ทอง
ภาษาไทย
แก้ไข
รากศัพท์
แก้ไขจากจีนเก่า 銅 (OC *doːŋ, “ทองแดง”); ร่วมเชื้อสายกับลาว ທອງ (ทอง), คำเมือง ᨴᩬᨦ (ทอง), ไทลื้อ ᦑᦸᧂ (ทอ̂ง), ไทใหญ่ တွင်း (ต๊อ̂ง), เขมร ទង់ (ทง̍), ថង (ถง) และ ទង (ทง), เวียดนาม đồng, จ้วงแบบจั่วเจียง toŋ
การออกเสียง
แก้ไข| การแบ่งพยางค์ | ทอง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | tɔɔng |
| ราชบัณฑิตยสภา | thong | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /tʰɔːŋ˧/(สัมผัส) | |
คำนาม
แก้ไขทอง
- ธาตุแท้ชนิดหนึ่งเนื้อแน่นมาก สีเหลืองสุกปลั่ง เป็นโลหะมีค่า, เรียกเต็มว่า ทองคำ
- คำพ้องความ: ดูที่ อรรถาภิธาน:ทอง
- เรียกสิ่งที่ทำด้วยทองเหลือง ว่า ทอง ก็มี
- กระทะทอง
- หม้อทอง
- ใช้ประกอบสิ่งต่าง ๆ บางอย่างโดยอนุโลมตามลักษณะสี เป็นชื่อเรียกเฉพาะ
- ขนมทอง
- ขนมชนิดหนึ่ง รูปวงกลม มีน้ำตาลหยอดข้างบน
- ปลาทอง
- ปลาชนิดหนึ่ง ตัวสีเหลืองหรือแดงส้ม
- (ภาษาปาก, สแลง) ขี้
คำแปลภาษาอื่น
แก้ไขโลหะ
|
คำคุณศัพท์
แก้ไขทอง
ภาษากฺ๋อง
แก้ไขรากศัพท์
แก้ไขการออกเสียง
แก้ไข- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /tʰɔŋ/
คำนาม
แก้ไขทอง
คำพ้องความ
แก้ไขภาษาคำเมือง
แก้ไขคำนาม
แก้ไขทอง
ภาษาเลอเวือะตะวันตก
แก้ไขการออกเสียง
แก้ไข- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /tʰɔŋ/
คำนาม
แก้ไขทอง
ภาษาอีสาน
แก้ไขคำนาม
แก้ไขทอง