εσύ

Ayrıca bakınız: ΕΣΥ

Pontus Rumcası

Köken

Eski Yunanca σύ (sú) sözcüğünden, Ana Hint-Avrupa dili *túh₂ sözcüğünden.

Adıl

εσύ (esú)

(kişi adılı): sen

Yunanca

Farklı yazılışlar

(kaynaşma): 'σύ ('sý)
(kaynaşma): 'συ ('sy)

Köken

Bizans Yunancası ἐσύ (esú) sözcüğünden, Eski Yunanca σύ (sú) sözcüğünden, Ana Hint-Avrupa dili *túh₂ sözcüğünden.

Söyleniş

IPA^(anahtar): /eˈsi/, [e̞ˈs̠i]

Adıl

εσύ (esý)

(kişi adılı): sen
Εσύ με αγαπάς. — Sen beni seviyorsun.

Έλα εδώ εσύ! — Sen, buraya gel!

Notlar

Bu, resmî olmayan 2. şahıs kişi adılıdır. Çocuklarla, arkadaşlarla ve yakın olunan kişilerle konuşurken kullanılır. Çoğul resmî εσείς (eseís) adılı ise tanınmayan ve/veya saygı gösterilen kişilerle konuşulurken kullanılır.

İlgili sözcükler

Kişi ve iyelik adılları

		1-t	2-t	3-et	3-dt	3-nt	1-ç	2-ç	3-eç	3-dç	3-nç

yalın	güçlü ¹	εγώ ³	εσύ ³	αυτός	αυτή	αυτό	εμείς ³	εσείς ³	αυτοί	αυτές	αυτά
yalın	zayıf ²			τος	τη	το			τοι	τες	τα

tamlayan	güçlü	εμένα / εμού	εσένα	αυτού	αυτής	αυτού	εμάς	εσάς	αυτών	αυτών	αυτών
tamlayan	zayıf ^†	μου	σου	του	της	του	μας	σας	τους	τους	τους

belirtme	güçlü	εμένα ⁴	εσένα ⁴	αυτόν ⁵	αυτήν ⁵	αυτό	εμάς ⁴	εσάς ⁴	αυτούς	αυτές	αυτά
belirtme	zayıf	με	σε	τον	την	το	μας	σας	τους	τις / τες ⁶	τα

seslenme	güçlü		εσύ					εσείς

† Bu kavramlar iyelik adılları olarak işlev gösterir. 1. Güçlü ya da vurgulu kişi adılları vurgu için kullanılır ve daha güçlü bir biçimde telaffuz edilir. Bir eylem veya başka bir sözcükten bağımsız olarak kullanılabilir. 2. Güçsüz veya klitik / biçimce kişi adılları tek hecelidir. Cümle içinde başka bir sözcüğe bağımlı olmak durumundadırlar. 3. Günlük konuşmada yalın çekimler başlarındaki ε harfini kaybetme eğilimi gösterirler, yazımda kesme işaretiyle hecenin düştüğünü göstermek opsiyonel bir durumdur. örn: ήρθα 'γώ (ben geldim) 4. από veya για sözcüklerini takip eden belirtme çekimlerinde baştaki ε harfi düşer ve herhangi bir kesme işareti kullanılmaz. Çoğul çekimler tek heceli olur ve bu yüzden vurgu işaretlerini kaybederler. örn: για μας (bizim için) 5. Son ν opsiyoneldir, çoğunlukla devamında gelen bir sesli harften önce kullanılır. 6. τις bir eylemden önce kullanılırken τες bir eylemden sonra kullanılır. örn: Αν τις* δεις, χαιρέτα τες.* (Onları görürsen, onları selamla.)