Vikipedi

G. Stanley Hall

Granville Stanley Hall (1 Şubat 1846 – 24 Nisan 1924[1] ), on dokuzuncu yüzyılda Amerika Birleşik Devletleri'nde Harvard College'da verilen ilk psikoloji doktorasını kazanan öncü bir Amerikalı psikolog ve eğitimciydi . İlgi alanları insan yaşam süresinin gelişimi ve evrim teorisi üzerine odaklandı. Hall, Amerikan Psikoloji Derneği'nin ilk başkanı ve Clark Üniversitesi'nin ilk başkanıydı. 2002'de yayınlanan Genel Psikoloji İncelemesi araştırması, Hall'u Lewis Terman'la birlikte 20. yüzyılın en çok alıntı yapılan 72. psikoloğu olarak sıraladı.[2]

G. Stanley Hall
Granville Stanley Hall (Resim Frederick Gutekunst, tarafından 1910'larda)
DoğumGranville Stanley Hall
1 Şubat 1846(1846-02-01)
Ashfield, Massachusetts, U.S.
Ölüm24 Nisan 1924 (78 yaşında)
Worcester, Massachusetts, U.S.
MilliyetAmerican
Eğitim
Kariyeri
DalıPsikolog
Çalıştığı kurumlar
Doktora
danışmanı		William James
Doktora öğrencileriWilliam Lowe Bryan,
Frederic Lister Burk
İmza

Biyografi

değiştir

Ashfield, Massachusetts'te doğan Hall, ebeveynleri, Massachusetts yasama meclisinde görev yapan Granville Bascom Hall ve Albany Kadın Semineri'nde okula giden ve kendisi de öğretmen olan Abigail Beals ile birlikte bir çiftlikte büyüdü. Hall, çocukluğunda zamanının çoğunu okuyarak ve ebeveynlerinden ve yerel okullardan elde edebileceği eğitim avantajlarından yararlanarak geçirdi. Küçük yaşlarda hayvanlara ve bedensel becerilere ilgi duydu.[1] 16 yaşına geldiğinde çoğu kendisinden büyük olan diğer öğrencilere ders vermeye başladı.

Eğitim ve erken kariyer

değiştir

Hall, Williston Seminary'e katıldı ve 1867'de Williams College'dan mezun oldu, ardından Union Theological Seminary'de okudu. Wilhelm Wundt'un Fizyolojik Psikolojinin Prensipleri'nden ilham alan Hall, Harvard Üniversitesi'nde doktora çalışmalarına devam etti ve burada ülkenin ilk psikoloji dersini vermiş olan yardımcı profesör William James ile tanıştı. 1878'de Hall, Amerika'da verilen ilk psikoloji doktorasını kazandı.[3] Daha sonra Hall, psikoloji alanında akademik iş bulamadı ve Berlin Üniversitesi'nde okumak için Avrupa'ya gitti ve 1879'da Wundt'un Leipzig laboratuvarında kısa bir süre kaldı.

Kariyerine Yellow Springs, Ohio'daki Antioch College'da İngilizce ve felsefe öğreterek başladı ve ardından Massachusetts'teki Williams College'da felsefe tarihi dersleri verdi. Harvard ve Johns Hopkins Üniversitesi'ndeki başarılı ders dizilerinin ardından Hall, Johns Hopkins'in felsefe bölümünde psikoloji ve pedagoji dersleri vererek bir pozisyon elde etti. 1882'den 1888'e kadar Johns Hopkins'te kaldı ve 1883'te ilk resmi Amerikan psikoloji laboratuvarını kurdu.[4] Burada Hall, lisede Latince, matematik, fen bilimleri ve tarih gibi geleneksel konuların öğretilmesine yapılan vurguya itiraz etti ve bunun yerine lisenin öğrencileri üniversiteye hazırlamaktan çok ergenlerin eğitimine odaklanması gerektiğini savundu.

Hall, 1888'de American Antiquarian Society'nin bir üyesi seçildi[5]

Daha sonraki kariyer (psikoloji)

değiştir

Hall, 1887'de American Journal of Psychology'yi kurdu ve 1892'de American Psychological Association'ın ilk başkanı seçildi.[4] 1889'da Clark Üniversitesi'nin ilk rektörü seçildi ve bu görevi[1] kadar sürdürdü. Hall, başkan olarak görev yaptığı 31 yıl boyunca entelektüel açıdan aktif kaldı. Eğitim psikolojisinin gelişiminde etkili oldu ve ergenliğin eğitim üzerindeki etkisini belirlemeye çalıştı. Ayrıca Sigmund Freud ve Carl Jung'u 1909'da Clark Konferansı'nı ziyaret etmeye ve bir dizi konferans vermeye davet etmekten de sorumluydu. Hall, karşılığında Freud'a Clark Üniversitesi'nden fahri derece sözü verdi ve ikisi, cinsiyet ve ergenlik konusunda aynı görüşleri paylaşıyordu. Bu, Freud'un Amerika'ya yaptığı ilk ve tek ziyaret ve Clark Üniversitesi'nde düzenlenen en büyük konferanstı. Freud'un araştırmasının, Hall'un meslektaşlarının bilimsel olmadığı gerekçesiyle eleştirdiği teorilere dayandığı göz önüne alındığında, bu aynı zamanda en tartışmalı konferanstı.[6]

