Avrupa Halk Partisi
Avrupa'daki en büyük uluslararası siyasi parti
Avrupa Halk Partisi (EPP), Hıristiyan demokrat, liberal-muhafazakar ve muhafazakar üye partilere sahip bir Avrupa siyasi partisidir. Ulusötesi bir örgüt olup diğer siyasi partilerden oluşur. 1976'da ağırlıklı olarak Hristiyan demokrat partiler tarafından kurulan parti, o zamandan beri üyeliğini liberal-muhafazakar partileri ve diğer merkez sağ siyasi perspektiflere sahip partileri kapsayacak şekilde genişletti. 31 Mayıs 2022'de parti, aynı zamanda EPP'nin de üyesi olan Manfred Weber'i Başkan olarak 2019'da Spitzenkandidat seçti.
Avrupa Halk Partisi | |
|---|---|
 | |
| Kısaltma | EPP |
| Genel başkan | Manfred Weber (DE) |
| Genel sekreter | Thanasis Bakolas (GR) |
| Kuruluş tarihi | 8 Temmuz 1976 |
| Merkez | Rue du Commerce / Handelsstraat 10, 1000 Brüksel, Belçika |
| Gençlik kolu | Avrupa Halk Partisi Gençliği |
| Kadın Kolu | Avrupa Halk Partisi Kadınları |
| İdeoloji | |
| Siyasi pozisyon | Merkez sağ |
| Uluslararası üyelik | |
| Avrupa üyeliği | Avrupa Halk Partisi |
| Resmî renkler | Mavi Koyu gök mavisi |
| Avrupa Parlamentosu | 176 / 720
|
| Avrupa Konseyi | 11 / 27
|
| Avrupa Komisyonu | 11 / 27
|
| Alt meclis | 1.687 / 6.512
|
| Üst meclis | 463 / 1.507
|
| İnternet sitesi | |
| Avrupa Birliği | |
EPP, 1999'dan beri Avrupa Parlamentosu'nun, 2002'den beri de Avrupa Konseyi'nin en büyük partisidir. Aynı zamanda mevcut Avrupa Komisyonu'nun da en büyük partisidir. Avrupa Komisyonu Başkanı Ursula von der Leyen ve Avrupa Parlamentosu Başkanı Roberta Metsola EPP'den. Avrupa Birliği'nin kurucu babalarının birçoğu da daha sonra EPP'yi kuracak partilerdendi.
EPP, Almanya'nın CDU/CSU'su, Fransa'nın Cumhuriyetçileri, Belçika'nın CD&V'si, Romanya'nın PNL'si, İrlanda'nın Fine Gael'i, Finlandiya'nın Ulusal Koalisyon Partisi, Yunanistan'ın Yeni Demokrasisi ve İtalya'nın Forza Italia'sı gibi büyük merkez sağ partileri içeriyor., İspanya Halk Partisi (PP), Polonya Sivil Platformu, Portekiz Sosyal Demokrat Partisi ve Bulgaristan'ın Avrupa Gelişimi için Vatandaşlar.[1][2][3][3][4][5][6][7]
Görev yapan başkanlar
değiştir| No. | Resim | Ad | Görev Süresi | Üye Ülke |
|---|---|---|---|---|
| 1 | 
|
Leo Tindemans | 1976–1985 |  Belçika
|
| 2 | 
|
Piet Bukman | 1985–1987 |  Hollanda
|
| 3 | 
|
Jacques Santer | 1987–1990 |  Lüksemburg
|
| 4 | 
|
Wilfried Martens | 1990–2013 | Belçika
|
| 5 | 
|
Joseph Daul | 2013–2019 |  Fransa
|
| 6 | 
|
Donald Tusk (d. 1957) |
2019–2022 |  Polonya
|
| 7 | 
|
Manfred Weber (d. 1972) |
2022– |  Almanya
|
Avrupa kurumları
değiştir| Örgüt | Kurum | Sandalye sayısı |
|---|---|---|
 Avrupa Birliği |
Avrupa Parlamentosu | 170 / 720
|
| Avrupa Birliği |
Bölgeler Komitesi | 125 / 350
|
| Avrupa Birliği |
Avrupa Komisyonu | 11 / 27
|
| Avrupa Birliği |
Avrupa Devlet ve Hükûmet Başkanları Konseyi | 11 / 27
|
Tam Üye Partiler
değiştir| Ülke | Parti | Kısaltma |
|---|---|---|
 Avusturya
|
Avusturya Halk Partisi Almanca: Österreichische Volkspartei |
ÖVP |
| Belçika
|
Hristiyan Demokrat ve Flamand Partisi Felemenkçe: Christen-Democratisch en Vlaams |
CD&V |
 Bulgaristan
|
Bulgaristan'ın Avrupa Gelişimi İçin Vatandaşlar Bulgarca: Граждани за европейско развитие на България Bulgarca: Grazhdani za evropeĭsko razvitie na Bŭlgariya |
GERB |
| Güçlü Bulgaristan Demokratları Bulgarca: Демократi за силна България Bulgarca: Demokrati za silna Bălgarija |
DSB | |
