Allah'ım

Türkçe

Köken

Allah + -ım

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /al.laː.ˈhɯm/, /al.ˈlaː.hɯm/
• Heceleme: Al‧lah‧'ım

Özel ad

Allah'ım

1. Allah (ad) sözcüğünün birinci tekil şahıs iyelik tekil çekimi

   Allâh'ım Sen'sin!

   Tanrı, "Ben Allâh'ım, sen kulsun!" dedi.