harbî

Ayrıca bakınız: harbi

Türkçe

Köken

Arapça حَرْبِي‎ (ħarbi:)

harbî (belirtme hâli harbîyi, çoğulu harbîler)

Ad

[1] Osmanlı Devleti'yle henüz barış durumunda bulunmayan, bir antlaşma yapmamış devletler.

[2] Osmanlı Devleti'yle henüz barış durumunda bulunmayan devletlerin uyrukluları.

[3] Osmanlı Devleti'inde ticaretle uğraşan yabancı uyruklu kimse.

Söyleniş

• IPA^(anahtar): haɾˈbi:, haɾbi:ˈleɾ
• Heceleme: har‧bi

Benzer sözcükler

[1] harbi

Ön ad

harbî (karşılaştırma daha harbî, üstünlük en harbî)

[1] (mecaz) doğru

[1] (tarih) savaşla alakalı

Söyleniş

• IPA^(anahtar): haɾˈbi:
• Heceleme: har‧bi

Eş anlamlılar

[1] hilesiz, mert, temiz

Örnekler

[1] "Camiada onu pek ciddiye almazlar ama ben severim, harbî kızdır." - A. Ümit.

Deyimler

[1] harbî basmak, harbî konuşmak