1917'de Hall, dini psikoloji üzerine bir kitap yayınladı: Psikolojinin Işığında İsa Mesih . Kitap, İsa Mesih'i psikolojik açıdan tanımlamak için iki cilt olarak yazılmıştır. Hall, Mesih hakkında yazılanların hepsini, Mesih'in ve ona inanan ve onun hakkında yazan herkesin olası zihinsel süreçlerini ayrıntılı bir şekilde tartıştı. Mesih'in adı ve yaşamı hakkında oluşturulan mitleri, büyüyü vb. analiz eder. Benzetmeleri inceliyor ve mucizeleri, İsa'nın ölümünü ve dirilişini tartışıyor. İsa ve takipçilerinde bulduğu tüm olası ifadeleri veya eğilimleri genetik kökenlerine indirgemeye çalışır ve karşılaştırmalı psikolojinin, özellikle de antropoloji bilgisinin ve çocukluk eğilimlerinin yardımıyla, burada burada bazı evrensel eğilimlere işaret eder. her şeyin altında.[7] Bu onun en az başarılı çalışmasıydı. 1922 yılında 78 yaşındayken yaşlanma üzerine bir kitap olan Senescence kitabını yayınladı.[6]

 
Grup fotoğrafı 1909, Clark Üniversitesi önünde. Ön sıra: Sigmund Freud, Granville Stanley Hall, CG Jung ; arka sıra: Abraham A. Brill, Ernest Jones, Sándor Ferenczi .

Darwin'in evrim teorisi ve Ernst Haeckel'in özetleme teorisi, Hall'un kariyeri üzerinde büyük etkiler yarattı. Bu fikirler Hall'u davranışın kalıtımını öğrenmek amacıyla çocukluk gelişiminin çeşitli yönlerini incelemeye yöneltti. Bu çalışmaların subjektif karakteri, bunların doğrulanmasını imkansız hale getirdi. Çocuklar geliştikçe zihinsel yeteneklerinin atalarınınkine benzediğine ve dolayısıyla türlerin çağlar boyunca gelişmesiyle aynı şekilde bir yaşam boyunca geliştiklerine inanıyordu.[8] Hall, özetleme sürecinin eğitim yoluyla hızlandırılabileceğine ve çocukların modern zihinsel yetenek standartlarına daha kısa sürede ulaşmaya zorlanabileceğine inanıyordu.[9] Çalışmaları aynı zamanda kadınlar ve erkekler arasındaki farklılıkların yanı sıra ırksal öjeni kavramının tartışmalı tasvirlerine de değindi.[4] Hall ırksal öjeniğin savunucusu olmasına rağmen, ırklar arasında belirgin ayrımlar yaratma ve sürdürme açısından görüşleri daha az katıydı. Hall, "aşağı ırklara" "üstün medeniyeti" kabul etme ve ona uyum sağlama şansı verilmesi gerektiğine inanıyordu.[9] Hatta Hall, toplumdaki yüksek rütbeli Afrikalı Amerikalıları "Zencilerin azalan evrimsel mirasının istisnası" olarak övdü.[10] Hall, uygarlığı biyolojik gelişime baktığı gibi görüyordu. İnsanlar medeniyetin "doğal evrimini sürdürmesine" izin vermelidir.[10] Hall, üstün medeniyeti kabul etmeyenleri ilkel "vahşiler" olarak görüyordu. Hall, bu medeniyetlere çocuklara baktığı gibi baktı ve "onların hatalarının ve erdemlerinin çocukluk ve gençliktekiler olduğunu" belirtti.[9] Hall, ergenlik döneminde erkek ve kadınların kendi okullarına ayrılması gerektiğine inanıyordu çünkü bu onların kendi cinsiyetleri içinde büyüyebilmelerine olanak sağlıyordu. Kadınlar annelik göz önünde bulundurularak eğitilebilir ve erkekler daha uygulamalı projelerde eğitilerek onların evlerinin lideri olmalarına yardımcı olabilir. Hall, her iki cinsiyetin de bulunduğu okulların öğrenme yollarını sınırladığına ve erkek çocukları olması gerekenden daha erken yumuşattığına inanıyordu.[9] "Bir denge dönemi ama ergenliğin başlamasıyla birlikte denge bozuluyor ve yeni eğilimler ortaya çıkıyor. Üreme organlarında değişiklikler meydana gelir ve ikincil cinsel özelliklerin oluşmasına neden olur. Dışa dönüklük yavaş yavaş yerini içe dönüklüğe bırakır ve daha kesin olarak sosyal içgüdüler giderek artan bir rol oynamaya başlar."

