Vikipedi

Olimpiyat sembolleri

Olimpiyat sembolleri, Uluslararası Olimpiyat Komitesi (IOC) tarafından Olimpiyat Oyunlarını daha iyi tanıtmak ve dünyada bilinirlik kazandırma için kullanılan simgeler, bayraklar ve sembollerdir. Bu semboller, alev, fanfar ve tema gibi Olimpiyat yarışması sırasında yaygın olarak kullanılanların yanı sıra Olimpiyat bayrağı gibi yıllar boyunca kullanılanları içerir. Olimpiyat bayrağı 1913'te Baron de Coubertin'in rehberliğinde hayata geçirildi ve dünyaya kazandırıldı. 1914'te ise tanıldı. İlk olarak 1914'te Mısır'ın İskenderiye kentinde 1914 Pan-Mısır Oyunları'nda göndere çekildi.[1] Beş halka, dünyanın beş kıtasını temsil eder, ancak aynı zamanda dünyadaki hemen hemen tüm bayraklarda ortak olan renkleri de içerirmesi ile eşitliğe vurgu yapar.[2]

Slogan ve inanç

değiştir

Geleneksel Olimpiyat sloganı, "Daha Hızlı, Daha Yüksek, Daha Güçlü" için Latince olan hendiatris Citius, Altius, Fortius'tur.[3] Uluslararası Olimpiyat Komitesi'nin kurulması üzerine Pierre de Coubertin tarafından bu slogan önerildi. Coubertin, atletizm meraklısı bir Dominik rahip olan arkadaşı Henri Didon'dan bu söz fikrini aldı.[4] Coubertin, "Bu üç kelime bir ahlaki güzellik planını temsil ediyor. Sporun estetiği soyuttur."[4] Slogan, 1924'te Paris'teki Olimpiyat Oyunlarında tanıtıldı. Coubertin'in Olimpiyat fikirleri, Olimpiyat inancında ifade edilir:

Olimpiyatlarda en önemli şey kazanmak değil, katılmaktır, tıpkı hayattaki en önemli şeyin zafer değil mücadele olması gibi. Önemli olan fethetmek değil, iyi savaşmaktır.[5]

Coubertin bu metni 1908 Londra Oyunları sırasında Central Pennsylvania Piskoposu Ethelbert Talbot'un bir vaazından aldı.[6]

2021'de Uluslararası Olimpiyat Komitesi (IOC), bir tire işaretinden sonra "birlikte" kelimesinin slogana eklenmesini onayladı; artık "Citius, Altius, Fortius – Communiter", Latince "Daha Hızlı, Daha Yüksek, Daha Güçlü – Birlikte" (veya Fransızcada "Plus vite, Plus haut, Plus fort – Ensemble") şeklindedir.[7][8] Profesör Mario De Nonno ve profesör Giorgio Piras gibi bazı İtalyan Latin yazarlarına göre, "communiter" veya "communis" kelimesi yanlış kullanılmış ve dilbilimsel bir hatadır.[9][10]

Halkalar

değiştir
 
Olimpiyat Oyunlarının beş halkalı sembolü
 
1913 ile 1986 yılları arasında kullanılan Olimpiyat Oyunlarının ilk beş halkalı sembolü
 
1986-2010 yılları arasında kullanılan olimpiyat oyunlarının ikinci beş halkalı sembolü

Halkalar, "Olimpiyat halkaları" olarak bilinen, beyaz bir alan üzerinde mavi, sarı, siyah, yeşil ve kırmızı renkli birbirine geçen beş halkadır. Sembol ilk olarak 1913 yılında Coubertin tarafından oluşturuldu. Görünüşe göre halkaları beş yerleşik kıtayı temsil etmek için tasarladı: Avrupa, Asya, Afrika, Okyanusya ve Amerika .[11] Coubertin'e göre, halkaların renkleri, arka planın beyazı ile birlikte, o sırada her rakip ülkenin bayrağını oluşturan renkleri içeriyordu. İlk tanıtımından sonra, Coubertin, Olympique'in Ağustos 1913 baskısında şunları söyledi:[12]

.. [bayrağın beyaz arka planı dahil] bu şekilde birleştirilen altı renk, istisnasız her ülkenin renklerini yeniden üretir. İsveç'in mavisi ve sarısı, Yunanistan'ın mavisi ve beyazı, Fransa, Birleşik Krallık, Amerika Birleşik Devletleri, Almanya, Belçika, İtalya ve Macaristan'ın üç renkli bayrakları ve İspanya'nın sarı ve kırmızısı ile yenilikçi bayraklar dahil edilmiştir. Brezilya ve Avustralya'nın ve eski Japonya ve modern Çin'in. Bu gerçekten uluslararası bir amblemdir.

