借

借 U+501F, 借 CJK UNIFIED IDEOGRAPH-501F ← 倞 [U+501E] CJK Unified Ideographs 倠 → [U+5020]

ภาษาร่วม

อักษรจีน

借 (รากคังซีที่ 9, 人+8, 10 ขีด, การป้อนชางเจี๋ย 人廿日 (OTA), การป้อนสี่มุม 2426₁, การประกอบ ⿰亻昔)

1. borrow
2. lend
3. make pretext of

ข้อมูลนี้ได้นำเข้าโดยบอต ซึ่งมีบางส่วนที่ต้องการแปลเป็นภาษาไทย กรุณาช่วยแปลข้อมูลดังกล่าว เสร็จแล้วให้นำป้ายนี้ออก

อ้างอิง

• พจนานุกรมคังซี: หน้า 108 อักขระตัวที่ 10
• พจนานุกรมไดกังวะจิเต็ง: อักขระตัวที่ 781
• พจนานุกรมแทจาวอน: หน้า 230 อักขระตัวที่ 6
• พจนานุกรมฮั่นยฺหวี่ต้าจื้อเตี่ยน (ฉบับพิมพ์ครั้งแรก): เล่ม 1 หน้า 171 อักขระตัวที่ 5
• ข้อมูลยูนิฮันสำหรับ U+501F

ภาษาจีน

ตัวย่อและตัวเต็ม		借

ภาษาญี่ปุ่น

คันจิ

借

(เคียวอิกูกันจิระดับ 4)

1. ยืม

การอ่าน

• โกอง: しゃ (sha); しゃく (shaku, Jōyō)
• คังอง: しゃ (sha); せき (seki)
• คุง: かる (karu, 借る); かりる (kariru, 借りる, Jōyō); かり (kari, 借り)

ลูกคำ

Compounds

• 貸借(たいしゃく) (taishaku): debit and credit; a loan

รากศัพท์

คันจิในศัพท์นี้
借
か(り) ระดับ: 4
คุนโยมิ

Originally the 連用形 (ren'yōkei, “continuative or stem form”) of classical verb 借る (karu, “to borrow”), now also the 連用形 (ren'yōkei) of modern verb 借りる (kariru, “to borrow”).

การออกเสียง

• (โตเกียว) かり [kàrí] (เฮบัง – [0])
• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [ka̠ɾʲi]

รูปแบบอื่น

• 借り (more common in running text)

คำนาม

借(かり) (kari) 

1. การยืม, หนี้, a loan (for the borrower, not the lender)
2. (เลิกใช้) in the Edo period, a system for arranging house calls by prostitutes
3. (การบัญชี, คำย่อ) ผู้ยืม, debtor: ตัดทอนจาก 借り方 (karikata)

คำตรงข้าม

(borrowing, debt): 貸(か)し (kashi): lending, a credit, a loan (for the lender, not the borrower)

---