Rügen Kayalıkları
Rügen Kayalıkları[1] (Almanca: Kreidefelsen auf Rügen), Alman romantik ressam Caspar David Friedrich tarafından 1818'de çizilen yağlı boya tablo. Tablo şu anda, İsviçre'nın Winterthur kentindeki Museum Oskar Reinhart am Stadtgarten koleksiyonundadır.
| |
| Sanatçı | Caspar David Friedrich |
|---|---|
| Yıl | 1818 |
| Tür | Tuval üzerine yağlı boya |
| Boyutlar | 90,5 cm × 71 cm (356 in × 28 in) |
| Konum | Museum Oskar Reinhart am Stadtgarten, Winterthur |
Çizilişi
değiştirOcak 1818'de Caspar David Friedrich, kendinden yirmi yaş küçük olan Christiane Caroline Bommer ile evlendi. Çift balaylarında, Temmuz ve Ağustos 1818 aylarında Neubrandenburg ve Greifswald'deki yakınlarını ziyarete gitti. Daha sonra çift, Friedrich'in kardeşi Christian ile birlikte Rügen adasına seyahat etti. Tablo bu dönemde çizildi.
İçerik ve yorumlar
değiştirTabloda, o dönemdeki ünlü manzara izleme yerlerinden biri olan Stubbenkammer'deki tebeşir yamaçları betimlenmiştir. Tablodaki kayalıkların genelde Wissower Klinken olarak bilinen tebeşir kayaları olduğu sanılır ancak bu doğru değildir, çünkü Wissower Klinken resmin çizilişinden daha sonra erozyon sonucunda oluşmuştur. Friedrich manzara resimlerini genelde birkaç eskizin çeşitli unsurlarını birleştirerek oluşturmuştur, dolayısıyla tablodaki kayalığın tam olarak gerçek bir kayalığa denk gelmiyor olması muhtemeldir.[2]
Tabloda ön planda, resmin üstteki üçte birlik kısmını yapraklarıyla kaplayan ve manzarayı çerçeveleyen iki ağaç vardır. Şehirli elbiseleri içindeki iki adam ve bir kadın manzarayı izlemektedir. Ortadaki zayıf figürün genelde Caspar David Friedrich'in kendisi olduğu düşünülür.[3] Ressamın yanında yerde duran şapkası alçak gönüllülük göstergesidir. Otların arasında ayağını basacağı bir çıkıntı aramasının hayatın geçiciliğini, önündeki uçurumun boşluğuna bakışının ise ölümün boşluğunu simgelediği düşünülür. Sağ tarafta, kollarını kavuşturmuş bir adam çürümüş bir ağaç gövdesine yaslanmakta ve deniz üzerinden uzaklara bakmaktadır. Denizde iki ufak yelkenli, sonsuz yaşama doğru ilerleyen ruhları simgeler ve resimdeki iki adam figürüne paraleldir.[3]
Soldaki kırmızı elbiseli kadının genelde Friedrich'in eşi Caroline olduğu düşünülür.[3] Kadın neredeyse tamamen kurumuş bir çalının üzerine oturmuştur. Çalının sadece kadının yüzüne yakın dalları yeşildir. Sağ eliyle boşluğu ya da etrafındaki çiçekleri göstermektedir. Uzaklara ya da boşluğa bakan adamların aksine kadın, diğer iki figürle iletişim hâlindedir. Uçurumdan korkmuş mu olduğu yoksa doğanın güzelliği karşısında şaşkın mı kaldığı belirsizdir.
Tablodaki insan figürlerinin elbiselerinin renkleri de semboliktir. Ortadaki figür, inancın rengi olan mavi elbiseler giymiştir. Soldakinin kırmızısı aşkı, sağdakinin yeşili ise umudu simgeler. Böylece bu üç figür, Hristiyanlık'taki üç teolojik erdem olan inanç, umut ve sevgiyi simgelemektedir.[3] Sanat tarihçisi Helmut Börsch-Supan'a göre tabloda Friedrich'in ölümle ve ölümün hayat üzerindeki tehdidiyle ilişkisi, daha önce olmadığı kadar açık ve sakin biçimde ele alınmıştır.[3]
Kaynakça
değiştir- Börsch-Supan, H. (1987). Caspar David Friedrich (4. baskı). Münih: Prestel. ISBN 3-7913-0835-1
- Schmied, Wieland (1992). Caspar David Friedrich. Köln: DuMont. ISBN 3-8321-7207-6
- Wolf, Norbert (2003). Caspar David Friedrich – Der Maler der Stille. Köln: Taschen Verlag. ISBN 3-8228-1957-3
Kaynak notları
değiştir- ^ Eco, Umberto (2006). "Yücelik". Güzelliğin Tarihi. Doğan Kitap. ss. 274-275. ISBN 975-293-420-X.
- ^ Uta Baier: Am Ende bleibt nur die Kunst - Die Wissower Klinken und Caspar David Friedrich 29 Eylül 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Die Welt makalesi, 26 Şubat 2005
- ^ a b c d e Helmut Börsch-Supan: Caspar David Friedrich. 4. baskı, Prestel, Münih 1987, ISBN 3-7913-0835-1, sayfa 118