The Confessions Tour, Amerikalı şarkıcı Madonna'nın ikinci konser albümü. 26 Ocak 2007'de Warner Bros. Records tarafından yayımlandı. Şarkıcının 2006 yılındaki Confessions Tour adlı turnesini içeren albümün yönetmenliğini Jonas Åkerlund yaptı. Turnenin Londra'daki konserleri sırasında Wembley Arena'da kaydedilen albüm, CD ve DVD formatlarında yayımlandı. DVD tüm konseri içerirken CD sadece on üç canlı şarkıyı kapsamaktadır. Albüm, Madonna'nın 2006'da kurduğu yapım şirketi Semtex Films tarafından yayımlanan ilk çalışmasıdır.
The Confessions Tour, eleştirmenlerden genelde olumlu tepkiler aldı ve 50. Grammy Ödülleri'nde En İyi Uzun Müzik Videosu ödülünü kazandı. Yayımından sonra albüm Avustralya, Belçika, Çek Cumhuriyeti, İspanya, İtalya, Macaristan ve Portekiz'deki resmî listelerde bir numara oldu. ABD'de Billboard 200 albüm listesinde on beşinci sıraya kadar yükseldi. The Confessions Tour dünya genelinde 1,2 milyondan fazla kopya sattı.
2006'da yayımladığı konser albümü I'm Going to Tell You a Secret'tan sonra Madonna, ikinci konser albümü The Confessions Tour'u yayımladı. Albüm 15-16 Ağustos 2006'da Wembley Arena'da, 2005 yılında çıkarttığı Confessions on a Dance Floor stüdyo albümünü desteklemek amacıyla düzenlenen Confessions Tour'un Londra konserinde kaydedildi.[1]The Confessions Tour, yeni yapım şirketi Semtex Films'ten[2][3] çıkan ilk Madonna çalışması oldu. Jonas Åkerlund yönetmenliğinde kaydedilen turne, DVD ve CD formatlarında yayımlandı. DVD'de turnenin şarkı listesindeki yirmi bir şarkının tamamı yer alırken, CD'de on üç şarkıya yer verildi.[1]
Turne ilk olarak 2006 yılının Şükran Günü'nde NBC'de gösterildi. Yayın düzenlendi ve "Paradise (Not for Me)" gibi bazı şarkılar çıkarıldı.[4] Madonna'nın aynalarla kaplı bir haçın üzerinde asılıyken sergilediği "Live to Tell" performansı medyadan ve dinî gruplardan sert tepkiler aldı. "Live to Tell"i Confessions on a Dance Floor albümünden Madonna'nın başından dikenlerden yapılmış bir taç çıkardığı "Forbidden Love" performansı izledi.[5] Asyalı medya ve hizmetler şirketi Fridae, DVD'deki bu performans nedeniyle albümün Singapur, Malezya ve Doğu Asya'nın bazı bölgelerinde yasaklandığını bildirdi.[5]
Allmusic'ten Stephen Thomas Erlewine, "Yirmi yıllık hitlerin yeniden yorumlanması ilginç olsa da albümün CD versiyonunu dinlemek eğlenceli değil. DVD görsellerin canlılığından ve gösterinin verimliliğinden dolayı o kadar soğuk gelmiyor, ama yine de bu, öncelikle bir öncekinin üzerinden bir yıl geçtikten sonra başka bir konser CD/DVD'sine para vermeyi önemsemeyen fanatik hayranları ilgilendiriyor." dedi.[1]
Slant Magazine'den Ed Gonzalez, albümdeki konser finalinin "biraz içten olduğu sürece Madonna'nın müziğinin iyi olması için seks veya politika ile motive edilmesine gerek olmadığının anımsatıcısı" olduğunu belirtti.[10]Stylus Magazine'den Thomas Inskeep de turnenin finalini övdü ve "[The Confessions Tour] neredeyse tamamen yüksek tempolu, ölümüne sahnelenen, yine de Madonna'nın yıllardır yaptığı en hayat dolu şey. CD'de ise canlı gösteriden seçilen 13 güzel şarkı yer alıyor." dedi. Fakat üç kişinin hayattaki acılarını itiraf ettikleri "Confessions" adlı bölümde diskin hızını kaybettiğini ifade etti.[4]BBC'den Tom Young turneyi canlı izlemediğini belirtti ve "Performanslar bazı yerlerde önemini kaybetti ve parça/sahne değişimleri gereksiz uzundu. [...] Konser albümleri ne kadar ilerlerse ilerlesin, bu iyi yapılmış bir iş." dedi.[7]
