Shogunatong Tokugawa
Ang shogunatong Tokugawa (/ˌtɒkuːˈɡɑːwə/, Hapones 徳川幕府 Tokugawa bakufu) o kasugunang Tokugawa, na kilala rin, lalo na sa Hapones, bilang shogunatong Edo (江 戸 幕府, Edo bakufu), ay ang piyudal na pamahalaang militar ng Hapon noong panahong Edo mula 1600 hanggang 1868.
Shogunatong Tokugawa
| |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1603–1868 | |||||||||||||
 Mon of the Tokugawa clan
| |||||||||||||
 | |||||||||||||
| Kabisera | Edo (Shōgun's residence) Kyōto (Emperor's palace) | ||||||||||||
| Pinakamalaking lungsod | Osaka (1600–1613) Heian-kyō (1613–1638) Edo (1638–1868) | ||||||||||||
| Karaniwang wika | Early Modern Japanese> Modern Japanese | ||||||||||||
| Relihiyon | State religions: Japanese Buddhism Confucianismo Mga iba: Shinto Shinbutsu-shūgō Japanese Buddhism Kristiyanismo (banned, until 1853) | ||||||||||||
| Pamahalaan | Feudal hereditary military dictatorship | ||||||||||||
| Emperador | |||||||||||||
• 1600–1611 (first) | Go-Yōzei | ||||||||||||
• 1867–1868 (last) | Meiji | ||||||||||||
| Shōgun | |||||||||||||
• 1603–1605 (first) | Tokugawa Ieyasu | ||||||||||||
• 1866–1868 (last) | Tokugawa Yoshinobu | ||||||||||||
| Panahon | Panahong Edo | ||||||||||||
| 21 October 1600 | |||||||||||||
| 8 November 1614 | |||||||||||||
| 1635 | |||||||||||||
| 31 March 1854 | |||||||||||||
| 29 July 1858 | |||||||||||||
| 3 January 1868 | |||||||||||||
| Salapi | The tri-metallic Tokugawa coinage system based on copper Mon, silver Bu and Shu, as well as gold Ryō. | ||||||||||||
| |||||||||||||
| Bahagi ngayon ng | Hapon | ||||||||||||
Ang shogunatong Tokugawa ay itinatag ni Tokugawa Ieyasu pagkatapos ng tagumpay sa Labanan ng Sekigahara, na nagtatapos sa mga digmaang sibil ng panahon ng Sengoku kasunod ng pagbagsak ng shogunatong Ashikaga. Si Ieyasu ay naging shōgun, at ang angkan ng Tokugawa ay namamahala sa Hapon mula sa kastilyo ng Edo sa silangang lungsod ng Edo (Tokyo) kasama ang mga daimyo lord ng klase ng samurai. Ang shogunatong Tokugawa ay nag-organisa ng lipunang Hapones sa ilalim ng mahigpit na sistema ng klase ng Tokugawa at pinagbawalan ang karamihan sa mga dayuhan sa ilalim ng mga patakarang isolasyonista ng Sakoku upang itaguyod ang katatagan sa politika. Ang Tokugawa shoguns ay namamahala sa Hapon sa isang pyudal system, sa bawat daimyō na namamahala ng isang han (pyudal domain), kahit na ang bansa ay nominally organisado pa rin bilang mga lalawigan ng imperyal. Sa ilalim ng shogunate ng Tokugawa, nakaranas ang Hapon ng mabilis na paglago ng ekonomiya at urbanisasyon, na humantong sa pagtaas ng klase ng mangangalakal at kultura ng Ukiyo.
Ang shogunatong Tokugawa ay tumanggi sa panahon ng Bakumatsu ("panghuli na kilos ng shogunato") mula noong 1853 at pinatalsik ng mga tagasuporta ng Imperial Court sa pagpapanumbalik ng Meiji noong 1868. Ang Imperyo ng Hapon ay itinatag sa ilalim ng gobyerno ng Meiji, at nagpatuloy ang mga loyalista ng Tokugawa upang labanan sa Digmaang Boshin hanggang sa pagkatalo ng Republika ng Ezo sa Labanan ng Hakodate noong Hunyo 1869.