Hall , Jean-Baptiste Lamarck'tan ve onun evrim teorisinden büyük ölçüde etkilendi. Hall, anıların ebeveynlerden yavrulara aktarılması fikrinin makul bir kalıtım şekli olduğunu buldu.[11]

Anormal psikoloji

değiştir

Hall, Amerikan Psişik Araştırma Derneği'nin kurucu üyelerinden biri ve Başkan yardımcısıydı.[12] Topluluğun ilk üyeleri paranormal olaylara şüpheyle yaklaştı. Hall psişik olaylara psikolojik bir yaklaşım benimsedi. 1890'da dernekten istifa etmişti.[13] Parapsikolojinin açık sözlü bir eleştirmeni oldu.

Hall, anormal psikoloji alanında çalışan ilk psikologlardan biriydi.[14] Hall ve Clark Üniversitesi'nden asistanı Amy Tanner, maneviyatın çürütücüleriydi ve medyumlar üzerinde psikolojik ve fizyolojik testler gerçekleştirdiler. Tanner, Hall'un bir girişiyle birlikte Spiritizm Üzerine Çalışmalar'ı (1910) yayınladı.[15] Kitap, medyum Leonora Piper ile yapılan seans oturumlarında Hall ve Tanner'ın gerçekleştirdiği testleri belgeliyordu.[16] Hall ve Tanner, Piper'ın kişiliklerinin bedensiz ruhlar değil, hayali yaratıklar olduğunu testlerle kanıtlamışlardı.[17]

Yol gösterici görüşler

değiştir

Sosyal görüşler

değiştir

Hall, bireyin aşkın bir kolektif içinde çözüldüğü, bireycilik karşıtı ve otoriter bir romantizm olan Alman Volk kavramına derinden bağlıydı. Hall, insanların doğası gereği mantıksız ve içgüdü odaklı olduğuna, toplumun refahı için sürü içgüdülerini manipüle edecek karizmatik bir lidere ihtiyaç duyduğuna inanıyordu. Amerika'nın bireysel insan haklarına ve onuruna yaptığı vurgunun, Atlantis'in batmasına benzettiği bir düşüşe yol açacağını öngördü.

Hall, 1880'lerde çocuk çalışmaları hareketinin kurucularından biriydi. Onun öğretisini yaymak için Salon Kulüpleri adı verilen ulusal bir çalışma grupları ağı vardı. Bugün, bir dizi tek çocuk eksantriklerini kalıcı uyumsuzluklar olarak tanımlayan 1896 tarihli Tuhaf ve İstisnai Çocuklar adlı çalışmayı denetlemesiyle tanınıyor. Akademisyenler ve tavsiye niteliğindeki köşe yazarları onlarca yıldır onun tek çocuğun, kardeşlerinin sahip olduğu uyum sağlama kapasitesiyle aynı kapasitede yaşamasının beklenemeyeceği sonucunu yaydı. "Tek çocuk olmanın başlı başına bir hastalık olduğunu" iddia etti.[18]

Hall, çocuk gelişiminin, insanın evrimsel gelişiminin tarihine ilişkin son derece ırksallaştırılmış anlayışını özetlediğini savundu. Ergenlik öncesi çocukları vahşi olarak nitelendirdi ve bu nedenle akıl yürütmenin çocuklarla zaman kaybı olduğunu rasyonelleştirdi. Çocukların yalnızca Tanrı'dan korkmaya, ülkeyi sevmeye ve güçlü bir beden geliştirmeye yönlendirilmesi gerektiğine inanıyordu. Çocuk, doğasındaki kötülüğün kalıntılarını yok ederken, bedensel ceza da dahil olmak üzere iyi dozda otoriter disipline ihtiyaç duyar.[6] Ergenlerin, ergenlik öncesi çocuklara göre daha fedakar doğalarla karakterize edildiğine ve liselerin öğrencilere hizmet, vatanseverlik, vücut kültürü, askeri disiplin, otorite sevgisi, doğaya duyulan saygı ve devlete ve topluma bağlılık gibi özverili idealleri aşılaması gerektiğine inanıyordu. başkalarının refahı.[19] Hall sürekli olarak kamu eğitiminin her düzeyinde entelektüel kazanıma karşı çıktı. Açık tartışmalara ve eleştirel görüşlere hoşgörü gösterilmemelidir. Öğrencileri, Amerikan kültürünün ilerlemesine çok zarar veren bireycilikten kurtarmak için beyin yıkamaya ihtiyaçları vardı.