Pitchfork Media'dan Stephen M. Deusner albüm için olumsuz bir değerlendirme yaptı ve "Suç çoğunlukla Madonna'nın kendisinde. Sahnede derin bir kuyudan harika pop şarkıları çıkarıyor, parası ve böyle bir gezici sirki yeniden yaratma gücü var. Peki neden seyirciyle performans arasındaki duvarı yıkmıyor ve bunu dev bir partiye dönüştürmüyor? [...] Åkerlund size bir konser filminden istemeyeceğiniz her şeyi veriyor: boşluk veya sahne hissi vermeyen devamlı yapılan hızlı kesintiler, performans hissi vermeyen başka müziklerin üzerine kaydedilen müzikler ile vokaller ve heyecanını gösteren seyircilerin gösterildiği birkaç sahne." dedi.[9]About.com'dan Bill Lamb "The Confessions Tour Madonna'nın sanatsal bakış açısına hâlâ müthiş şekilde uygun olduğunun iyi bir kanıtı. Estetik açıdan zorlayan her proje gibi, bazı bölümler ilgi görmeyebilir, fakat yoğun anlar muazzam." yorumunu yaptı.[6]The Hindu yaptığı yorumda "Madonna dünyayı bir dans pistine çevirmeyi amaçlayan bu çabadaki tüm engelleri çıkartıp atıyor, herkes onun bu enerjisine şapka çıkarmalı." ifadesini kullandı.[8] 10 Şubat 2008'de Los Angeles'ta Staples Center'da düzenlenen 50. Grammy Ödülleri'nde The Confessions Tour, En İyi Uzun Müzik Videosu kategorisinde ödül kazandı.[11]
Madonna'nın aynalı bir haçta asılı olarak sergilediği Confessions Tour'daki "Live to Tell" performansı Hristiyan karşıtı bulundu ve dinî grupların sert tepkisiyle karşılaştı.
ABD'de albüm, Nielsen SoundScan'e göre 40.000 ilk hafta satışıyla Billboard 200 listesine on beşinci sıradan girdi.[12] Kanada'da Canadian Albums Chart'a ikinci sıradan giriş yaptı.[13]The Confessions Tour resmî ARIA Albums Chart listesine giremedi, ama 12 Şubat 2007'de Australian Top 40 DVD listesine birinci sıradan girdi.[14] Art arda olmayan dört hafta boyunca DVD listesinin zirvesinde kaldı. 2007'nin yıl sonu listesinde The Confessions Tour, Avustralya'nın en çok satan yirmi yedinci DVD'si oldu.[15] Albüm Australian Recording Industry Association (ARIA) tarafından 10.000 kopya DVD satışının ardından altın sertifika ile ödüllendirildi.[16] Birleşik Krallık'ta UK Albums Chart'a yedinci sıradan girdi.[17] Japonya'da albüm, Oricon haftalık albüm listesinde onuncu sıraya ulaştı ve on iki hafta boyunca listede kaldı.[18] Hong Kong'da Uluslararası Fonogram Endüstrisi Federasyonu tarafından 2007 yılının en çok satan ilk on uluslararası albümünden biri olduğu için Altın Disk Ödülü ile ödüllendirildi.[19] Avrupa çapında The Confessions Tour, Belçika (Valonya), İspanya, İtalya ve Portekiz'de listelerin zirvesine çıkarken diğer Avrupa ülkelerinde ilk ona girdi. Meksika, Norveç ve Yeni Zelanda'da albüm, listelerin ilk onuna az farkla giremedi.[20] Avrupa'daki başarılar albümün Billboard'un European Top 100 Albums listesine Norah Jones'un stüdyo albümü Not Too Late'in ardından ikinci olarak girmesini sağladı.[21]The Confessions Tour'un DVD'si dünya çapında 1,2 milyondan fazla kopya sattı.[22]
[6]
