Esensiya

Sa pilosopiya, esensiya ang katangian (o hanay ng mga katangian) na nagtutulak sa isang bagay o pinakabuod nito upang maging tiyak at tunay ito. Sa balarila, ito ang kinakailangang panaguri ng isang pasimuno. Ang kahulugan ng esensiya ay nagkaroon ng iba-bang kahulugan sa kasaysayan ng pilosopiya: marami dito ang nagbuhat sa turo ni Aristoteles at sa naging pagbabago nito sa pagtataguyod ng mga iskolastiko.

Sa ganitong pagkaunawa, kabaligtaran ng esensiya ang aksidente: mga katangiang esensiyal (pambuod) ang taglay ng isang bagay na may kahalagahang metapisikal; mga katangiang aksidental ang tumutukoy sa mga bagay na walang-katiyakang metapisikal, na kailangang umasa sa iba upang umiral, na magaganap lamang kung matutupad ang mga kondisyong kinakapitan nito.

Basahin din

• Pilosopiya
• Metapisika
• Aksidente (pilosopiya)
• Buod
• Pagmemeron

Ang lathalaing ito ay isang usbong. Makatutulong ka sa Wikipedia sa pagpapalawig nito.