Çiftdüşün

Çiftdüşün, birbiriyle çelişen iki düşünceyi zihinde bir arada tutma ve bu düşüncelerin ikisine aynı anda inanma durumudur. Çiftdüşün ikiyüzlülükle ilişkilidir, ancak ondan farklıdır.

George Orwell, 1949'daki distopik romanı Bin Dokuz Yüz Seksen Dört'te çiftdüşün terimini (Yenisöylem'in kurgusal dilinin bir parçası olarak) icat etti. Romanda bunun yurttaşlık içindeki kökenleri belirsizdir; kısmen Büyük Birader'in resmi beyin yıkama programlarının bir ürünü olsa da, roman insanların baskı ve "uyum sağlama" veya sadık bir Parti Üyesi olarak görülmek üzere Parti içinde statü kazanma arzusu nedeniyle çiftdüşünmeyi ve Yenikonuşmayı öğrendiğini gösteriyor. Romanda, birinin Parti çizgisi bağlamındaki herhangi bir çelişkiyi (bunu söylemeyi bırakın) tanıması bile dine hakarete benzer ve bu kişiyi disiplin cezasına ve Parti Üyelerinin anında toplumsal olarak onaylanmamasına maruz bırakabilir.

Orwell'in yazılarında yansıyan distopik toplumların birçok yönü gibi, Orwell de çiftdüşünmeyi Sovyet tarzı totaliterliğin bir özelliği olarak görüyordu.

Bin Dokuz Yüz Seksen Dört'te

George Orwell'in Bin Dokuz Yüz Seksen Dört'e göre, çiftdüşün:

Bilmek ve bilmemek, özenle uydurulmuş yalanlar söylerken tam bir doğruluğun bilincinde olmak, birbirinin zıttı olduğunu bilerek ve her ikisine de inanarak, birbirini yok eden iki görüşü aynı anda tutmak, mantığı mantığa karşı kullanmak, ahlakı yadsımak demokrasiye sahip çıkmak, demokrasinin imkânsız olduğuna ve Partinin demokrasinin koruyucusu olduğuna inanmak, unutulması gereken her şeyi unutmak, daha sonra ihtiyaç duyulduğu anda tekrar hafızaya almak ve sonra derhal tekrar unutmak ve hepsinden önemlisi, aynı işlemi sürecin kendisine uygulamak; bilinçli olarak bilinçsizliği uyandırmak ve sonra, bir kez daha, az önce gerçekleştirmiş olduğunuz hipnoz eyleminin bilincine varmak. Çiftdüşün kelimesini anlamak bile çiftdüşün kullanımını içeriyordu.

Orwell, Parti'nin sürekli propagandayla halkını aşağılamadan mutlaka yakın gücünü koruyamayacağını açıklıyor. Yine de bu acımasız aldatmacanın, İç Parti'nin kendi içinde bile bilinmesi, Devletin iç patlamasına yol açabilir. Bin Dokuz Yüz Seksen Dört, en çok Parti'nin gündelik hayatı yaygın gözetimi ile ünlü olmasına rağmen, bu kontrol, Okyanusya nüfusunun (hepsi ve yönetici seçkinler dahil, ancak pratikte büyük ölçüde proleterler hariç tutularak) günlük düşünce ve dilin değişimiyle kontrol edilebileceği ve manipüle edilebileceği anlamına gelir. Yenisöylem, düşünceyi dil aracılığıyla kontrol etme yöntemidir; çiftdüşün, düşünceyi doğrudan kontrol etme yöntemidir.

Kitabın başlarında çiftdüşün, anılarınızı kontrol edebilmek, bir şeyi manuel olarak unutabilmek ve ardından unutmayı unutabilmek olarak açıklanıyor. Bu, Winston Smith'in kitabın sonuna doğru işkence gördüğü sırada O'Brien tarafından gösterilmiştir.

