Şova Dönemi
Şova dönemi (Japonca: 昭和時代 Shōwa jidai, "aydınlanmış barış devri"), Japonya tarihinde 25 Aralık 1926-7 Ocak 1989 tarihleri arasında İmparator Hirohito'nun saltanatını kapsayan dönemdir.[1]
Şova dönemi tüm Japon imparatorları arasındaki en uzun saltanat süresi sahip olduğu dönemdir. Şova dönemi savaş öncesi dönem (1926-1945) ve savaş sonrası dönem (1945-1989) olmak üzere ikiye ayrılmaktadır.
Şova döneminin başlarında Japonya Büyük Buhran ve ordunun siyasete müdahalesinin etkisiyle siyasi totaliterliğe, aşırı milliyetçiliğe, militarizme ve faşizme kaydı. Japonya 1937'de Çin'e savaş ilan etti ve Pearl Harbor Saldırısı ile II. Dünya Savaşı'na Mihver devletleri safında katıldı.
Japonya'nın II. Dünya Savaşı'nda yenilgisi ülkeye radikal değişimler getirdi. Ülke tarihinde ilk ve tek olarak yabancı güçler tarafından işgal edildi.[2] İmparatorun yaşayan bir tanrı statüsü sona erdi ve Japonya anayasal bir monarşiye sahip parlamenter demokrasi haline geldi. 1952'de San Francisco Barış Antlaşması ile birlikte müttefik işgali sona erdi.
Savaş sonrası Japonya büyük bir ekonomik mucizeye tanıklık etti. Bu dönemde Japonya ekonomisi ABD'nin ardından dünyanın ikinci büyük ekonomisi haline geldi.
Kaynakça
değiştir- ^ Nussbaum, Louis-Frédéric. (2005). "Shōwa" in Google Kitaplar'da Japan Encyclopedia, p. 888, s. 888,; n.b., Louis-Frédéric is pseudonym of Louis-Frédéric Nussbaum, see Deutsche Nationalbibliothek Authority File 24 Mayıs 2012 tarihinde Archive.is sitesinde arşivlendi.
- ^ The Metropolitan Museum of Art. "Heilbrunn Timeline of Art History: Japan, 1900 a.d.–present". 18 Haziran 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Aralık 2016.
Dış bağlantılar
değiştir
| Önce gelen: Taişo |
Japon dönemi 1926-1989 |
Sonra gelen: Heisei |