 
USFSA logosu

Amerikalı tarihçi Robert Barney, Kasım 1992'de Uluslararası Olimpiyat Komitesi'nin resmi dergisi Olympic Revue'de yayınlanan makalesinde, Pierre de Coubertin'e geçmeli halka fikrinin, kurulmuş bir dernek olan USFSA'nın başındayken geldiğini açıklıyor. iki Fransız spor derneğinin birliği tarafından ve 1925'e kadar, Fransa'daki Uluslararası Olimpiyat Komitesi'ni temsil etmekten sorumlu: Birliğin amblemi iki geçmeli yüzük (vesica piscis tipik geçmeli evlilik yüzükleri gibi) ve orijinal olarak İsviçreli psikiyatrist Carl Jung'un fikriydi. : Onun için yüzük sürekliliği ve insanı simgeliyordu.[13]

1914 Kongresi, I. Dünya Savaşı'nın patlak vermesi nedeniyle askıya alındı, ancak sembol ve bayrak daha sonra kabul edildi. Belçika'nın Antwerp kentinde düzenlenen 1920 Yaz Olimpiyatları'nda resmi olarak çıkış yaptılar.[14]

Sembolün popülaritesi ve yaygın kullanımı, Berlin'deki 1936 Yaz Olimpiyatları öncesinde başladı. 1936 Yaz Olimpiyatları Düzenleme Komitesi başkanı Carl Diem, Pythian Oyunlarının da yapıldığı ünlü kehanetin yeri olan Delphi'deki stadyumda meşale taşıyıcıları töreni yapmak istedi. Bu nedenle, yanlarına olimpik halkaların oyulduğu bir dönüm noktası inşa edilmesini ve bir meşale taşıyıcısının, alevi oradan üç diğer eskortla birlikte Berlin'e taşımasını emretti. Tören kutlandı ama taş asla kaldırılmadı. Daha sonra, iki Amerikalı yazar, Lynn ve Gray Poole, 1950'lerin sonlarında Delphi'yi ziyaret ederken taşı gördüler ve Antik Oyunların Tarihi'nde[15] Olimpiyat halkalarının tasarımının antik Yunanistan'dan geldiğini bildirdiler. Bu, "Carl Diem'in Taşı" olarak bilinir hale geldi.[16] Bu, sembolün eski bir Yunan kökenli olduğuna dair bir efsane yarattı.

Uluslararası Olimpiyat Komitesi'nin (IOC) şu anki görüşü, sembolün Olimpiyat Hareketi'nin uluslararası olduğu "fikrini güçlendirdiği" ve dünyanın tüm ülkelerini katılmaya davet ettiği yönündedir.[17] Olimpik Antlaşma'da okunabileceği gibi, Olimpiyat sembolü, dünyanın " beş kıtasının " birliğini ve dünyanın her yerinden sporcuların Olimpiyat Oyunlarında buluşmasını temsil eder. Bununla birlikte, hiçbir kıta belirli bir halka ile temsil edilmez. IOC'nin "Yeşil Kitapçığı"nın 1949–50 baskısı, her rengin belirli bir kıtaya karşılık geldiğini belirtti: " Avrupa için mavi, Asya için sarı, Afrika için siyah, Avustralya için yeşil ve Amerika için kırmızı". Bu iddia 1951'de "iptal edildi" çünkü Coubertin'in bunu amaçladığına dair hiçbir kanıt yoktu: "en fazla belki daha sonra kabul edebilirdi".[18] Bununla birlikte, Ulusal Olimpiyat Komiteleri Birliği'nin 2014 öncesi logosu, beş kıta derneğinin her birinin logosunu ilgili rengin halkasının içine yerleştirdi.

24 Temmuz 2016'da 2.16.7 sürümünde WhatsApp'a bir Olimpiyat Halkaları emojisi eklendi, daha sonra 15 Ağustos 2016'da 2.16.9 sürümünde kaldırıldı.[19] Beş kişiden oluşuyordu

Farklı bayrak türleri

değiştir
 
Vancouver'daki 2010 Kış Olimpiyatları'nın tanınması için Victoria, British Columbia, Kanada'da dalgalanan Olimpiyat bayrağı

Olimpiyat bayrağı 1913 yılında Pierre de Coubertin tarafından yaratıldı.

Kullanılan belirli bayraklar

değiştir

Bir sonraki Olimpiyat oyunlarına ev sahipliği yapacak şehirler tarafından sergilenen belirli Olimpiyat bayrakları var. Geleneksel olarak Antwerp Töreni olarak bilinen her Olimpiyat kapanış töreninde[20] bayrak, bir ev sahibi şehrin belediye başkanından bir sonraki ev sahibine geçirilir, daha sonra yeni ev sahibine götürülür ve belediye binasında sergilenir. Bu bayraklar, her maç için özel olarak tasarlanan ve oluşturulan, ev sahibi stadyumun üzerinde uçurulan ve daha sonra emekliye ayrılan daha büyük Olimpiyat bayraklarıyla karıştırılmamalıdır. Bu amaç için özel bir bayrak olmadığı için, stadyumlar üzerinde dalgalanan bayraklar genellikle küçük renk varyasyonları ve daha belirgin bir şekilde her bir halkanın etrafında beyaz ana hatların varlığı (veya eksikliği) dahil olmak üzere ince farklılıklara sahiptir.

Anvers bayrağı

değiştir

Belçika'nın Antwerp kentinde düzenlenen 1920 Yaz Olimpiyatları'nın Açılış Töreni sırasında, Olimpiyat Oyunlarının evrenselliğini simgeleyen beş halkalı Olimpiyat bayrağı ilk kez bir Olimpiyat Oyunlarında dikildi.[21] Oyunların sonunda bayrak bulunamadı ve Paris'teki 1924 Yaz Olimpiyatları için yeni bir Olimpiyat bayrağı yapılması gerekiyordu. Yerine geçmesine rağmen, IOC resmi olarak buna "Paris Bayrağı" yerine "Anvers Bayrağı" diyor.[22] Sadece Kış Olimpiyatlarında kullanılmak üzere ayrı bir Olimpiyat bayrağı oluşturulduğunda , Norveç'in Oslo kentindeki 1952 Kış Olimpiyatları'na kadar Yaz Olimpiyatlarının bir sonraki düzenleyici şehrine geçti (aşağıya bakınız) . 1924 bayrağı daha sonra, emekli olduğu 1988 Seul Oyunlarına kadar Yaz Olimpiyatları'nda kullanılmaya devam etti.