| Demokratik Birlikler Birliği Bulgarca: Съюз на демократичните сили Bulgarca: Sayuz na demokratichnite sili |
SDS | |
| Hareket "Vatandaşlar Bulgaristan'a" Bulgarca: Движение „България на гражданите" Bulgarca: Dvizhenie „Bulgariya na grazhdanite" |
BCM | |
 Hırvatistan
|
Hırvat Demokrat Birliği Hırvatça: Hrvatska demokratska zajednica |
HDZ |
| Hırvat Demokratik Hristiyan Partisi Hırvatça: Hrvatska demokršćanska stranka |
HDS | |
 Kıbrıs Cumhuriyeti
|
Demokratik Seferberlik Yunanca: Δημοκρατικός Συναγερμός Yunanca: Dimokratikós Sinagermós |
DISY |
 Çekya
|
Çekoslovak Halk Partisi – Hristiyan ve Demokratik Birlik Çekçe: Křesťanská a demokratická unie – Československá strana lidová |
KDU–ČSL |
| TOP 09 | TOP 09 | |
 Danimarka
|
Muhafazakâr Halk Partisi Danca: Det Konservative Folkeparti |
C |
| Hristiyan Demokratlar Danca: Kristendemokraterne |
KD | |
 Estonya
|
Isamaa | I |
 Finlandiya
|
Ulusal Koalisyon Partisi Fince: Kansallinen Kokoomus İsveççe: Samlingspartiet |
KOK |
| Hristiyan Demokratlar Fince: Kristillisdemokraatit İsveççe: Kristdemokraterna |
KD | |
| Fransa
|
Cumhuriyetçiler Fransızca: Les Républicains |
LR |
| Almanya
|
Almanya Hristiyan Demokrat Birliği Almanca: Christlich Demokratische Union Deutschlands |
CDU |
| Hristiyan Sosyal Birliği Almanca: Christlich-Soziale Union in Bayern |
CSU | |
 Yunanistan
|
Yeni Demokrasi Yunanca: Νέα Δημοκρατία Yunanca: Nea Dimokratia |
ND |
 İrlanda
|
Fine Gael | FG |
 İtalya
|
Forza Italia | FI |
| Güney Tirol Halk Partisi Almanca: Südtiroler Volkspartei |
SVP | |
| Merkez Birliği İtalyanca: Unione di Centro |
UdC | |
| Trentino Tirol Özerkçi Partisi İtalyanca: Partito Autonomista Trentino Tirolese |
PATT | |
| Alternatif Halk | AP | |
| İtalya için Halk İtalyanca: Popolari per l'Italia |
PpI | |
 Letonya
|
Birlik Letonca: Vienotība |
V |
 Litvanya
|
Anavatan Birliği – Litvanya Hristiyan Demokratları Litvanca: Tėvynės sąjunga – Lietuvos krikščionys demokratai |
TS-LKD |
| Lüksemburg
|
Hristiyan Sosyal Halk Partisi Lüksemburgca: Chrëschtlech Sozial Vollekspartei Fransızca: Parti populaire chrétien social Almanca: Christlich Soziale Volkspartei |
CSV/PCS |
 Malta
|
Milliyetçi Parti Maltaca: Partit Nazzjonalista |
PN |
| Hollanda
|
Hristiyan Demokratik Çağrı Felemenkçe: Christen-Democratisch Appèl |
CDA |
| Polonya
|
Sivil Platform Lehçe: Platforma Obywatelska |
PO |
| Polonya Halk Partisi Lehçe: Polskie Stronnictwo Ludowe |
PSL | |
 Portekiz
|
Sosyal Demokrat Parti Portekizce: Partido Social Democrata |
PPD/PSD |
| Demokratik ve Sosyal Merkez – Halk Partisi Portekizce: Centro Democrático e Social – Partido Popular |
CDS-PP | |
 Romanya
|
Ulusal Liberal Parti Rumence: Partidul Național Liberal |
PNL |
| Romanya'da Macar Demokratlar Birliği Macarca: Romániai Magyar Demokrata Szövetség Rumence: Uniunea Democrată Maghiară din România |
UDMR | |
| Halk Hareketi Partisi Rumence: Partidul Mișcarea Populară |
PMP | |
 Slovakya
|
Hristiyan Demokratik Hareket Slovakça: Kresťanskodemokratické hnutie |
KDH |
| Demokratlar Slovakça: Demokrati |
D | |
| Macaristan İttifakı Macarca: Magyar Szövetség Slovakça: Maďarská Aliancia |
Ali | |
| Slovakya Slovakça: Slovensko |
Slovensko | |
 Slovenya
|
Sloven Demokrat Partisi Slovence: Slovenska demokratska stranka |
SDS |
| Sloven Halk Partisi Slovence: Slovenska ljudska stranka |
SLS | |
| Yeni Slovenya – Hristiyan Demokratlar | NSi | |
 İspanya
|
Halk Partisi İspanyolca: Partido Popular |
PP |
 İsveç
|
