แป้ง
ภาษาไทย
แก้ไขรากศัพท์
แก้ไขยืมมาจากจีนยุคกลาง 餅 (MC pjiengX); ร่วมเชื้อสายกับลาว ແປ້ງ (แป้ง)
การออกเสียง
แก้ไข| การแบ่งพยางค์ | แป้ง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bpɛ̂ɛng |
| ราชบัณฑิตยสภา | paeng | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pɛːŋ˥˩/(สัมผัส) | |
คำนาม
แก้ไขแป้ง
- สิ่งที่เป็นผงละเอียดได้จากเมล็ดพืช ผลไม้ และรากไม้ เป็นต้น ใช้เป็นอาหาร
- ผงขาว ๆ ที่ทำด้วยหินเป็นต้น สำหรับผัดหน้า
- (ภาษาปาก, สแลง) ยาเสพติดที่เป็นผงขาวอย่างเช่นโคเคนหรือเฮโรอีน
คำแปลภาษาอื่น
แก้ไขสิ่งที่เป็นผงละเอียดที่ใช้เป็นอาหาร
|
ภาษาญ้อ
แก้ไขคำนาม
แก้ไขแป้ง
- แป้ง