kebze

Türkmence

Ad

kebze

[1] Sırt, arka

Kaynakça

• Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.

Çağatayca

Ad

[1] Omuz, geveze dahi denilir

Türkçe

Ad

kebze (belirtme hâli kebzeyi, çoğulu kebzeler)

[1] (halk ağzı) Kürek kemiği

Kaynakça

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.