Prostaglandin E2

kimyasal bileşik

Dinoproston olarak da bilinen prostaglandin E2 (PGE2), ilaç olarak kullanılan oksitosik özelliklere sahip doğal olarak oluşan bir prostaglandindir.[1][2][3] Dinoproston doğum indüksiyonunda, doğum sonrası kanamada, gebeliğin sonlandırılmasında ve yeni doğan bebeklerde ductus arteriosusu açık tutmak için kullanılır.[1][4] Bebeklerde doğuştan kalp kusuru olanlarda ameliyat yapılıncaya kadar kullanılır.[4] Ayrıca gestasyonel trofoblastik hastalığı kontrol altına almak için kullanılır.[3] Vajina içinde veya damar içine enjeksiyon yoluyla kullanılabilir.[1][5]

PGE2'nin yaygın yan etkileri mide bulantısı, kusma, ishal, ateş ve aşırı uterus kasılmasını içerir.[1] Bebeklerde solunum azalması ve düşük tansiyon olabilir.[4] Astımlı veya glokomlu kişilerde dikkatli olunmalı ve daha önce sezaryen olanlarda önerilmemektedir.[6] Serviksin açılması ve yumuşaması ve kan damarlarının genişlemesi ile sonuçlanan prostaglandin E2 reseptörünü bağlayarak ve aktive ederek çalışır.[1][4]

Prostaglandin E2 ilk olarak 1970 yılında sentezlenmiş ve 1977'de Amerika Birleşik Devletleri'nde FDA tarafından tıbbi kullanım için onaylanmıştır.[1][4] Dünya Sağlık Örgütü'nün Temel İlaçlar Listesi'nde yer almaktadır.[7] Prostaglandin E2, bebeklerde prostaglandin E1 kadar iyi çalışır.[4]

Kaynakça

değiştir
  1. ^ a b c d e f "Dinoprostone". The American Society of Health-System Pharmacists. 16 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ocak 2017. 
  2. ^ "Dinoprostone Vaginal Insert: A Review in Cervical Ripening". Drugs. 78 (15): 1615-1624. October 2018. doi:10.1007/s40265-018-0995-2. PMID 30317521. 
  3. ^ a b "Prostaglandin E2 (Dinoprostone)". StatPearls. Treasure Island (FL): StatPearls Publishing. 2020. PMID 31424863. 29 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ekim 2022. 
  4. ^ a b c d e f Northern Neonatal Network (208). Neonatal Formulary: Drug Use in Pregnancy and the First Year of Life. 5. John Wiley & Sons. s. 2010. ISBN 9780470750353. 13 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  5. ^ British national formulary : BNF 69. 69. British Medical Association. 2015. ss. 538-540. ISBN 9780857111562. 
  6. ^ Tarascon Pocket Pharmacopoeia 2015 Deluxe Lab-Coat Edition. Jones & Bartlett Learning. 2015. s. 361. ISBN 9781284057560. 
  7. ^ World Health Organization model list of essential medicines: 21st list 2019. Cenevre: World Health Organization. 2019. WHO/MVP/EMP/IAU/2019.06. License: CC BY-NC-SA 3.0 IGO. 

Dış bağlantılar

değiştir
  NODES