Ilımlı Birlik Partisi İsveççe: Moderata samlingspartiet |
M |
| Hristiyan Demokratlar İsveççe: Kristdemokraterna |
KD |
Ortak Üye Partiler
değiştir
- Birleşik Ulusal Hareket (UNM)
- Bağımsızlık Partisi (XD)
- Sırp İlerleme Partisi (SNS)
- Vojvodina Macarlarının İttifakı (VMSZ/SVM)
- Merkez (DM/LC)
Gözlemci Üye Partiler
değiştir
- Belarus Hristiyan Demokrasisi (BCD)
- Belarus Birlik Partisi (AHP)
- Özgürlük Hareketi (MFF)
- Demokratik Eylem Partisi (SDA)
- Hırvat Demokratik Birliği (HDZ BiH)
- Demokratik İlerleme Partisi (PDP)
- Hırvat Demokratik Birliği 1990 (HDZ 1990)
- Moldova Liberal Demokrat Partisi (PLDM)
- Şeref ve Gerçeklik Platformu Partisi (PPDA)
- Eylem ve Dayanışma Partisi (PAS)
- Boşnak Partisi (BS)
- Hristiyan Demokrat Parti (KrF)
- Tüm Ukraynalılar Birliği "Anavatan" (2008'den beri)
- Kendi Kendine Yeterlilik
- Reform İçin Ukrayna Demokratik İttifakı (UDAR)
Eski Üye Partiler
değiştir- Hukukun Üstünlüğü (OEK), gözlemci üye
- Adanmış Olanlar (LE)
- Belarus Halk Cephesi (BNF), 2017'ye kadar gözlemci üye
- Sosyal Demokratların Merkezi
- Fransız Demokrasisi için Birlik
- Cumhuriyet için Birlik, UMP ile birleşti
- Halk Hareketi için Birlik (UMP), Les Républicains tarafından devralındı, mevcut EPP üyesi
- Hırvat Köylü Partisi (HSS), Mayıs 2019'da çekilene kadar üye
- Fidesz, 20 Mart 2019'dan beri askıya alındı. 18 Mart 2021'de EPP'den ayrıldı.
- Macar Demokrat Forumu, 7 Eylül 2009'a kadar üye.
- Macar Hristiyan Demokrat Halk Partisi, 19 Haziran 2024'e kadar üye.
- Hristiyan Demokrasi
- İtalya Halk Partisi
- Hristiyan Demokrat Merkez
- Birleşik Hristiyan Demokratlar
- İtalya için Halk
- Yeni Merkez Sağ
- Demokrat Parti (PD)
- Demokrat Liberal Parti (PDL), PNL ile birleşti, mevcut EPP üyesi
- Hristiyan Demokrat Milliyetçi Köylüler Partisi (PNȚ-CD)
- Slovak Demokratik ve Hristiyan Birliği – Demokratik Parti (SDKÚ-DS)
- Most-Híd
- Macar Topluluğu Partisi
- Adalet ve Kalkınma Partisi (gözlemci)
- Ukrayna Halk Hareketi (gözlemci)
- Bizim Ukrayna (gözlemci)
Kaynakça
değiştir- ^ Nordsieck, Wolfram (2019). "European Union". Parties and Elections in Europe. 8 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mayıs 2019.
- ^ Slomp, Hans (26 Eylül 2011). Europe, A Political Profile: An American Companion to European Politics. ABC-CLIO. s. 246. ISBN 978-0-313-39182-8. Erişim tarihi: 20 Eylül 2018.
- ^ a b Maushagen, Peter (4 Eylül 2018). "German conservative seeks to front center-right in EU elections". Reuters. 23 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Eylül 2018.
- ^ José María Magone (2006). The New World Architecture: The Role of the European Union in the Making of Global Governance. New York: Transaction Publishers. s. 130. ISBN 978-0-7658-0279-8.
- ^ Vít Hloušek; Lubomír Kopeček (2010). Origin, Ideology and Transformation of Political Parties: East-Central and Western Europe Compared. Londra: Ashgate Publishing. s. 11. ISBN 978-0-7546-7840-3.
- ^ Josep Maria Colomer (2008). "The European Union: A Federal Democratic Empire?". Josep Maria Colomer (Ed.). Comparative European Politics. Londra: Taylor & Francis. s. 288. ISBN 978-0-415-43755-4.
- ^ Karl Magnus Johansson (2009). "The Emergence of Political Parties at European Level: Integration Unaccomplished". Sverker Gustavsson; Lars Oxelheim; Lars Pehrson (Ed.). How Unified Is the European Union?: European Integration Between Visions and Popular Legitimacy. Springer. s. 160. ISBN 978-3-540-95855-0.