Demokratlar 66
Hollanda'da bir siyasi parti
Demokratlar 66 (Felemenkçe: Democraten 66, D66; resmi adı: Politieke Partij Democraten 66), 1966 yılında kurulan sosyal liberal[2][3][4][5][6] ve ilerici[7][8] Hollanda siyasi partisidir. D66 Liberal Enternasyonal ve Avrupa için Liberaller ve Demokratlar İttifakı üyesidir.
Demokratlar 66 Democraten 66 | |
|---|---|
 | |
| Kısaltma | D66 |
| Kurucu | Hans van Mierlo Hans Gruijters |
| Lider | Rob Jetten |
| Başkan | Victor Everhardt |
| Senato Lideri | Paul van Meenen |
| Temsilciler Meclisi Lideri | Jan Paternotte |
| Kuruluş tarihi | 14 Ekim 1966 |
| Merkez | Partijbureau D66 Hoge Nieuwstraat 30, Lahey |
| Üyelik (2023) | 30.022 |
| İdeoloji | Sosyal liberalizm |
| Siyasi pozisyon | Merkez[1] |
| Uluslararası üyelik | Liberal Enternasyonal |
| Resmî renkler | Yeşil |
| Temsilciler Meclisi | 9 / 150
|
| Senato | 5 / 75
|
| Yerel Yönetimler | 33 / 570
|
| Avrupa Parlamentosu | 3 / 31
|
| İnternet sitesi | |
Seçim sonuçları
değiştirParlamento
değiştir| Seçim | Temsilciler Meclisi | Hükûmet | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Oy | % | Sandalye | +/– | ||
| 1967 | 307.810 | 4,4 (#7) | 7 / 150
|
 7
|
Muhalefet |
| 1971 | 427.720 | 6,7 (#5) | 11 / 150
|
4
|
Muhalefet |
| 1972 | 307.048 | 4,1 (#8) | 6 / 150
|
 5
|
Koalisyon |
| 1977 | 452.423 | 5,4 (#4) | 8 / 150
|
2
|
Muhalefet |
| 1981 | 961.121 | 11 (#4) | 17 / 150
|
9
|
Koalisyon |
| 1982 | 351.278 | 4,3 (#4) | 6 / 150
|
11
|
Muhalefet |
| 1986 | 562.466 | 6,1 (#4) | 9 / 150
|
3
|
Muhalefet |
| 1989 | 701.934 | 7,9 (#4) | 12 / 150
|
3
|
Muhalefet |
| 1994 | 1.391.202 | 15,5 (#4) | 24 / 150
|
12
|
Koalisyon |
| 1998 | 773.497 | 9 (#4) | 14 / 150
|
10
|
Koalisyon |
| 2002 | 484.317 | 5,1 (#7) | 7 / 150
|
7
|
Muhalefet |
| 2003 | 393.333 | 4 (#7) | 6 / 150
|
1
|
Koalisyon |
| 2006 | 193.232 | 2 (#8) | 3 / 150
|
3
|
Muhalefet |
| 2010 | 654.167 | 6,9 (#6) | 10 / 150
|
7
|
Muhalefet |
| 2012 | 757.091 | 8 (#6) | 12 / 150
|
2
|
Muhalefet |
| 2017 | 1.285.819 | 12,2 (#4) | 19 / 150
|
7
|
Koalisyon |
| 2021 | 1,565,861 | 15,0 (#2) | 24 / 150
|
5
|
Koalisyon |
| 2023 | 656,292 | 6,3 (#5) | 9 / 150
|
7
|
Muhalefet |
| Seçim | Senato | Hükûmet | |||
| Oy | % | Sandalye | +/– | ||
| 1971 | -- | (#6) | 6 / 75
|
6
|
Muhalefet |
| 1974 | -- | (#8) | 3 / 75
|
3
|
Koalisyon |
| 1977 | -- | (#10) | 0 / 75
|
3
|
Muhalefet |
| 1980 | -- | (#5) | 2 / 75
|
2
|
Muhalefet |
| 1981 | -- | (#4) | 4 / 75
|
2
|
Koalisyon |
| 1983 | -- | (#4) | 6 / 75
|
2
|
Muhalefet |
| 1986 | -- | (#4) | 6 / 75
|
— | Muhalefet |
| 1987 | -- | (#4) | 5 / 75
|
1
|
Muhalefet |
| 1991 | -- | (#4) | 12 / 75
|
7
|
Muhalefet |
| 1995 | -- | (#4) | 7 / 75
|
5
|
Koalisyon |
| 1999 | 8.542 | 5,4 (#5) | 4 / 75
|
