çifte

Türkçe

Köken

Farsça cufte

Ad

çifte (belirtme hâli çifteyi, çoğulu çifteler)

1. at, eşek ve katırın arka ayaklarıyla vuruşu, tekme
2. iki namlulu av tüfeği

   Çifteler dolduruldu, horozlar çekildi, iki el silah atıldı. -O. V. Kanık

Deyimler

çifte kumrular

Çeviriler

çeviriler

• Fince: potku (fi), potkaisu (fi)
• İngilizce: kick (en)
• Özbekçe: qoʻsh (uz), qoʻshaloq (uz)

Ön ad

çifte (belirtme hâli çifteyi, çoğulu çifteler)

1. ikisi bir arada bulunan veya ikili

   Güzel sevme derler nasıl sevmeyim. Kaşlar arasında çifte benler var. - Karacaoğlan

2. çift kürekli (sandal, kayık)

Çeviriler

çeviriler

• Fince: parillinen (fi)
• Rusça: парный (ru) (parnıy), двойной (ru) (dvoynoy)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "çifte" maddesi

Atasözleri

• Analık usta, yumağı ufak yapar; çocuklar usta, ekmeği çifte kapar
• Eşeğe cilve yap demişler, çifte atmış
• Öküz tekini bulmadan çifte yürümez
• Yalnız öküz, çifte koşulmaz