Buryatlar
Buryatlar (Buryatça: Буряад, romanlaştırılmış: Buryaad, ᠪᠣᠷᠢᠶᠠᠳ; Moğolca: Буриад, romanlaştırılmış: Buriad), Buryat dilini konuşan güneydoğu Sibirya'ya özgü bir Moğol etnik grubudur. Sibirya'daki en büyük iki yerli gruptan biri, diğeri Yakutlar. Bugün Buryatların çoğunluğu, Rusya'nın federal bir tebaası olan itibari anavatanları olan güney kıyısı boyunca yayılan ve kısmen Baykal Gölü'nün iki yanından geçen Buryatya Cumhuriyeti'nde yaşıyor. Daha küçük Buryat grupları, sırasıyla Buryatya'nın batısında ve doğusunda bulunan Ust-Orda Buryat Okrugu (İrkutsk Oblastı) ve Agin Buryat Okrugu'da (Zabaykalsky Krayı) ve ayrıca kuzeydoğu Moğolistan ve İç Moğolistan, Çin'de yaşar.[1] Geleneksel olarak Moğolların başlıca kuzey alt grubunu oluşturdular.[2]
Buryatlar, göçebe hayvancılık ve barınak için gers dikme dahil olmak üzere diğer Moğollarla birçok geleneği paylaşır. Bugün Buryatların çoğu, Buryat Cumhuriyeti'nin başkenti Ulan-Ude'de ve çevresinde yaşıyor, ancak çoğu hala kırsal kesimde daha geleneksel bir yaşam tarzı izliyor. Buryat denilen merkezi bir Moğol dili konuşuyorlar.[3] UNESCO'nun Tehlike Altındaki Dünya Dilleri Atlası'nın 2010 baskısı, Buryat dilini "ciddi şekilde tehlike altında" olarak sınıflandırır.[4]
Geçmiş
değiştirModern Buryatların atalarının Tiele kabile birliğinin bir parçası olan Bayyrku ve Kurıkanlar olması muhtemeldir. Tiele ise Dinlin'den geldi. Dinlin ile ilgili ilk bilgiler MÖ 2. yüzyıla ait kaynaklarda ortaya çıktı.[5]
Kaynakça
değiştir- ^ Skutsch, Carl, (Ed.) (2005). Encyclopedia of the World's Minorities. New York: Routledge. s. 251. ISBN 1-57958-468-3.
- ^ The New Encyclopædia Britannica, 15th Edition. (1977). Vol. II, p. 396. 0-85229-315-1.
- ^ "Invalid id". Ethnologue.com. 12 Mayıs 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ağustos 2012.
- ^ "UNESCO Atlas of the World's Languages in danger". www.unesco.org. 18 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Nisan 2019.
- ^ Kyzlasov, Leonid (1989). Древняя и средневековая история Южной Сибири (в кратком изложении). Пособие для учителей истории. Abakan. s. 58.