Çiftdüşün talebi, Hakikat Bakanlığı'ndaki Kayıt Departmanı çalışanları üzerinde özellikle zordu. Bölümün sorumluluğu, Parti'nin şimdiye kadar söylediği ve yaptığı her şeyin mükemmel ve tutarlı olduğu yanılsamasını sürdürebilmesi için, tarihi kayıtları, hatta yeni kayıtları yeniden yazma ve silme yoluyla tahrif etmekti. Ancak, bu sistematik aldatmadaki doğrudan rollerine rağmen, aynı işçilerden yine de tarihin en son yaratılmış versiyonuna inanmaları veya başarısız olmaları durumunda ağır cezalarla karşı karşıya kalmaları bekleniyordu. Goldstein'ın Kitabında açıklandığı gibi, Bakanlığın adının kendisi bir çiftdüşün örneğidir: Hakikat Bakanlığı gerçekten yalanlarla ilgilenir. Airstrip One'ın diğer bakanlıkları da benzer şekilde adlandırılır: Barış Bakanlığı savaşla, Aşk Bakanlığı işkenceyle ve Bolluk Bakanlığı açlıkla ilgilenir. Partinin üç sloganı (Savaş Barıştır, Özgürlük Köleliktir ve Cehalet Güçtür) de örnektir.

Dahası, çiftdüşün kendini kandırma ve Partinin büyük hedefleri ve gerçekçi beklentileri sürdürmesine izin verir:

Kişi yönetecek ve yönetmeye devam edecekse, gerçeklik duygusunu yerinden oynatabilmelidir. Çünkü hükümdarlığın sırrı, kişinin kendi yanılmazlığına olan inancını geçmişteki hatalardan ders alma gücüyle birleştirmesidir.

Bu nedenle, her Parti üyesi saf bir piyon olabilir, ancak hiçbir zaman ilgili bilgiden yoksun kalmaz, Parti hem fanatik hem de iyi bilgilendirilmiştir ve bu nedenle "kemikleşme" veya "yumuşama" ve çökme olasılığı düşüktür. Çiftdüşün, Komuta yapısını bozabilecek bir "haberciyi öldürmek" tavrından kaçınırdı. Dolayısıyla çiftdüşün, Parti için devlet tarafından dayatılan propaganda disiplinini ve polis devletini tamamlayan temel öz disiplin aracıdır. Bu araçlar birlikte hükûmetin kötülüğünü sadece halktan değil, hükûmetin kendisinden de gizler - ancak ilkel totaliter rejimlerle ilişkili kafa karışıklığı ve yanlış bilgi olmadan.

Çiftdüşün, bir rejimin eşitlikçi propagandasının gerçek amacı ile karıştırılmasından kaçınarak, onlardan ürkmeden gerçek amaçlarının ne olduğunu bilmek için Parti'ye izin vermek açısından kritik öneme sahiptir.

Paradoksal olarak, baş kahramanın Winston Smith'in sistematik olarak işkence gördüğü ve kırıldığı uzun ve üzücü süreç boyunca, isyanında nihai başvuru yolu olarak çiftdüşün kullanmayı tasarlar - partiye olan nefretinin bir partide kalmasına izin verirken bilinçli olarak sadık bir parti üyesi olmasına izin vermek. bilinçsiz mevcudiyeti zihninin derinliklerinde ve idam anında tekrar yüzeye çıkmasına izin verdi, böylece "kurşun özgür bir zihne girsin" ve Düşünce Polisi'nin bir daha kurcalama şansı bulmasın.

Bin Dokuz Yüz Seksen Dört'ten sonra kullanım

1949'dan beri (Bin Dokuz Yüz Seksen Dört yayınlandığında), çiftdüşün kelimesi, iki dünya görüşü arasındaki çelişkiyi göz ardı ederek bilişsel uyumsuzluğu gidermekle veya hatta bilişsel uyumsuzluğu kasıtlı olarak gidermeye çalışmakla aynı anlama geldi. Bilişsel terapi gibi bazı psikoterapi okulları, insanları farklı psikolojik hastalıkları tedavi etmenin bir yolu olarak kendi düşüncelerini değiştirmeye teşvik eder (bkz. bilişsel çarpıtmalar).

Orwell'in çiftdüşününün, kendisi kitapta yer almayan, yaygın olarak kullanılan çift konuşma terimine esin kaynağı olduğu da kabul edilir. Çift konuşma ve Orwell'in "Vicdansız politikacılar, reklamcılar, din adamları ve hangi çizgiden olursa olsun diğer "çift konuşmacıların" dili manipülatif amaçlarla kötüye kullanmaya devam ettiği "Politika ve İngiliz Dili" adlı makalesindeki siyasi konuşma hakkındaki açıklamaları arasında karşılaştırmalar yapılmıştır."

Ayrıca bakınız

• Ambivalenz