1997'de ABD Olimpiyat Komitesi'nin ev sahipliğinde düzenlenen bir ziyafette, bir muhabir 1920 ABD Olimpiyat takımının bir üyesi olarak platform dalışında bronz madalya kazanan Hal Haig Prieste ile röportaj yapıyordu. Muhabir, IOC'nin orijinal Olimpiyat bayrağına ne olduğunu bulamadığını belirtti. "Bu konuda sana yardım edebilirim," dedi Prieste, "bavulumda." Antwerp Olimpiyatlarının sonunda, takım arkadaşı Duke Kahanamoku tarafından teşvik edilerek bir bayrak direğine tırmandı ve Olimpiyat bayrağını çaldı. 77 yıl boyunca bayrak bavulunun dibinde saklandı. Bayrak, Sidney'deki 2000 Oyunlarında düzenlenen özel bir törenle, o sırada 103 yaşında olan Prieste tarafından IOC'ye iade edildi.[23] Orijinal Antwerp Bayrağı, İsviçre'nin Lozan kentindeki Olimpiyat Müzesi'nde kendisine bağışladığı için teşekkür eden bir plaketle sergilendi.[24] Bayrak 2004'te Antwerp'e geri döndü ve Antwerp'in Avrupa Spor Başkenti unvanını aldığı 2013 yılından bu yana, bayrak Antwerp belediye binasının giriş holünde hayranlıkla izlenebilir. Ancak 2017 yılında, belediye binasının yenilenmesi nedeniyle bayrak MAS koleksiyonunda saklandı.

İade edilen bayrak çok güzel bir hikâye olmasına ve etrafında bir tören düzenlenmesine rağmen, açılış töreninde kullanılan bayrak değil. Orijinal bayrak, Prieste tarafından iade edilenden çok daha büyüktü.[11]

Oslo bayrağı

değiştir

Oslo bayrağı, 1952 Kış Olimpiyatları sırasında Norveç'in Oslo belediye başkanı tarafından IOC'ye hediye edildi. 2014 yılına kadar Kış Olimpiyatları için bir sonraki organizatör şehre geçildi. Şu anda, gerçek Oslo bayrağı özel bir kutuda korunmaktadır ve bunun yerine son kapanış törenlerinde bir kopyası kullanılmıştır.[25]

Seul bayrağı

değiştir
 
Seul Olimpiyat Parkı'nda bir Olimpiyat Bayrağının yanında Güney Kore Bayrağı

Antwerp Bayrağının halefi olarak[26] Seul bayrağı, Güney Kore'nin Seul şehri tarafından 1988 Yaz Olimpiyatları'nda IOC'ye sunuldu ve o zamandan beri Yaz Olimpiyatlarının bir sonraki düzenleyici şehrine devredildi.

Tokyo bayrağı

değiştir

Seul Bayrağının halefi olarak[27] Tokyo bayrağı (eski adıyla Rio de Janeiro bayrağı), Brezilya'nın Rio de Janeiro şehri tarafından 2016 Yaz Olimpiyatları'nda IOC'ye sunuldu ve o zamandan beri kabul edildi. Yaz Olimpiyatları'nın bir sonraki organize şehri Tokyo'ya . 2020 Yaz Olimpiyatları'nda Japonya'nın Tokyo şehri [kaynak gerekli] tarafından yeniden adlandırıldı ve o zamandan beri yeni ad altında Yaz Olimpiyatlarının bir sonraki organize şehri Paris'e geçti.

Pekin bayrağı

değiştir

Oslo Bayrağının halefi olarak[28] Pekin bayrağı, Çin'in Pekin şehri tarafından 2022 Kış Olimpiyatları'nda IOC'ye sunuldu ve o zamandan beri Kış Olimpiyatları'nın bir sonraki düzenleyici şehri olan Milano'ya devredildi. .

Singapur bayrağı

değiştir

Açılış Gençlik Olimpiyat Oyunları için, Oyunların genç versiyonu için bir Olimpiyat bayrağı oluşturuldu. Bayrak, Olimpiyat bayrağına benziyor, ancak üzerinde ev sahibi şehir ve yıl var ve ilk olarak IOC Başkanı Jacques Rogge tarafından Singapur'a sunuldu.[29][30] 26 Ağustos 2010'daki kapanış töreninde, Singapur yetkilileri onu bir sonraki organizasyon komitesi Nanjing 2014'e sundu.[31]

Innsbruck bayrağı

değiştir

Kış Gençlik Olimpiyat Oyunları'nın ilk kışı için, Avusturya'nın Innsbruck şehri tarafından 2012 Kış Gençlik Olimpiyatları'nda IOC'ye bir Olimpiyat bayrağı sunuldu ve o zamandan beri Kış Gençlik Olimpiyatlarının bir sonraki düzenleyici şehrine devredildi.