Hall, Alman Sturm und Drang hareketinden alınan ergenliğe atıfta bulunarak "fırtına ve stres" ifadesini popüler hale getirdi. Meslektaşı William Burnham, ergenlikle ilgili bu cümleyi 1889'da 'Entelektüel Çalışmada Ekonomi' başlıklı bir makalede yayınlamıştı.[20] Kavramın üç temel yönü ebeveynlerle çatışma, ruh halindeki bozulmalar ve riskli davranışlardır. Daha sonra Lev Vygotsky ve Jean Piaget'nin çalışmalarında olduğu gibi, bu ifadeye ve Hall'un rolüne olan ilgi azaldı. Son araştırmalar, bu ifadenin ve anlamının yeniden değerlendirilmesine yol açtı. Üç açıdan, son kanıtlar fırtına ve stresi desteklemektedir, ancak yalnızca bireysel farklılıklar ve kültürel farklılıklar dikkate alınarak değiştirildiğinde. Şu anda psikologlar fırtına ve stresi evrensel olarak kabul etmiyorlar, ancak kısa bir geçişle bu olasılığı kabul ediyorlar. Ergenlerin tümü fırtına ve stres yaşamaz, ancak ergenlik döneminde fırtına ve stresin yaşanma olasılığı diğer yaşlara göre daha fazladır.

Hall'un yoksullara, hastalara ya da gelişimsel farklılıkları ya da engelli olanlara karşı hiçbir sempatisi yoktu. Seçici yetiştirme ve zorla kısırlaştırmaya sıkı bir şekilde inanan biri olarak, fiziksel, duygusal veya entelektüel açıdan zayıf veya "kusurlu" olarak gördüğü kişilere yönelik herhangi bir saygının veya hayırseverliğin, doğal seçilimin bir süper ırkın gelişimine yönelik hareketine basitçe müdahale ettiğine inanıyordu.[9]

Hall'un başlıca kitapları Ergenlik: Psikolojisi ve Fizyolojiyle İlişkileri, Antropoloji, Sosyoloji, Cinsiyet, Suç ve Din (1904) ve Çocuk Yaşamı ve Eğitiminin Yönleri (1921) idi. Hall, çocuk çalışmaları hareketinin sonuçlarına dayanan Ergenlik adlı kitabında kendi psikoloji sistemini ("genetik psikoloji" olarak adlandırdığı) ve rahimden ergenliğe kadar gelişimin evrimsel faydalarını anlattı. Kitap altı bölümden oluşuyor: Biyolojik ve antropolojik bakış açısı, tıbbi bakış açısı, sağlık ve testleri, eğitimli kadının asaleti, eğitimli kadının doğurganlığı ve eğitim. Hall, bu kitabın eğitim sistemindeki öğretmenler ve sosyal hizmet uzmanları için bir rehber olacağını umuyordu.[21]

1904'te Hall "Ergenlik: Psikolojisi ve Fizyoloji, Antropoloji, Sosyoloji, Cinsiyet, Suç, Din ve Eğitimle İlişkisi" adlı kitabını yayınladı. Çocuk gelişiminin insan evrimini özetlediği fikrine dayanan bu 2 ciltlik çalışmada Hall, çeşitli konuları ele aldı ve çok çeşitli disiplinlerden bilimi sentezledi.[22] Hall, 1920'de emekli olduktan sonra yaşlanmayla ilgili bir kitap yazdı. Bu önemli açıklama, 20. yüzyılda ortaya çıkan, daha uzun yaşam süresi, daraltılan aile rolleri ve işgücünden ihraç edilmenin bir araya gelerek yaşlıları çarpıcı biçimde izole ettiği ve aktif katılımını kısıtladığı bir "yaşlanma krizi"nin tanınması nedeniyle "peygamberlik" olarak etiketlendi. kamusal yaşamda.[23] Hall, yaşlılığın verdiği bilgeliğin yaşlıların topluma değerli ve yaratıcı katkıları olduğu anlamına geldiğini ileri sürerek bu sürece karşı çıktı. Ancak yaşlanma damgası, pek çoğunun aptalca bir gençlik peşinde koşması ve topluluklarına tam katılımdan dışlanmaktan kaçınmaya çalışması anlamına geliyordu. Kitabın sonuç bölümünde Hall, bu tür ayrımcılığa karşı kişisel öfkesini somut bir şekilde ifade etti.[24] Yaşlanma sürecinin daha iyi anlaşılması yönündeki heyecan verici çağrısı, gerontolojinin gelişmesini öngördü ve yaşlıların marjinalleştirilmesine yönelik eleştirisi bugün hala yankı buluyor.[22]

