hoz

ภาษาจ้วง

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ɣoːᴬ, จากภาษาจีนยุคกลาง 喉 (MC huw, “กล่องเสียง; ลำคอ”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย คอ, ภาษาคำเมือง ᨤᩬᩴ (ฅอํ), ภาษาเขิน ᨤᩳ (ฅอ), ภาษาลาว ຄໍ (คํ), ภาษาไทดำ ꪁꪷ (ก̱ํ), ภาษาไทใหญ่ ၶေႃး (ข๊อ̂), ภาษาไทใต้คง ᥑᥨᥝᥰ (โฃ๊ว), ภาษาพ่าเก ၵေႃ (ขอ̂), ภาษาอาหม 𑜁𑜦𑜡 (ขอ̂) หรือ 𑜁𑜞𑜦𑜡 (ขฺรอ̂), ภาษาแสก กฺ๊อ

การออกเสียง

(จ้วงมาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ho˧˩/

• เลขวรรณยุกต์: ho²
• การแบ่งพยางค์: hoz
• คำอ่านภาษาไทย (ประมาณ): โฮ^เอก

คำนาม

hoz (อักขรวิธีปี 1957–1982 hoƨหมวดหมู่:หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาจ้วงหมวดหมู่:หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาจ้วง/l)

1. คอ

ภาษาปู้อี

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *k.roːᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ขอ, ภาษาคำเมือง ᨡᩬᩴ (ขอํ), ภาษาลาว ຂໍ (ขํ), ภาษาไทใหญ่ ၶေႃ (ขอ̂), ภาษาจ้วง gouz

คำกริยา

hoz

1. ขอ