Alev ve meşale rölesi

değiştir
 
Atina 2004'te Açılış Töreni sırasında Olimpiyat meşalesi.

Olimpiyat meşalesini bir bayrak sistemi aracılığıyla Yunanistan'dan Olimpiyat sahasına taşımanın modern geleneği, 1936'daki Berlin Oyunları ile başladı. Oyunların düzenlenmesinden aylar önce, Olimpiyat meşalesi , Yunanistan'ın Olympia kentindeki Antik Olimpiyatların yapıldığı yerde, güneş ışınlarının parabolik bir yansıtıcı tarafından yoğunlaştırılmasıyla bir meşale üzerinde yakılır. Meşale daha sonra Yunanistan'dan çıkarılır ve çoğunlukla Oyunların düzenlendiği ülke veya kıtanın her yerine götürülür. Olimpiyat meşalesi sporcular, liderler, ünlüler ve sıradan insanlar tarafından ve bazen uydu aracılığıyla elektronik olarak Montreal 1976 için iletilmesi, Sidney 2000 için söndürülmeden sualtına daldırılması veya uzayda ve denizde olması gibi olağandışı koşullarda taşınır. Sochi 2014 için Kuzey Kutbu . Meşale koşusunun son gününde, Açılış Töreni gününde, Alev ana stadyuma ulaşır ve Oyunların başladığını belirtmek için mekanın önemli bir bölümünde bulunan bir kazanı yakmak için kullanılır.

Madalyalar ve diplomalar

değiştir

Kazananlara verilen Olimpiyat madalyaları, Olimpiyat oyunlarıyla ilişkili bir başka semboldür. Madalyalar altın kaplama gümüşten yapılır – altın madalyalar için – gümüş veya bronz ve belirli bir etkinlikte ilk üçe girenlere verilir. Bir Olimpiyat için her madalya, belirli oyunlar için organizatörler tarafından kararlaştırılan ortak bir tasarıma sahiptir. 1928'den 2000'e kadar, madalyaların ön yüzünde, sol elinde bir avuç içi ve sağ elinde bir kazananın tacı tutan geleneksel zafer tanrıçası Nike'nin bir resmi vardı. Bu tasarım Giuseppe Cassioli tarafından yapılmıştır. Her Olimpiyat oyunu için, oyunların ev sahibini yansıtacak şekilde, her Olimpiyat için etiketler kadar arka taraf da değişti.

2004 yılında, madalyaların ön yüzü, oyunların Yunan karakterine daha açık bir gönderme yapmak için değiştirildi. Bu tasarımda, tanrıça Nike, oyunların yenilenmesini yansıtan Panathenic stadyumuna uçar. Tasarım Yunan mücevher tasarımcısı Elena Votsi tarafından yapıldı.[32]

Olimpiyat diplomaları 1949'dan beri dördüncü, beşinci ve altıncı olan yarışmacılara ve 1981'den beri yedinci ve sekizinci olan yarışmacılara verilir.

Marşlar

değiştir

Resmi olarak " Olimpiyat Marşı" olarak bilinen "Olimpiyat Marşı", Olimpiyat bayrağı kaldırıldığında çalınır. Yunan şair ve yazar Kostis Palamas'ın bir şiirinden sözlerle Spyridon Samaras tarafından bestelenmiştir. Hem şair hem de besteci, Yunan Avrupa yanlısı ve IOC'nin ilk başkanı olan Demetrius Vikelas'ın seçimiydi . Marş, 1896 Atina Olimpiyat Oyunlarının açılış töreni için ilk kez çalındı, ancak IOC tarafından 1958'e kadar resmi ilahi ilan edilmedi. Sonraki yıllarda, her ev sahipliği yeri, Squaw Vadisi'ndeki 1960 Kış Olimpiyatları'na kadar Oyunların kendi baskısı için belirli bir Olimpiyat ilahisinin kompozisyonunu görevlendirdi.

Diğer önemli Olimpiyat marşları ve tantanaları şunları içerir:

 
1952 Olimpiyat Fanfare'inin bestecisi Aarre Merikanto, maçlar sırasında Helsinki Olimpiyat Stadı'nda .
  • " Olympische Hymne " : Richard Strauss tarafından 1936 Berlin Yaz Olimpiyatları için bestelenen orkestra ve karma koro için bir kompozisyon .
  • 1952 Helsinki Yaz Olimpiyatları için "Olimpiyat Hayranı" aslen iptal edilen 1940 Yaz Olimpiyatları için Aarre Merikanto tarafından bestelendi. Merikanto'nun Fanfare'i, 1939'da Finlandiya'da düzenlenen tantana yarışmasını kazandı, ancak puan on yıldan fazla bir süre kaybedildi; 1951'de yeniden keşfedildiğinde, 1952'de kullanılmasına karar verildi. 1953 yılında kaydedilmiştir.[33]
  • " Bugler's Dream ": 1958'de Leo Arnaud tarafından Charge Suite'in bir parçası olarak yazılan tema, 1964 Olimpiyatları'ndan başlayarak ABC ve NBC tarafından televizyon yayınlarında kullanılması nedeniyle Amerikalılar tarafından genellikle "Olimpiyat Teması" olarak düşünülür. Tokyo.
  • "Olimpiyat Yürüyüşü": Tokyo 1964 Yaz Olimpiyatları tema şarkısı için Yūji Köseki tarafından yazılan tema.
  • "Olympic Fanfare 1972": Alman Olimpiyat Merkezi'nin (Deutsches Olympia-Zentrum, DOZ) TV imzası olarak kullanılan Münih 1972 Yaz Olimpiyatları tema şarkısının kazanan sunumu ve Herbert Rehbein tarafından bestelenen madalya törenlerinin başlangıcı.[34] Bavyera Yayın Şirketi Orkestrası (Orchester des Bayerischen Rundfunks) ve Willy Mattes tarafından yönetilen Air Force Band Neubiberg üyeleri tarafından yapıldı.[kaynak belirtilmeli]
  • "Olympic Fanfare and Theme": Los Angeles 1984 Yaz Olimpiyatları için John Williams tarafından bestelenen tema, açılış törenlerinde o zamanki Kaptan David Deitrick tarafından yönetilen Birleşik Devletler Ordusu Herald Trompetleri tarafından yapıldı.[35] Los Angeles bölgesi müzisyenlerinden oluşan bir orkestra tarafından gerçekleştirilen ilk kayıt, tamamıyla LP ve kaset albümü The Official Music of the XXIIIrd Los Angeles 1984'te ve aynı anda yalnızca Japonya'ya özel bir CD sürümüyle (daha sonra devam etti) yayınlandı. 1985'te Grammy kazanmak için).[36] Parçanın biraz farklı bir düzenlemesi, Philips'in By Request: The Best of John Williams and the Boston Pops Orchestra albümünde yayınlandı. 1996 yılında, "Olympic Fanfare and Theme"nin alternatif bir versiyonu, Summon the Heroes for the Atlanta Olympic Games albümünde yayınlandı ve parçanın ilk kısmı Arnaud'un "Bugler's Dream" ile değiştirildi. Tema, ülkenin bayrak taşıyıcıları Olimpiyat meşalesini çevreleyen BC Place Stadyumu'na girerken ve Olimpiyat bayrağı Vancouver belediye başkanı Gregor Robertson tarafından stadyuma getirildiğinde 2010 Olimpiyat Oyunlarının kapanış töreninde de kullanıldı.
  • "Olimpiyat Ruhu": John Williams tarafından Seul'deki 1988 Olimpiyatları için yazılan ve ilgili NBC yayınlarında kullanılan tema.
  • " Kahramanları Çağır ": John Williams tarafından Atlanta'daki 1996 Yaz Olimpiyatları için yazılan tema.
  • " The Adventures of Brisco County, Jr. ": Randy Edelman tarafından bestelenen bu televizyon programının tema şarkısı, ilk olarak 1996'da NBC tarafından teaser reklamı ve tanıtım spotları için kullanıldı; 2016 Yaz Olimpiyatları'ndan sonra emekli olacaktı.[37]
  • " Call of the Champions ": John Williams tarafından 2002 Salt Lake Kış Olimpiyatları için yazılan tema.

Henry Mancini, Francis Lai, Marvin Hamlisch, Philip Glass, David Foster, Mikis Theodorakis, Ryuichi Sakamoto, Vangelis, Basil Poledouris, Michael Kamen ve Mark Watters dahil olmak üzere diğer birçok besteci Olimpiyat müziğine katkıda bulunmuştur .

Kotinos

değiştir

Kotinos (Greek),[38] Herakles tarafından tanıtılan, aslen yabani zeytin ağacından, çember veya at nalı oluşturacak şekilde iç içe geçmiş bir zeytin dalıdır.[39] Antik Olimpiyat Oyunlarında altın, gümüş veya bronz madalya yoktu. Her etkinliğin kazananı, Olympia'daki Zeus tapınağının yakınındaki kutsal bir ağaçtan elde edilen yabani zeytin yapraklarından yapılmış bir zeytin çelengi ile taçlandırılmıştı. Plutus'taki Aristophanes, muzaffer sporcuların neden altın yerine yabani zeytinden yapılmış bir çelenkle taçlandırıldığına dair mantıklı bir açıklama yapıyor.[40] Galip gelen sporcular onurlandırıldı, ziyafet verildi ve övüldü. Yaptıkları, gelecek nesillerin başarılarını takdir edebilmesi için müjdelendi ve kaydedildi.

Herodot, zeytin çelengi ile ilgili aşağıdaki hikâyeyi anlatır. I. Serhas, Thermopylae Muharebesi'nden sonra bazı Arkadyalıları sorguya çekiyordu. Thermopylae'yi savunan neden bu kadar az Yunan olduğunu sordu. Cevap, "Diğer tüm erkekler Olimpiyat Oyunlarına katılıyor" idi. Ve "Kazananın ödülü nedir?" diye sorulduğunda. 'Bir zeytin çelengi' yanıtı geldi. Sonra generallerinden biri olan Tigranes çok asil bir söz söyledi: "Aman Tanrım! Mardonius, bize karşı savaşmak için getirdiğin bu adamlar ne biçim adamlar? Mal için değil, namus için yarışan adamlar."[41]

Ancak sonraki dönemlerde bu onların tek ödülü değildi; sporcu ülkesi tarafından cömert bir meblağ ile ödüllendirildi. Kotinos geleneği, Atina 2004 Oyunları için özel olarak yenilendi, ancak bu durumda altın madalya ile birlikte verildi. Ödül törenlerinde kullanılmasının yanı sıra kotinos, 2004 Yaz Olimpiyatları amblemi olarak seçilmiştir.