Hall, mastürbasyonu ahlaksız bir eylem ve insan ırkının ahlaki ve entelektüel gelişimini engelleyen bir kusur olarak görüyordu. Hall mastürbasyonu erkeklerle ilgili olarak tartıştı ve bunu kadınlar açısından tartışmadı. Bu eylemin kadınlarda gerçekleştiğini bilip bilmediği veya Hall'un ergenlik çağındaki erkek çocukların kendisinin "dönüşüm" olarak tanımladığı süreçten geçmesi gerektiğine inanıp inanmadığı bilinmiyor. Bu dönüşüm, erkek çocukları atalarından kendilerine aktarılan biyolojik günahlardan kurtarır. Günahların nesiller boyunca aktarılmasına Lamarck'ın evrimi rehberlik eder.[11] Dönüşümün "çiçek açan bir çiçek" kadar doğal bir şekilde gerçekleştiğini iddia etti.[9] Hall, mastürbasyon yerine kendiliğinden boşalmayı zorla boşalmaya doğal ve kabul edilebilir bir alternatif olarak gördü.[11] Hall, Williams College'daki birinci yılında dönüşüm geçirdiğine inanıyordu.[10]

Hall ayrıca gıdıklama türlerini tanımlayan teknik sözcükleri de icat etti: knismesis veya tüy benzeri gıdıklama; ve daha sert, kahkaha uyandıran tip için gargalesis .

Hall en çok psikolojiye yaptığı katkılarla, uygulamalı psikolojiye verdiği destekle ve psikolojiye büyük katkılarda bulunan birçok doktora öğrencisine danışmanlık yapma başarısıyla hatırlanır. Hall ayrıca [6] psikoloji alanında doktora derecesi alan ilk Afrika kökenli Amerikalı Francis Cecil Sumner'a danışmanlık yaptı[21]

Dini Görüşler

değiştir

Hall , Cambridge Companion to Atheism'de ateist olarak listelenmiştir.[25] Hall dini psikoloji okulunun öncülerindendi. Çocukluğunda dindar annesi tarafından Hristiyanlıkla tanıştırıldı. Williston Seminary School'a devam ederken üniversite kilisesine katıldı ve yetişkinlere İncil dersleri verdi. Kendisinin, "özgür iradenin en yüksek seçimi, kendini Tanrı'nın hizmetine teslim etmektir" ve "en yüksek varlık olan Tanrı'ya sabitlenmiş sevgi" dediği aktarılıyor. 1867'de New York'taki Union Theological Seminary'e katıldı. Karşılaştırmalı din konusuna ilgi duyarak şehrin misyoner topluluğunda görev aldı ve çeşitli dini törenlere katıldı. Mezun olduktan sonra Hall, çalışmalarına devam etmek için ayrılmadan önce kısa bir süre Pennsylvania'daki küçük bir kilisede görev yaptı. Hall, dini, bireyin dünyadaki gerçek yerine yeniden yerleştirilmesi, sağlığa ve bütünlüğe dönüş olarak savundu. Hall daha sonra Johns Hopkins ve Clark Dini Psikoloji Okulu'nda dini psikoloji dersleri verecekti. Ayrıca dini psikoloji için bir kütüphane bölümü kurdu.[26]

Öjenik üzerine görüşler

değiştir

Hall, yazılarının çoğunda açıkça öjenik görüşlerini dile getirdi. Çok sayıda Amerikan öjenik örgütünün lideri olarak listelendi. Öjeni Haberleri (1916–1922), yeni Amerikan öjenik bilimsel örgütünün gelişimini, "Öjeni Araştırma Derneği'nin yeni aktif üyeleri" hakkındaki aşağıdaki duyuruda olduğu gibi, bu örgütün kadrosunun dahil olduğunu vurgulayarak kutladı. . . . CC Brigham, Psikolojik Laboratuvar, Princeton, NJ, G. Stanley Hall, Clark Üniversitesi, CE Seashore, Iowa Eyalet Üniversitesi, Lewis, M. Terman, Stanford Üniversitesi, Kaliforniya, John B. Watson, Johns Hopkins Hastanesi" (s. 53). Hall, S. Freud ve C. Jung da dahil olmak üzere önemli psikanaliz uzmanlarını ABD'ye getirmesiyle tanınsa da, Hall, öjenik taahhütlerini vurgulayan yazılarında açıkça anti-psikanaliz görüşlerini dile getirdi. Örneğin, Stanley G. Hall'un (1917) editörlüğünü yaptığı Journal of Applied Psychology'nin ilk sayısında, açılış makalesinde ABD psikolojisinin "herhangi bir ders alması" gerektiği ilan ediliyordu. ... tüm savaşan ulusların baskın unsurlarını kucaklayan büyük İskandinav ırkının intihar ettiği mevcut savaştan" (s. 9) Hall'a göre bu derslerden en önemlisi Amerikan psikolojisinin "Freud'un revizyonist anlayışlarına" karşı mücadele etmesiydi. ... öyle ...insanın zaman zaman evrim merdiveninde bir aşağı bir yukarı dalması normaldir" (s. 12).

