เยี่ยว

ดูเพิ่ม: เยียว

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		เยี่ยว
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	yîao
	ราชบัณฑิตยสภา	yiao
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/jia̯w˥˩/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *niəwᴮ, จากจีนยุคกลาง 尿 (MC newH); ร่วมเชื้อสายกับลาว ຍ່ຽວ (ย่ย̂ว), คำเมือง ᨿ᩠ᨿ᩵ᩅ (ยย่ว), เขิน ᨿ᩠ᨿ᩵ᩴ (ยย่ํ), ไทลื้อ ᦵᦍᧁᧈ (เย่ว), ไทดำ ꪹꪑꪸ꪿ꪫ (เญย่̂ว) หรือ ꪵꪙ꪿ꪫ (แน่ว), ไทขาว ꪵꪙꪫꫀ, ไทใหญ่ ယဵဝ်ႈ (เย้ว), อาหม 𑜊𑜢𑜈𑜫 (ยิว์), จ้วง nyouh, จ้วงแบบหนง nyuh, แสก หญู้

คำนาม

เยี่ยว

1. ของเหลวที่เสียซึ่งไตขับถ่ายออกจากโลหิต, น้ำปัสสาวะ, น้ำเบา

คำกริยา

เยี่ยว (คำอาการนาม การเยี่ยว)

1. ถ่ายปัสสาวะ, เบา

คำพ้องความ

ดูที่ อรรถาภิธาน:เยี่ยว

รากศัพท์ 2

แผลงมาจาก เยี่ยม

คำคุณศัพท์

เยี่ยว

1. (ภาษาปาก, สแลง) เยี่ยม, ยิ่ง, เด่น, เลิศ