Olimpiyat selamı

değiştir
 
Gra Rueb tarafından yontulmuş, Amsterdam'daki 1928 Yaz Olimpiyatları için yontulmuş Olimpiyat Selamı.

Olimpiyat selamı, Roma selamının bir çeşididir, sağ kol ve el uzatılmış ve yukarı dönük, avuç içi dışa ve aşağı, parmaklar birbirine değecek şekilde. Ancak Roma Selamından farklı olarak kol daha yükseğe ve omuzdan sağa açılı olarak kaldırılır. Selamlama, Paris 1924[42] ve Berlin 1936'daki oyunların resmi afişlerinde görülebilir.[43]

Olimpiyat selamı, Nazi selamına benzerliği nedeniyle II. Dünya Savaşı'ndan beri kullanım dışı kalmıştır.[44] Fransız ekibi tarafından 1948 Kış Olimpiyatları'nın açılış töreninde kullanıldı.[45]

Maskotlar

değiştir

Fransa, Grenoble'daki 1968 Kış Olimpiyatları'ndan bu yana, Olimpiyat Oyunlarının bir maskotu, genellikle bölgeye özgü bir hayvan veya bazen kültürel mirası temsil eden insan figürleri olmuştur. Olimpiyat Oyunlarındaki ilk büyük maskot, Moskova'daki 1980 Yaz Olimpiyatları'nda Misha idi. Misha, açılış ve kapanış törenlerinde yoğun olarak kullanıldı, bir TV animasyon çizgi filmi çekti ve çeşitli ticari ürünlerde göründü. Günümüzde gençlere yönelik ürünlerin çoğu, olimpiyat bayrağı veya organizasyon logolarından ziyade maskotlara odaklanıyor.

Fikri mülkiyet

değiştir

Olimpik hareket, sembollerine karşı çok korumacıdır; Birçok yargı yetkisi, harekete beş halkadan oluşan herhangi bir iç içe geçme düzenlemesi ve "Olimpiyat" kelimesinin kullanımı için münhasır ticari marka hakları vermiştir. Yüzükler, hem oluşturulma tarihleri nedeniyle hem de bir desende düzenlenmiş beş daire, telif hakkıyla korunan orijinallik eşiğine ulaşmadığı için telif hakkı koruması için uygun değildir.

Hareket, Gay Games de dahil olmak üzere ticari markalarını ihlal ettiği iddia edilen çok sayıda gruba karşı dava açtı; Minneapolis merkezli grup The Hopefuls, eski adıyla The Olympic Hopefuls; Redneck Olimpiyatları veya Redneck Oyunları ; Awana Clubs International, bu terimi rekabetçi oyunları için kullanan bir Hristiyan gençlik bakanlığı; ve Wizards of the Coast, IOC'nin kart oyunu Legend of the Five Rings ile ilgili şikayeti sırasında yayıncı.

1938'de Norveçli bira fabrikası Frydenlund, kök birası için beş Olimpiyat yüzüğünü içeren bir etiketin patentini aldı. 1952'de, Norveç Kış Olimpiyatları'na ev sahipliği yapacağı zaman, Norveç Patent Ofisi, Olimpiyat Komitesi'ne, o ülkedeki halkaların haklarının Frydenlund'a ait olduğunu bildirdi. Bugün, halefi Ringnes AS, kök birasında patentli beş yüzüğü kullanma haklarına sahiptir.[46] Ayrıca, logosunda meşale şeklinde bir boya fırçası bulunan Olympic Paint ve eski Yunan yolcu gemisi Olympic Airlines gibi birkaç başka şirket de Olimpiyat adını kullanmakta başarılı oldu.

Zihinsel engelliler için her dört yılda bir düzenlenen uluslararası bir spor etkinliği olan Özel Olimpiyatlar gibi bazı diğer spor organizasyonları ve etkinliklerine IOC tarafından adlarında "Olimpiyatlar" kelimesini kullanma izni verilmiştir.

IOC, uluslararası bir anlaşma ve IOC'nin Olimpik Sembollere özel ticari marka koruması sağlamak için ev sahipliği yapan yerlerde yasaların çıkarılması talebiyle Olimpik Sembollerin kullanımının münhasır mülkiyetini ve kontrolünü elinde tutar. 1981 yılında, Dünya Fikri Mülkiyet Örgütü tarafından yönetilen bir anlaşma olan Nairobi Antlaşması, elli iki devlet tarafından imzalandı.[47] Nairobi Antlaşması'nı imzalayan elli iki kişinin tümü, antlaşma uyarınca Olimpiyat Sembollerini IOC'nin izni olmadan ticari amaçlarla kullanıma karşı korumakla yükümlü hale geldi. Nairobi Antlaşması uyarınca, IOC, anlaşmaya taraf olan bir ülkede bir Olimpiyat Sembolünün kullanımına izin verirse, o ülkenin Ulusal Olimpiyat Komitesi, IOC'nin kullanım izninden elde edilen gelirin bir kısmına hak kazanır. Nairobi Antlaşması, tüm Olimpiyat Sembollerinin lisansının uluslararası fikrî mülkiyet koruması çerçevesi sağlar.[48][49]

