Türkçe

değiştir
 
(anatomi): Bir adamın çenesi
 
(denizcilik): Bir geminin çenesi
Farsça چانه‌

Söyleniş

değiştir

çene (belirtme hâli çeneyi, çoğulu çeneler) , sahiplik şekli çene -si

  1. çok konuşma huyu, gevezelik
    Sende de çene var ha!
  2. kerpeten, mengene gibi araçların eşyayı sıkıştıran karşılıklı iki parçasından her biri
  3. köşe
  4. (anatomi) canlılarda baş bölümünde yer alan, kemik veya kıkırdak ile desteklenen, altlı üstlü dişleri taşıyan ve ağzın kapanıp açılmasını sağlayan kasları üzerinde barındıran iki parçaya verilen ad
    Çenesinin, başının bütün iskeleti peksimeti çiğnedikçe daha açık olarak meydana çıkıyordu. — H. E. Adıvar
    Kafa, göz, gövde, bacak, kol, çene, parmak, el, ayak
    Boşanır sırtlara, vâdîlere, sağnak sağnak.
     — M. Â. Ersoy
  5. (denizcilik) baş bodoslamasının omurga ile birleştiği yer, çarık, pruva

Çekimleme

değiştir

Alt kavramlar

değiştir

Deyimler

değiştir

Türetilmiş kavramlar

değiştir

Çeviriler

değiştir

Kaynakça

değiştir

Ek okumalar

değiştir

Çağatayca

değiştir

Söyleniş

değiştir
  • Heceleme: çe‧ne
  1. buri, kurt, kürk

Kaynakça

değiştir
  • KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.
  NODES
eth 1
orte 2