sap

Ayrıca bakınız: SAP

Türkçe

Söyleniş

• IPA^(anahtar): ˈsap, sapˈlaɾ
• Heceleme: sap

Yazılışlar

صپ‎

Ad

sap (belirtme hâli sabı, çoğulu saplar)

1. (bitki anatomisi) bitkinin dal, yaprak, çiçek gibi bölümlerini taşıyan, ağaçlarda odunlaşarak gövde durumunu alan bölüm
2. (bitki anatomisi) çiçek veya meyveyi dala bağlayan ince bölüm, sak

   Armudun sapı. Gülün dikenli sapı.

3. bir aracı tutmaya yarayan bölüm

   Bir küçük çekmeceden sapı fil dişi bir revolver çıkarmıştı. - S. F. Abasıyanık

4. iplik, tire, ibrişim vb. şeylerde iğneye geçirilen bir dikişlik iplik

   Bir sap tire. İki sap ibrişim.

5. kabza
6. demet durumundaki ekinler
7. erkek
8. (argo) sevgilisi olmayan, kimseyle çıkmayan, yalnız kişi

Deyimler

bir baltaya sap olmak

Çeviriler

çeviriler

• Almanca: Stängel (de) e, Stiel (de) e
• Fince: oksa (fi), kädensija (fi)
• Gagavuzca: sap (gag)
• İngilizce: truncus (en), trunk (en), stem (en), handle (en)
• İsveççe: stam (sv)
• Karaçay Balkarca: sab (krc)
• Norveççe: stamme (no) e
• Osmanlı Türkçesi: صَپ‎ (ota) (sap)
• Türkmence: sap (tk)

Üst kavramlar

bitki

iplik

ekin

erkek

kişi

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "sap" maddesi

Atasözleri

• Nisan yağar sap olur, Mayıs yağar çeç olur
• keser döner, sap döner, gün gelir hesap döner

Eylem

sap

1. sapmak (eylem) sözcüğünün dilek-emir kipi basit ikinci tekil şahıs olumlu çekimi

Söyleniş

• IPA^(anahtar): ˈsap

Yazılışlar

صپ‎

Söyleniş

• Heceleme: sap

Karşıt anlamlılar

1. sapma

Çağatayca

Köken

Eski Türkçe sap

Ad

1. iplik, rişte, tar
2. deste, kulak, sap
3. sap

Gagavuzca

Ad

sap

1. sap

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki

Karaçay Balkarca

Bu sözcüğün, biçim ve içerik olarak Vikisözlük standartlarına ulaşması için elden geçirilmesi gerekmektedir.

Madde düzenleme ve Vikisözlük standartları ile ilgili bilgi
Bu sözcükte ayrıca şu sorunlar da bulunmaktadır:

• Bu söz(cük), ait olduğu dilin kullandığı Karaçay Balkarca alfabesinde yazılmamıştır.

Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

Ad

1. tahıl ölçmeye yarayan kap

Tatarca

Ad

sap

1. kabza
2. kol, kulp, tutamak, tutamaç
3. sap

Türkmence

Ad

sap

1. sap
2. saf, sıra

Kaynakça

• Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.