Son yıllarda, organizasyon komiteleri ayrıca Oyunlar sırasında resmi olmayan sponsorlar tarafından pusuya düşürülen pazarlamayla mücadele için yasaların çıkarılmasını talep etti – Londra Olimpiyat Oyunları ve Paralimpik Oyunlar Yasası 2006 gibi – herhangi bir terimin veya görüntünün kullanılmasına ağır kısıtlamalar getiriyor. sadece ev sahibi şehir, yıl ve diğerlerinden bahsetmek de dahil olmak üzere oyunlarla yetkisiz bir ilişkilendirme.[50][51]

Ayrıca bakınız

değiştir
  • Cadde
  • Ave Imperator, morituri te selamant
  • bellamy selamı
  • onur ödülü
  • Heil og sæl
  • Quenelle (jest)
  • yükseltilmiş yumruk
  • Roma selamı
  • Zogist selamı
  • Paralimpik semboller
  • Pierre de Coubertin madalyası
  • Olimpiyat

Kaynakça

değiştir
  1. ^ "Team Egypt". 6 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2022. 
  2. ^ "Team Egypt". 7 Eylül 2021. 4 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2022. 
  3. ^ "What is the Olympic motto?". International Olympic Committee. 2013. 18 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2014. 
  4. ^ a b "Opening Ceremony" (PDF). International Olympic Committee. 2002. s. 3. 16 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 23 Ağustos 2012. ; "Sport athlétique", 14 mars 1891: "[...] dans une éloquente allocution il a souhaité que ce drapeau les conduise 'souvent à la victoire, à la lutte toujours'. Il a dit qu'il leur donnait pour devise ces trois mots qui sont le fondement et la raison d'être des sports athlétiques: citius, altius, fortius, 'plus vite, plus haut, plus fort'.", cited in Hoffmane, Simone La carrière du père Didon, Dominicain. 1840 - 1900, Doctoral thesis, Université de Paris IV — Sorbonne man thingy, 1985, p. 926; cf. Michaela Lochmann, Les fondements pédagogiques de la devise olympique „citius, altius, fortius“
  5. ^ "The Olympic Symbols" (PDF). International Olympic Committee. 24 Mart 2009 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Şubat 2009. 
  6. ^ "The Olympic Summer Games" (PDF). International Olympic Committee. October 2013. 6 Eylül 2015 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Aralık 2015. 
  7. ^ ""Faster, Higher, Stronger - Together" - IOC Session approves historic change in Olympic motto - Olympic News". International Olympic Committee (İngilizce). 22 Temmuz 2021. 22 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Temmuz 2021. 
  8. ^ "The Olympic motto". 16 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2022. 
  9. ^ "Tokyo 2020, il professore di latino: 'Vi spiego perché la gaffe del Cio è clamorosa'". 23 Temmuz 2021. 22 Kasım 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2022. 
  10. ^ "Olimpiadi, la gaffe del Cio è clamorosa: Sbaglia il latino sul motto di Tokyo2020". 22 Aralık 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2022. 
  11. ^ a b Lennartz (2002). "The Story of the Rings" (PDF). Journal of Olympic History. 10: 32. 7 Ocak 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Kasım 2016.  Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi: "KLennartz" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: Kaynak gösterme)
  12. ^ Lennartz (2002). "The Story of the Rings" (PDF). Journal of Olympic History. 10: 31. 7 Ocak 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ocak 2016. De plus les six couleurs ainsi combinées reproduisent celles de toutes les nations sans exception. Le bleu et jaune de Suède, le bleu et blanc de Grèce, les tricolores français, anglais, américain, allemand, belge, italien, hongrois, le jaune et rouge d'Espagne voisinent avec les innovations brésilienne ou australienne, avec le vieux Japon et la jeune Chine. Voilà vraiment un emblème international. 
  13. ^ Robert Knight Barney (November 1992). "This Great Symbol" (PDF). Olympic Review (301). 5 Mart 2012 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Aralık 2015. 
  14. ^ Pele, Kimberly D., (Ed.) (2004). Encyclopedia of the Modern Olympic Movement. Greenwood Press. ss. 65, 75. ISBN 0-313-32278-3.  r eksik |soyadı1= (yardım)
  15. ^ History of ancient Olympic games (İngilizce). New York: I. Obolensky. 1963. OCLC 541303. 
  16. ^ "Logos & Mascots". 27 Şubat 2007. 24 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mart 2007. 
  17. ^ "The Olympic symbols" (PDF). IOC. 2002. 16 Mart 2007 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mart 2007.  [Broken link]
  18. ^ "Decision adopted by the Executive Committee". Bulletin du Comité International Olympique (Olympic Review). Lozan: IOC (25): 32. January 1951. 5 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Mart 2020. 
  19. ^ "◯◯◯◯◯ Olympic Rings Emoji". 3 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2022. 
  20. ^ "Olympic Charter" (PDF). The International Olympic Committee. 2 Ağustos 2015. 26 Ağustos 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 29 Aralık 2015. 
  21. ^ "Antwerp 1920". 25 Nisan 2018. 6 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Nisan 2021. 
  22. ^ "Vancouver 2010: The Olympic Flags the Closing Ceremony of the Los Angeles 1984 Olympic Games, the flag was passed on to the next Olympic Games city, Seoul, and then retired. [emphasis added]". 28 Şubat 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Mart 2010. 
