Preri, ekologlar tarafından benzer ılıman iklimlere, ılıman yağışlara ve baskın bitki örtüsü tipi olarak ağaçlardan ziyade otların, bitkilerin ve çalıların bir bileşimine dayanan ılıman otlakların, ovaların ve çalılık biyomlarının bir parçası olarak kabul edilen ekosistemlerdir. Ilıman otlak bölgeler arasında Arjantin, Brezilya ve Uruguay'daki pampalar ile Ukrayna, Rusya ve Kazakistan bozkırlar gösterilebilir. Genellikle "düzlükler" olarak anılan topraklar Kuzey Amerika'da bulunma eğilimindedir. Bu terim, Kanada, ABD ve Meksika'nın İç Ovaları olarak anılan ve tüm Büyük Ovalar'ın yanı sıra doğudaki daha nemli, daha tepelik toprakları içeren alanı kapsar.

Yellow Prairie, Badlands Ulusal Parkı, Güney Dakota, ABD, uzun çayırlıkların ve kısa çayırlıkların bir bileşimini kapsamaktadır.

ABD'de bulunan düzlükler, Kuzey Dakota, Güney Dakota, Nebraska, Kansas ve Oklahoma eyaletlerinin çoğunu ve Montana, Wyoming, Colorado, New Mexico, Teksas, Missouri, Iowa, Illinois, Indiana, Wisconsin ve batı ve güney Minnesota eyaletlerinin büyük bölümlerini kapsar. Washington'daki Palouse ve Kaliforniya'daki Orta Vadi de prerileridir. Kanada Prerileri, Manitoba, Saskatchewan ve Alberta'nın geniş alanlarını kaplar. Preriler, birçok çeşitte bolca flora ve fauna içermekle birlikte, genellikle biyoçeşitlilik sayesinde korunan zengin topraklara, ılıman bir iklime ve çeşitli görünümlere sahiptir.[1][2]

Kaynakça

değiştir
  1. ^ Alford, Aaron L.; Hellgren, Eric C.; Limb, Ryan; Engle, David M. (19 Mayıs 2012). "Experimental tree removal in tallgrass prairie: variable responses of flora and fauna along a woody cover gradient". Ecological Applications. 22 (3). ss. 947-958. doi:10.1890/10-1288.1. PMID 22645823. 1 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Aralık 2022 – Wiley Online Library vasıtasıyla. 
  2. ^ Agnew, William; Uresk, Daniel W.; Hansen, Richard M. (March 1986). "Flora and fauna associated with prairie dog colonies and adjacent ungrazed mixed-grass prairie in western South Dakota" (PDF). Journal of Range Management. 39 (2). ss. 135-139. doi:10.2307/3899285. hdl:10150/645493. JSTOR 3899285. 4 Aralık 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 6 Aralık 2022 – United States Department of Agriculture vasıtasıyla. 
  NODES
os 2