John Keats
John Keats (31 Ekim 1795, Londra - 23 Şubat 1821, Roma), İngiliz şair.[1]
| John Keats | |
|---|---|
 Keats'in 1822 yılı civarında yapılan portresi | |
| Doğum | John Keats 31 Ekim 1795 Londra, Birleşik Krallık |
| Ölüm | 23 Şubat 1821 (25 yaşında) Roma, Papalık Devleti |
| Meslek | Şair |
| Milliyet |  İngiliz |
| Dönem | 19. yüzyıl |
| Tür | Şiir |
| Edebî akım | Romantizm |
| Önemli eser | Endymion |
| İmza |  |
Yaşamı
değiştirJohn Keats, dört çocuğun en büyüğü olarak 31 Ekim 1795'te Londra'da dünyaya geldi.[1] Babası bir ticari işletme müdürüydü. Annesi de aynı işletmenin sahibinin kızıydı. Öğrenciyken çalışkanlığından çok cesaretiyle tanınırdı.
John Keats sekiz yaşındayken babası bir kazada öldü.[1] Altı yıl sonra annesi de veremden öldü. Yetim kalan John Keats, bir cerrahın yanına çalışmak üzere verildi. Pek sevmediği bir iş olsa da, orada titizlikle çalıştığı söylenir. On sekiz yaşına geldiğinde, zaten çoktandır sürdürdüğü yazma çalışmaları artık şiir eksenine kaydı. Kısa sürede şiir onun için bir tutkuya dönüştü. Yazılarından birinde, "Şiirsiz yapamayacağımı anladım," demektedir.[2]
Yirmi bir yaşındayken, çırak olarak başladığı tıp eğitimini, ileri aşamaya gelmiş olmasına karşın bıraktı ve vaktini tümüyle şiire vermeye karar verdi. Kısa süre sonra yazar Leigh Hunt'la ve ressam Benjamin Robert Haydon ile dostluk geliştirdi ve böylelikle Londra'daki yazın çevresinin içine girdi. Bu çevre içinde dönemin ünlü simaları olan Percy Shelley, William Hazlitt ve Charles Lamb ile tanıştı. Giderek şiir üzerine daha çok okumaya ve daha çok şiir üretmeye başladı. Edmund Spenser'ı, John Milton'ı ve William Shakespeare'i çok iyi incelediği belli olan John Keats'ın şiirlerinde, bu şairlerin etkisine rastlanır.[1]
John Keats, yaşamının son yıllarında, yaratıcı gücünün tam da doruğundayken, birden içine kapanık ve karamsar bir kişiliğe büründü. Hastalandı ve 1818 yılında kendisine bakan küçük kardeşi Tom'u veremden dolayı yitirdi. Aynı yıl, Fanny Brawne'e aşık oldu ve ona adadığı şiirler yazdı.[1] Hastalığı arttı, parasal sorunlar yaşamaya başladı ve parasızlık yüzünden ne tedavi görebildi ne de evlenebildi. 3 Şubat 1820'de ilk kez kan kustu ve veremi artık ölümcül bir noktaya geldi. 23 Şubat 1821'de henüz 25 yaşındayken İtalya'da öldü.[1]
Eserleri
değiştirJohn Keats, yalnızca 25 yıl süren yaşamı boyunca üç kitap yayımladı: Poems (1925), Endymion (1818), Lamia, Isabella, The Eve of St. Agnes, and Other Poems (1820).[1]
Şiirlerinde, çevrede görülen sıradan nesnelerden hareketle evrensel düşüncelere açılan kapıları imgeler yoluyla yansıtır. Keats, İngiliz şairlerle ilgili bütün ulusal ve yabancı antolojilerde her zaman yer alan, en çok bilinen ve sevilen şairlerden olagelmiştir.[3] Derin, duygulu ve hırçın bir karakteri vardır.[3]
Bir şiirinde (Ode On A Gracian Urn') şöyle der: "Güzellik doğruluktur, doğruluk ise güzellik, hepsi bu / Yeryüzünde bildiğin ve bilmen gereken her şey" ("Beauty is truth, truth beauty, -that's all / Ye know on earth, and all ye need to know").[3]
Kaynakça
değiştir- ^ a b c d e f g Roe, Nicholas (2013). John Keats : a new life. New Haven. ISBN 978-0300197273.
- ^ "Two become one at The Globe". Evening Standard. 12 Ağustos 2008. 27 Aralık 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Eylül 2012.
- ^ a b c Keats, John (1994). The complete poems of John Keats. New York: Modern Library. ISBN 978-0679601081.
Dış bağlantılar
değiştir- Tüm şiirleri, mektupları, kişiliği ve yaşamı (İngilizce) 9 Aralık 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Biyografisi ve şiirleri 27 Ocak 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
|
Commons'ta dosyalar |
|
Vikisöz'de alıntılar |