Hall, Batı uygarlığının "açgözlü Yahudiler" tarafından sözde yok edilmesini tartıştığı Alman Kültürünün Yönleri Üzerine adlı kitabında olduğu gibi yazılarında açıkça Yahudi karşıtı ifadelere yer verdi; -Semitizm, alıntıda da belirtildiği gibi: "Onlar [Yahudiler], sebep olmadıkları kötülüklerin günah keçisi haline getirildiler." Hall, belki de Yahudi karşıtlığı hissinden dolayı, bu yaklaşımın "hızlı büyümesine" ek olarak psikanalizde "cinsiyet"e odaklanılmasının da dikkat çekici olduğunu belirtti. ...uzmanların çemberinin dışında bulunan [akademik deneysel psikologlar]", psikanalizi ve "dışarıdan gelen müritlerin sayısını" bir "tarikat" biçimi haline getirdi (s. 412). Ayrıca Hall, "Freudcu terapi teorisinin" ... yanılıyor" (s. 12), bir bireyin kültürel açıdan kabul edilemez cinsel arzu ve davranışlarının, kültürel veya dini normlara dayalı "çok alçakgönüllülükle tedavi edilmek" yerine psikanalitik yorumlarla nasıl haklı gösterilebileceğine dair uyarı niteliğinde bir örnek veriyor (s. 12). 13).

Hall, mastürbasyon, eşcinsel cinsellik, evlilik dışı cinsellik ve benzeri dahil olmak üzere tüm farklı cinsel deneyimleri ahlak dışı olarak kabul eden cinsellik konusunda Viktorya dönemi ahlaki tutumunu benimsedi. Tedavisinin analiz sürecinde bu dini "ahlakı" "yok edeceğini" iddia etti (s. 13). Hall, Jesus, the Christ adlı kitabında Psikolojinin Işığında açıkça öjeni övdü ve sözde evrimsel olarak uygun olmayan insanların (yani yoksullar, ırksal azınlıklar, göçmenler) varlığının evrimsel olarak uygun insanlara eğitim verme amacına hizmet ettiğini tartıştı (örn. Kuzeyli zengin Beyazlar) alt sınıfları önemsemenin erdemleri. Hall'un diğer açıkça öjenik yazıları arasında The Journal of Education'daki "Beyaz Adamın Yükü ve Aşağı Irkların Yerli Gelişimi" başlıklı 1903 tarihli makalesi yer alıyor. Amerikan öjeni kuruluşlarının büyük çoğunluğu, Hall'u bu düşüncenin lideri olarak listelemiştir (örneğin, Amerikan Öjeni Derneği, Amerikan Öjeni Araştırma Örgütü ). Öğrencileri arasında HH Goddard, Robert Yerkes, Lewis Terman ve diğerleri de dahil olmak üzere birçok önemli öjenist vardı.

Edebi faaliyetler

değiştir

Eğitim literatürüne önemli katkılarda bulunan ve bu alanda önde gelen otoritelerden biri olan American Journal of Psychology dergisini kurdu ve editörlüğünü yaptı. Ayrıca Pedagoji Semineri'nin (1892'den sonra),[27][28] American Journal of Religious Psychology and Education'ın (1904'ten sonra) ve Journal of Race Development'ın (1910'dan sonra) editörlüğünü yaptı. Hall, öğrencilik günlerinden ölümüne kadar felsefe, psikoloji, eğitim ve dinin, ayrıntılı deneyler, sonuçların karmaşık niceliksel muamelesi veya analizin titizliği ve inceliği içermeyen her yönüyle ilgileniyordu. Bununla birlikte, '80'den '90'a kadar olan yıllar genel psikoloji ve eğitim sorunlarına ayrılmış, 1890'dan 1905'e kadar olan yıllar ise özellikle insan yaşamının somut ayrıntılarına, özellikle de çocukların ve çocukların yaşamına ayrılmıştı. ergenler ve 1905'ten itibaren insanın duygusal, ahlaki ve dini yaşamının geniş kapsamlı sorunlarına daha fazla adanmışlar.[1]

