Diocleciano
(Idinirekta mula sa Diocleto)
Si Gaius Aurelius Valerius Diocletianus (c. 236-316), na ipinanganak na Diocles (Griyego: Διοκλής) at kilala sa Ingles bilang Diocletian (Kastila: Diocleciano), ay ang Emperador Romano mula Nobyembre 20, 284 hanggang Mayo 1, 305. Sa kaniang pag-akyat sa pwesto, kanyang tinapos ang Krisis ng Ikatlong Siglo. Ginawa niyang kapwa-emperador si Maximiano Augusto noong 285. Tinakda niyang emperador (Cesar) sina Galerius and Constantius noong 293 bilang Junior Caesars. Sa kanyang sistemang "Tetrakiya" o "Paghahari ng Apat", kanyang hinati ang pamumuno ng Imperyo Romano sa apat na Emperador.
| Diocletiano Diocletianus | |
|---|---|
| Emperador ng Imperyo Romano | |
 Busto na Laureate ni Diocletiano. | |
| Paghahari | 20 November 284 – 1 April 286 (alone) 1 April 286 – 1 Mayo 305 (bilang Augusto ng Silangan, with Maximian as Augusto ng Kanluran)[1] |
| Buong pangalan | Diocles (buong pangalan ay walang nakaaalam) (from birth to accession); Caesar Gaius Aurelius Valerius Diocletianus Augustus (as emperor)[2] |
| Pinaglibingan | Palasyo ni Diocletiano in Aspalathos (now Split, Croatia). His tomb was later turned into a Christian church, the Cathedral of St. Domnius, which is still standing within the palace at Split. |
| Sinundan | Numerian |
| Kahalili | Constantius Chlorus and Galerius |
| Konsorte kay | Prisca |
| Supling | Valeria |
Mga sanggunian
baguhin
Ang lathalaing ito ay isang usbong. Makatutulong ka sa Wikipedia sa pagpapalawig nito.