  23. ^ Sandomir (12 Eylül 2000). "Missing Flag Returns to Glory, Courtesy of a Prankster". The New York Times. Erişim tarihi: 20 Mayıs 2010. 
  24. ^ "Después de ochenta años le remordió la conciencia" [After Eighty Years, Conscience Kicked Him] (İspanyolca). Montevideo: La Red21 Radio. 12 Eylül 2000. Erişim tarihi: 29 Aralık 2015. 
  25. ^ "Vancouver 2010: The Olympic Flags and Emblem". 28 Şubat 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Mart 2010. Because it is so precious, and must be preserved for years to come, the Oslo flag is not used during the actual Closing Ceremony. Instead, a replica flag is traditionally used. 
  26. ^ "Vancouver 2010: The Olympic Flags and Emblem". 28 Şubat 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Mart 2010. The successor to the Antwerp Flag, the Seoul flag was presented to the IOC at the 1988 Olympic Games in the Seoul Summer Olympics, South Korea. 
  27. ^ "Olympic Flag arrives in Tokyo ahead of 2020 Games". 27 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2016. Rio Mayor Eduardo Paes handed the Flag over to Tokyo Governor Yuriko Koike during the Rio 2016 Closing Ceremony at the Maracanã Stadium on Sunday (August 21). 
  28. ^ "Olympic flag arrives at Great Wall of China as Beijing looks ahead to 2022 Winter Games". 1 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2018. IOC President Thomas Bach, centre, takes over the Olympic flag from the Mayor of Pyeongchang, Sim Jae-guk, and hands it to Mayor of Beijing Chen Jining during the Closing Ceremony of the Pyeongchang 2018 Winter Olympic Games. The flag has now arrived in Beijing. 
  29. ^ "Singapore 2010 Presented With Special Olympic Flag". Gamebids.com. 13 Ağustos 2010. 7 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Aralık 2015. 
  30. ^ "S'pore presented with special Olympic flag". Channel NewsAsia. 13 Ağustos 2010. 28 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  31. ^ "Olympic flag handed to mayor of Nanjing". Sina Corp. 27 Ağustos 2010. 13 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2022. 
  32. ^ "Olympic Games Winner Medal 2004". Olympic-museum.de. 2 Temmuz 2003. 11 Ocak 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Aralık 2010. 
  33. ^ Aarre Merikanto: Säveltäjänkohtalo itsenäisessä Suomessa [Aarre Merikanto: The vicissitudes of a composer in an independent Finland] (Fince). Helsinki: WSOY. 1985. ss. 465, 467, 473, 479. ISBN 951-0-13319-1. 
  34. ^ "Herbert Rehbein". Songwriters Hall of Fame. 1993. 7 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Aralık 2015. 
  35. ^ 100 Years of Olympic Music (Music and Musicians of the Modern Olympic Games 1896–1996). Golden Clef Publishing. 1996. ss. 56-58. ISBN 0-9652371-0-9. 
  36. ^ "The John Williams Web Pages: Olympic Fanfare and Theme". Johnwilliams.org. 19 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Aralık 2010. 
  37. ^ "The Music Behind NBC's Sochi Olympic Promos - the Greatest Sports Theme No One Can Name - Alto Riot". 13 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2022. 
  38. ^ κότινος [Olive Branch]. A Greek–English Lexicon (Yunanca). Clarendon Press. 1940. 3 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2022. 
  39. ^ Pausanias, Description of Greece, 5.7.7 3 Mart 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  40. ^ Aristophanes, Plutus, 585.
  41. ^ Herodotus, The Histories, Hdt. 8.26 6 Haziran 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  42. ^ "Paris 1924 - Jeux Olympiques". Olympic Games Museum. 1924. 29 Ağustos 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2010. 
  43. ^ "Olympic Games 1936 Berlin: Poster". Olympic Games Museum. 1936. 14 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Aralık 2015. 
  44. ^ "The Official Olympic Salute Stopped Being Popularly Used After WWII Due to Strongly Resembling the "Heil Hitler" Salute". Today I Found Out (İngilizce). 8 Ağustos 2012. 10 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Eylül 2017. 
  45. ^ https://www.youtube.com/watch?v=WfaFnZ6sEnY&feature=youtube.com&t=795 3 Mart 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Full St. Moritz 1948 Official film; see 13:15 to 13:20
  46. ^ "Norwegian Patent Office record of the Frydenlund patent, showing the design". 1 Kasım 1938. 5 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Kasım 2016.  Ringnes is the family name of the company's founders.
  47. ^ "WIPO Lex". 16 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2022. 
  48. ^ "Nairobi Treaty on the Protection of the Olympic Symbol". 3 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2022. 
  49. ^ "Il Trattato di Nairobi sulla protezione del simbolo olimpico". 6 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  50. ^ Anderson (18 Temmuz 2012). "The Debate: Have Olympic sponsorship regulations gone too far?". The Debate (blog)(The Independent). Londra. 21 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Temmuz 2012. 
  51. ^ O'Sullivan (13 Haziran 2012). "The Pettiness of Olympic Branding". The Atlantic. Washington D.C. 17 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Temmuz 2012. 

Dış bağlantılar

değiştir
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Olimpiyat_sembolleri&oldid=33423248" sayfasından alınmıştır
  NODES
Association 1
innovation 1
INTERN 9