Mirası ve Ödülleri

değiştir

Hall, ergen gelişiminin anlaşılmasına yönelik büyük miktarda çalışmaya katkıda bulundu ve bunların bir kısmı bugün hala geçerliliğini koruyor. Hall, ergenlik döneminde erkeklerin heyecan arayışında ve saldırganlıkta artış eğiliminde olduğunu gözlemledi.[11] Hall ayrıca ergenlik yıllarında suç oranlarında da artış gözlemledi.[9] Saldırganlığın iki türü olduğunu kaydetti; ilişkisel saldırganlık ve fiziksel saldırganlık. İlişkisel saldırganlık dedikodu yapmak, söylenti yaymak ve diğerlerini dışlamakla ilgilidir. Hall, ilişkisel saldırganlığın kadınlarda daha sık görüldüğünü, fiziksel saldırganlığın ise erkeklerde daha sık görüldüğünü belirtti.[9]

Hall'un geride bıraktığı izlerin çoğu, Amerika Birleşik Devletleri'nde psikolojinin bir alan olarak genişlemesinden kaynaklanıyordu. Psikolojiyi Amerika Birleşik Devletleri'ne meşru bir çalışma ve bilim biçimi olarak getirmek için birçok çalışma yaptı. Amerika Birleşik Devletleri'nde yalnızca psikolojiye adanmış ilk dergi olan American Journal of Psychology'yi başlattı. Aynı zamanda Amerikan Psikoloji Derneği'nin ilk başkanıydı. Hall'un Amerika Birleşik Devletleri'nde psikoloji alanında ve psikoloji için yaptığı tüm çalışmalar, diğer tüm psikologların onun ayak izlerini takip etmesine ve Amerika Birleşik Devletleri'nde psikolog olmasına olanak sağladı. Hall'un çabası olmasaydı psikolojinin Amerika Birleşik Devletleri'nde bir alan haline gelmesi daha uzun yıllar alabilirdi.[29]

kinci Dünya Savaşı Özgürlük Gemisi SS Granville S. Hall onun onuruna seçildi.

Kişisel Hayatı

değiştir

Hall iki kez evlendi. İlk karısı Cornelia Fisher'dı. Eylül 1879'da evlendiler ve iki çocukları oldu: Robert Granville Hall, 7 Şubat 1881'de doğdu; ve Julia Fisher Hall, 30 Mayıs 1882'de doğdu.[1]

1890'da Cornelia ve Julia kazara boğulma nedeniyle öldüler. Robert, dört yaşından itibaren babası tarafından büyütüldü. Doktor oldu.[1]

Hall'un ikinci karısı Florence E Smith'ti; Temmuz 1899'da evlendiler. Florence'a "beynin damar sertliği" teşhisi konuldu ve yıllar süren eksantrik davranışların ardından hastaneye kaldırıldı.[1]

Hall 24 Nisan 1924'te Worcester, Massachusetts'te öldü.[30]

Yayınları

değiştir

Ayrıca bakınız

değiştir

Salon, GS (1922). Yaşlılık: Yaşamın Son Yarısı. New York: D Appleton ve Şirket Yayıncıları.

