İnsanat bahçesi
Etnolojik sergiler ve insan hayvanat bahçeleri[1][2] olarak da bilinen insanat bahçeleri,[3][4][5] genellikle hatalı bir şekilde "medeniyetin henüz etkilemediği" veya "ilkel" olarak nitelendirilmiş insanların halka açık sergileriydi.[6] En çok 19. ve 20. yüzyıllarda meşhurdu. Bu sergiler genellikle sergi kültürünün varsayılan aşağılığını vurguladı ve "Batı toplumu"nun üstünlüğünü ima etti.[7] Bu tür sergiler varlıkları boyunca alçaltıcı, aşağılayıcı ve insanlıktan çıkarıcı doğaları konusunda tartışmalara yol açtı.[8] Egzotik insanları, farklılıklarını abartan bir karikatüre benzer şekilde sergileyen sirklerin ve "ucube gösterileri"nin bir parçası olarak başladı. Daha sonra, sergilerin batı kültürüne göre daha düşük olduğunu vurgulayan ve boyun eğdirilmeleri için daha fazla gerekçe sağlayan bağımsız gösterimler haline geldi.[9] Bu tür gösterimler, birçok Dünya fuarında yer aldı ve daha sonra hayvanlardan oluşturulan hayvanat bahçelerinin bölümlerine dönüştü.[10]
Batılı olmayan dünyanın tamamına dair emperyalist bir görüş, bu sergileri Beyazların yerli insan ve insan olmayan sakinleri yöneten hayvan bakıcıları şeklinde tanımlayan geniş bir hayvan parkı olarak tasvir etti.[11]
Viktorya döneminden sonra insan sergilerinin önemi yavaş yavaş azaldığından hayvanat bahçeleri günümüze kadar birçok tartışmayı beraberinde getirmektedir.[8]
Kaynakça
değiştir- ^ "Avrupa ve Amerika'nın karanlık tarihi: 'İnsan Hayvanat Bahçeleri'". Independent Türkçe. 3 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Haziran 2021.
- ^ "İnsan Hayvanat Bahçeleri!". Haberturk.com. 31 Mart 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Haziran 2021.
- ^ "'Hayvanat bahçesindeki' insanlar". Sözcü. 24 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Haziran 2021.
- ^ "İşte Batı'nın gerçek yüzü: İnsanat bahçeleri". Yeni Akit. 14 Mayıs 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Haziran 2021.
- ^ "İnsanat Bahçeleri". Zafer Dergisi. 27 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Haziran 2021.
- ^ "The True Story of the Mindanaoan Slave Whose Skin Was Displayed at Oxford". Esquiremag.ph. 4 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2020.
- ^ Abbattista (2016). "World Expositions as Time Machines: Two Views of the Visual Construction of Time between Anthropology and Futurama". World History Connected. 13 (3). 24 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Haziran 2021.
- ^ a b Moving bodies, displaying nations : national cultures, race and gender in world expositions : Nineteenth to Twenty-first century. Trieste: EUT. 2014. ISBN 9788883035821. OCLC 898024184.
- ^ Cengage Advantage Books: Understanding Humans: An Introduction to Physical Anthropology and Archaeology. Cengage Learning. 2008. s. 172. ISBN 978-0495604747.
- ^ "Colonial Exhibitions, 'Völkerschauen' and the Display of the 'Other'". EGO (Almanca). 15 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Kasım 2020.
- ^
"Humans In Zoos: A Long History of 'Exotic' People Exhibitions". New York Almanack. 13 Eylül 2020. 23 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2021.
Non-Western society was an 'animal' park; the social Darwinist its zookeeper.
Dış bağlantılar
değiştir
- Pascal Blanchard (Ağustos 2000). "Human zoos - Racist theme parks for Europe's colonialists". Le Monde Diplomatique. 27 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Haziran 2021.; Pascal Blanchard (Ağustos 2000). "Ces zoos humains de la République coloniale". Le Monde Diplomatique (Fransızca). 5 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Haziran 2021.
- "On A Neglected Aspect Of Western Racism" 25 Ekim 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. - Kurt Jonassohn, Aralık 2000
- The Colonial Exposition of May 1931 15 Aralık 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. - Michael Vann
- "Adelaide İnsanat Bahçesi resmi websitesi" 7 Mart 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Qureshi, Sadiah (2004), "Displaying Sara Baartman, the 'Hottentot Venus", History of Science 42:233-257. Science History Publications.