง |
ดำ | ม่วง | น้ำตาล | ฟ้า | ฟ้าอมเขียว |
รากศัพท์ 2
แก้ไขสืบทอดจากไทดั้งเดิม *xwiːwᴬ; ร่วมเชื้อสายกับอีสาน ขิว, ลาว ຂິວ (ขิว) หรือ ຂີວ (ขีว), ไทใหญ่ ၶဵဝ် (เขว)
คำคุณศัพท์
แก้ไขเขียว (คำอาการนาม ความเขียว)
รากศัพท์ 3
แก้ไขจากผิวของสัตว์ที่มีสีเขียว
คำนาม
แก้ไขเขียว
- ชื่องูสีเขียวหลายชนิดและหลายวงศ์ เช่น เขียวพระอินทร์ (Chrysopelea ornata) เขียวหางไหม้ท้องเหลือง (Trimeresurus albolabris)
คำเกี่ยวข้อง
แก้ไขรากศัพท์ 4
แก้ไขคำกริยา
แก้ไขเขียว