Kaynaklar

değiştir
  1. ^ a b c d e f g Thorndike, Edward (1925). Biographical Memoir of Granville Stanley Hall (PDF). National Academy of Sciences. 16 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 6 Eylül 2023. 
  2. ^ Powell, John L., III; Warnick, Jason E.; Jones, Vinessa K.; Yarbrough, Gary L.; Russell, Tenea M.; Borecky, Chris M.; McGahhey, Reagan; ve diğerleri. (2002). "The 100 most eminent psychologists of the 20th century". Review of General Psychology. 6 (2): 139-152. doi:10.1037/1089-2680.6.2.139. 3 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Eylül 2023.  Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  3. ^ Thorne, B. Michael & Henley, Tracy B. (2001). Connections in the History and Systems of Psychology. Boston: Houghton Mifflin. 0-618-04535-X.
  4. ^ a b c "A Brief Biographical Sketch of G. Stanley Hall". Ithaca.edu. 19 Aralık 2003. 11 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2012. 
  5. ^ "American Antiquarian Society Members Directory". 29 Haziran 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Eylül 2023. 
  6. ^ a b c d Benjamin, Ludy (2007). A Brief History of Modern Psychology. Massachusetts: Blackwell Publishing. ss. 63-68. ISBN 978-1-4051-3205-3. 
  7. ^ The Journal of Abnormal Psychology. Old Corner Bookstore, Incorporated. 1 Ocak 1919. 
  8. ^ ^ Wegner, Daniel L. Schacter, Daniel T. Gilbert, Daniel M. (2010). Psychology (2nd ed.). New York, NY: Worth Publishers. 978-1-4-292-3719-2.
  9. ^ a b c d e f g h Hall, G. Stanley (1904). "Adolescence: Its Psychology and Its Relations to Physiology, Anthropology, Sociology, Sex, Crime, Religion and Education". Classics in the History of Psychology. 2. 18 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Kasım 2011. 
  10. ^ a b c Youniss, James (2006). "G. Stanley Hall and his times: Too much so, yet not enough". History of Psychology. 9 (3): 224-235. doi:10.1037/1093-4510.9.3.224. PMID 17153145. 
  11. ^ a b c d "G. Stanley Hall's Adolescence: Brilliance and nonsense" (PDF). History of Psychology. 9 (3): 186-197. 2006. doi:10.1037/1093-4510.9.3.186. PMID 17153143. 8 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 6 Eylül 2023.  Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  12. ^ Eugene Taylor. (2009). The Mystery of Personality: A History of Psychodynamic Theories. Springer. p. 30. 978-0387981031
  13. ^ Wade Pickren, Alexandra Rutherford. (2010). A History of Modern Psychology in Context. Wiley. 978-0470276099
  14. ^ Leonard Zusne, Warren H. Jones. (1989). Anomalistic Psychology: A Study of Magical Thinking. Psychology Press. p. 10. 978-0805805086
  15. ^ Amy Tanner with an introduction by G. Stanley Hall. (1910). Studies in Spiritism. New York and London: D. Appleton and Company
  16. ^ David J. Hess. (1993). Science in the New Age: The Paranormal, Its Defenders and Debunkers, and American Culture. University of Wisconsin Press. p. 29. 978-0299138240
  17. ^ Rodger Anderson. (2006). Psychics, Sensitives And Somnambules: A Biographical Dictionary With Bibliographies. McFarland & Company. p. 238. 978-0786427703
  18. ^ One and Done by Lauren Sandler, Time July 19, 2010, pp. 35-41.
  19. ^ "Adolescence: Its Psychology and Its relations to Physiology, Anthropology, Sociology, Sex, Crime, Religion and Education". Classics in the History of Psychology. 2. 1904. 18 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Kasım 2011.  Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  20. ^ Burnham, William. "Economy in Intellectual Work". Scribner's Magazine. 1 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  21. ^ a b "About Clark". Clark University. 15 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  22. ^ a b "G. Stanley Hall: Psychologist and Early Gerontologist". American Journal of Public Health. 96 (7): 1161. 1 Temmuz 2006. doi:10.2105/AJPH.2006.090647. ISSN 0090-0036. PMC 1483855 $2. PMID 16735608.  Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  23. ^ "The prophecy of Senescence: G. Stanley Hall and the reconstruction of old age in America". American Journal of Public Health. 96 (7): 1161. 1984. doi:10.2105/AJPH.2006.090647. PMC 1483855 $2. PMID 16735608.  Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  24. ^ "Against wisdom: the social politics of anger and aging". American Journal of Public Health. 96 (7): 1161. 2003. doi:10.2105/AJPH.2006.090647. PMC 1483855 $2. PMID 16735608.  Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  25. ^ Martin, Michael, (Ed.) (2006). The Cambridge Companion to Atheism. Cambridge, UK: Cambridge University Press. s. 310. ISBN 978-1-1398-2739-3. 
  26. ^ "G. Stanley Hall and the Clark School of Religious Psychology". American Psychologist. 47 (2): 290-298. 1992. doi:10.1037/0003-066X.47.2.290.  Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  27. ^ "The Pedagogical Seminary archives". onlinebooks.library.upenn.edu (İngilizce). 14 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Şubat 2017. 
  28. ^ The Pedagogical seminary. Worcester, Mass. : J.H. Orpha. 1 Ocak 1891. 
  29. ^ Parry, Manon (July 2006). "G. Stanley Hall: Psychologist and Early Gerontologist". American Journal of Public Health. 96 (7): 1161. doi:10.2105/AJPH.2006.090647. ISSN 0090-0036. PMC 1483855 $2. PMID 16735608. 
  30. ^ "Hall, Granville Stanley". Virtual Laboratory of the Max Planck Institute for the History of Science. 28 Kasım 2004 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ekim 2022. 

İlave Okumalar

değiştir

Dış bağlantılar

değiştir
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=G._Stanley_Hall&oldid=32530236" sayfasından alınmıştır
  NODES
Association 1
Idea 1
idea 1