Mısır yağı mısırın buğday rüşeyminden elde edilen yağdır. Ana kullanım alanı, yüksek duman noktası rafine mısır yağını değerli bir kızartma yağı yapan pişirme alanıdır. Aynı zamanda bazı margarinlerde önemli bir bileşendir. Mısır yağı genellikle diğer birçok bitkisel yağ türünden daha ucuzdur. Bir mısır buşelinde 1.55 pound mısır yağı vardır (ağırlıkça% 2.8).[1] Mısır agronomistleri yüksek yağ çeşitleri geliştirdiler; ancak, bu çeşitler daha düşük tarla verimi gösterme eğilimindedir, bu nedenle yetiştiriciler tarafından evrensel olarak kabul edilmezler.

Mısır yağı da biyodizel için kullanılan bir besleme stoğudur. Mısır yağının diğer endüstriyel kullanım alanları arasında sabun, merhem, boya, metal yüzeyler için pas önleyici, mürekkepler, tekstil ürünleri, nitrogliserin ve böcek öldürücüler bulunur. Bazen farmasötik preparatlarda ilaç molekülleri için taşıyıcı olarak kullanılır.[2]

Neredeyse tüm mısır yağları püskürme presine tabi tutulur, daha sonra heksan veya 2-metilpentan (izoheksan) kullanılarak çözücü ile ekstre edilir. Çözücü mısır yağından buharlaştırılır, geri kazanılır ve yeniden kullanılır. Ekstraksiyondan sonra, mısır yağı daha sonra her ikisi de fosfatitleri gideren degumming veya alkali muamelesiyle rafine edilir.[3] Alkali işlemi ayrıca serbest yağ asitlerini nötralize eder ve rengi giderir. Rafine etme işleminin son aşamaları arasında kışa alma (balmumlarının uzaklaştırılması) ve yüksek vakum altında yağın 232-260 °C'de (450–500 °F) buharla damıtılması yoluyla koku giderilmesi bulunur.

Bazı özel yağ üreticileri rafine edilmemiş %100 yüksek basınçlı mısır yağı üretmektedir. Bu, daha pahalı bir üründür, çünkü kombinasyon ihracatçısı ve çözücü işleminden daha düşük verim ve daha küçük bir pazar payına sahiptir.

Kaynakça

değiştir
  1. ^ "Arşivlenmiş kopya" (PDF). 12 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 23 Haziran 2019. 
  2. ^ "Arşivlenmiş kopya" (PDF). 12 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 23 Haziran 2019. 
  3. ^ "Arşivlenmiş kopya". 23 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Haziran 2019. 
  NODES
Done 1