karakol

Türkçe

Ad

karakol (belirtme hâli karakolu, çoğulu karakollar)

1. (toplum) güvenliği sağlamakla görevli kimselerin bulunduğu yapı, polis karakolu

   O işleri bu saatte karakolda bulunan küçük memurlar bilmez. - R. H. Karay

2. (tarih) aşayişi sağlamak maksadıyla dolaşan polis, jandarma veya asker topluluğu, kol, kulluk, devriye, zaptiye

Çeviriler

çeviriler

• Azerice: milis idarəsi (az)
• Fince: poliisiasema (fi)
• Macarca: rendőrség (hu)