hon

Türkçe

Söyleniş

• Heceleme: hon

Ad

hon (belirtme hâli honu, çoğulu honlar)

1. (halk ağzı) ekin biçerken, biçen kişilerin bir defada biçtikleri alana verilen ad

Çekimleme

hon adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		hon	honlar
belirtme		honu	honları
yönelme		hona	honlara
bulunma		honda	honlarda
ayrılma		hondan	honlardan
tamlayan		honun	honların
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	honum	honlarım
	belirtme	honumu	honlarımı
	yönelme	honuma	honlarıma
	bulunma	honumda	honlarımda
	ayrılma	honumdan	honlarımdan
	tamlayan	honumun	honlarımın
2. tekil	yalın	honun	honların
	belirtme	honunu	honlarını
	yönelme	honuna	honlarına
	bulunma	honunda	honlarında
	ayrılma	honundan	honlarından
	tamlayan	honunun	honlarının
3. tekil	yalın	honu	honları
	belirtme	honunu	honlarını
	yönelme	honuna	honlarına
	bulunma	honunda	honlarında
	ayrılma	honundan	honlarından
	tamlayan	honunun	honlarının
1. çoğul	yalın	honumuz	honlarımız
	belirtme	honumuzu	honlarımızı
	yönelme	honumuza	honlarımıza
	bulunma	honumuzda	honlarımızda
	ayrılma	honumuzdan	honlarımızdan
	tamlayan	honumuzun	honlarımızın
2. çoğul	yalın	honunuz	honlarınız
	belirtme	honunuzu	honlarınızı
	yönelme	honunuza	honlarınıza
	bulunma	honunuzda	honlarınızda
	ayrılma	honunuzdan	honlarınızdan
	tamlayan	honunuzun	honlarınızın
3. çoğul	yalın	honu honları
	belirtme	honunu honlarını
	yönelme	honuna honlarına
	bulunma	honunda honlarında
	ayrılma	honundan honlarından
	tamlayan	honunun honlarının

İsveççe

Adıl

hon

1. (kişi adılı): o (kadın/kız)

Ayrıca bakınız

İsveççe kişi adılları
hâl	adet	1. kişi	2. kişi	3. kişi
				eril	dişil	nötr
yalın	tekil	jag	du	han	hon	det
	çoğul	vi	ni	de
belirtme/ yönelme	tekil	mig, mej	dig, dej	honom	henne	den, det
	çoğul	oss	er, eder	dem, dom

Japonca

Romanizasyon

hon

1. ほん sözcüğünün romanizasyonu.

Norveççe

Adıl

hon d

1. (kişi adılı): o

Ayrıca bakınız

Norveççe (Bokmål) kişi adılları
Adet	1. kişi	2. kişi	3. kişi
			eril	dişil	nötr
Tekil	eg/jeg	du	han	hon	det
Çoğul	vi	ni	de