3
|
Koalisyon |
| 2003 | 7.087 | 4,4 (#6) | 3 / 75
|
1
|
Koalisyon |
| 2007 | 3.270 | 2 (#8) | 2 / 75
|
1
|
Muhalefet |
| 2011 | 12.651 | 7,62 (#6) | 5 / 75
|
3
|
Muhalefet |
| 2015 | 21.997 | 13,01 (#3) | 10 / 75
|
5
|
Muhalefet |
| 2019 | 15,154 | 8,75 (#5) | 7 / 75
|
3
|
Muhalefet |
| 2023 | 21.997 | 13,01 (#6) | 5 / 75
|
2
|
Muhalefet |
Avrupa Parlamentosu
değiştir| Seçim | Oy | % | Sandalye | +/– |
|---|---|---|---|---|
| 1979 | 511,967 | 9.03 | 2 / 25
|
— |
| 1984 | 120,826 | 2.28 | 0 / 25
|
2
|
| 1989 | 311,990 | 6.0 | 1 / 25
|
1
|
| 1994 | 481,826 | 11.7 | 4 / 31
|
3
|
| 1999 | 205,623 | 5.8 | 2 / 31
|
2
|
| 2004 | 202,502 | 4.25 | 1 / 27
|
1
|
| 2009 | 515,422 | 11.32 | 3 / 26
|
2
|
| 2014 | 732,145 | 15.4 | 4 / 26
|
1
|
| 2019 | 389,692 | 7.09 | 2 / 29
|
2
|
| 2024 | 523,650 | 8.40 | 3 / 31
|
1
|
Kaynakça
değiştir- ^ Keman, Hans (2008), "The Low Countries: Confrontation and Coalition in Segmented Societies", Comparative European Politics, Taylor & Francis, s. 221, 14 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 3 Eylül 2014
- ^ Vít Hloušek; Lubomír Kopeček (2010). Origin, Ideology and Transformation of Political Parties: East-Central and Western Europe Compared. Ashgate Publishing, Ltd. s. 109. ISBN 978-0-7546-9661-2. 21 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Temmuz 2013.
- ^ Dimitri Almeida (2012). The Impact of European Integration on Political Parties: Beyond the Permissive Consensus. Routledge. s. 98. ISBN 978-0-415-69374-5. 18 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Eylül 2014.
- ^ Barbara Wejnert (26 Temmuz 2010). Democratic Paths and Trends. Emerald Group Publishing. s. 28. ISBN 978-0-85724-091-0. 25 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ağustos 2012.
- ^ Thomas Poguntke; Paul Webb (21 Haziran 2007). The Presidentialization of Politics: A Comparative Study of Modern Democracies. Oxford University Press. s. 158. ISBN 978-0-19-921849-3. 3 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2012.
- ^ Simon Lightfoot (2005). Europeanizing Social Democracy?: The Rise of the Party of European Socialists. Routledge. s. 74. ISBN 978-0-415-34803-4. 20 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Temmuz 2013.
- ^ Andeweg, Rudy B. (2004), "Parties, pillars and the politics of accommodation: Weak or weakening linkages? The case of Dutch consociationalism", Party Elites in Divided Societies, Routledge, s. 110, 125, 14 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 3 Eylül 2014
- ^ Tompson, William (2009), The Political Economy of Reform: Lessons from pensions, product markets and labour markets in ten OECD countries, OECD, s. 440, 14 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 3 Eylül 2014