Digmaang Boshin

Ang Digmaang Boshin (戊辰戦争 Boshin Sensō, "Digmaan sa Taon ng Yang na Dragong Lupa"),  na kilala rin bilang ang Himagsikang Hapones, ay isang digmaang sibil na naganap sa Hapon mula 1868 hanggang 1869 sa pagitan ng mga hukbo ng namumunong Shogunatong Tokugawa at ng mga nagnanais maibalik ang kapangyarihan ng Korte Imperyal.

Digmaang Boshin 戊辰戦争 (1868–1869)
Mga samurai ng dominyo ng Satsuma, na lumaban sa panig imperyal noong panahon ng Digmaang Boshin. Larawan ni Felice Beato.
Petsa Enero 3, 1868 – Mayo 18, 1869 Lookasyon Hapon Resulta Tagumpay ng pangkat imperyal Pagbagsak ng shogunato Pagpanunumbalik ng pamumunong imperyal
Mga nakipagdigma
1868 Korte Imperyal Tozama: Alyansang Satchō Dominyo ng Satsuma Dominyo ng Chōshū Iba pang tozama daimyo: Dominyo ng Tosa Dominyo ng Hiroshima Dominyo ng Tsu Dominyo ng Saga Dominyo ng Ogaki Dominyo ng Hirosaki Dominyo ng Kuroishi Dominyo ng Yodo	1868 Shogunato Dominyo ng Aizu Dominyo ng Takamatsu Alyansang Hilaga Dominyo ng Jozai Dominyo ng Tsuruoka Dominyo ng Kuwana Dominyo ng Matsuyama Bumaliktad: Dominyo ng Tsu Dominyo ng Yodo Dominyo ng Ogaki
1869 Imperyo ng Hapon	1869 Republika ng Ezo
Mga kumander at pinuno
1868–1869 Emperador: Meiji CIC: Prinsipe Komatsu Akihito Hukbong Katihan: Saigo Takamori Kuroda Kiyotaka Omura Masujiro Yamagata Aritomo Nakamura Hanjiro	1868 Shogun: Tokugawa Yoshinobu Tagapangasiwa: Katsu Kaishu Enomoto Takeaki Matsudaira Katamori Shinoda Gisaburō † Matsudaira Sadaaki Tanaka Tosa † Kondo Isami † Hijikata Toshizō † 1869 Pangulo: Enomoto Takeaki Hukbong Katihan: Otori Keisuke Hukbong Dagat: Arai Ikunosuke Mga tagapayo: Jules Brunet Eugene Collache
Mga nasawi at pinsala
8,200 patay at higit sa 5,000 sugatan

Mapa ng mga labanan sa Digmaang Boshin (1868–69). Nagsanib-puwersa ang mga dominyo ng Satsuma, Chōshū, at Tosa (pula) upang talunin ang mga hukbo ng Kasugunan sa Toba-Fushimi, at tuluyan nitong nasakop ang kabuuan ng Hapon hanggang sa huling labanan sa pulo ng Hokkaidō sa hilaga.

Naging sanhi ng digmaan ang di-pagkatuwa ng maraming mga maharlika at mga batang samurai sa pagtrato ng shogunato sa mga banyaga matapos ang pagbukas ng Hapon sa kalakalan at pakikipag-ugnayang global sa nakaraang dekada. Ang lumalakas na impluwensiyang kanluranin sa ekonomiya ng bansa ay nagdulot ng pagbagsak katulad ng naranasan ng ibang mga bansang Asyano noong panahong iyon. Nakuha ng isang alyansa ng mga samurai sa kanluran ng bansa, ilan dito ang mga dominyo ng Chōshū, Satsuma at Tosa, at mga opisyal ng korte, ang kontrol ng Korte Imperyal at inimpluwensiyahan ang batang Emperador Meiji. Nagbitiw ng kapangyarihang pulitikal si Tokugawa Yoshinobu, ang shogun ng panahong iyon, nang matanto niya ang kawalan ng kabuluhan ng kanyang sitwasyon. Umasa si Yoshinobu na maaaring mapangalagaan ang angkang Tokugawa sa pamamagitan nito at sumali sa susunod na pamahalaan.

Subalit, dahil sa mga aksyon ng mga puwersang imperyal, kaguluhan sa Edo, at isang kautusang imperyal na pinangunahan ng Satsuma at Chōshū na nag-aalis sa angkang Tokugawa, naglunsad ng isang kampanyang militar si Yoshinobu upang kunin ang korte ng emperador sa Kyoto. Naging pabor ang takbo ng digmaan sa mas maliit, ngunit mas modernisadong pangkat imperyal, at matapos ang isang serye ng labanan na nagwakas sa pagsuko ng Edo, personal na sumuko si Yoshinobu. Umatras papuntang hilagang Honshū ang mga nanatiling tapat sa mga Tokugawa, at sumunod sa Hokkaidō, kung saan nila itinatag ang Republikang Ezo. Bumagsak din ito sa kanilang pagkatalo sa Labanan sa Hakodate at nailagay ang kabuuan ng Hapon sa ilalim ng pamumunong imperyal na siyang nagtapos ng bahaging militar ng Pagpapanumbalik ng Meiji.

Higit kumulang na 120,000 katao ang sumabak sa labanan, at 3,500 sa mga ito ay namatay. Sa pagtatapos ng digmaan, isinantabi ng paksyong imperyal ang kanilang layuning paalisin ang mga banyaga mula sa Hapon at itinuloy ang modernisasyon ng bansa na may bagong layunin na muling mapagkasunduan ang mga Kasunduang Di-patas (Unequal Treaties). Bunga ng pamimilit ni Saigō Takamori, isang mataas na pinuno ng paksyong imperyal, binigyang pardona ang mga loyalistang Tokugawa, at maraming mga dating pinuno ng kasugunan ang nabigyan ng mga matataas na posisyon sa ilalim ng bagong pamahalaan.

Saksi ang digmaang Boshin sa mataas na antas ng modernisasyon na natamo ng bansang Hapon nang makisabay ito sa mga industriyalisado na bansang banyaga sa antas ng kaunlaran, habang hindi sumasang-ayon sa ipinatupad ng mga banyaga na malayang kalakalan na siyang makasisira sa ekonomiya ng kabila; ang malawak na pakikialam ng mga bansang kanluranin, lalo na ang Britanya at Pransiya, sa pulitika nito; at ang magulong panunumbalik ng kapangyarihang imperyal. Sa kalaunan, binigyan ng romantisiskong presentasyon ang digmaang ito ng mga Hapon at ilan pa na kinikilala ang Panunumbalik ng Meiji bilang isang "mapayapang himagsikan", sa kabila ng bilang ng mga nasawi.